,,Guziki" to cudowna, ciepła , nostalgiczna, opowieść o miłości,przyjaźni przemijaniu.Napisana pięknym lirycznym językiem ale akcja książki jest tak pokierowana że nic w niej nie jest banalne i lukrowane. Idealna do czytania lub słuchania na jesienną słotę, pod kocykiem z aromatyczną herbatką z malinowym sokiem
Zakochałam się w tej książce i w Agnieszce Lis . Dzięki niej wróciłam do Łazów tych sprzed 30 lat, gdzie paliśmy ogniska na dzikiej plaży, śpiewaliśmy Stachurę brzdąkając na gitarze i pilśmy wino truskawkowe.
Akcja powieści toczy się w Łazach nad Bałtykiem w pewnym stuletnim domu rybackim który z czasem przetwarza się w letnisko.
Na tle tego domu, morza, plaży toczy się życie Jaromiry żony rybaka, jej rodzinie i jej gości.
Ponieważ co 5 lat w domu Jeremiry pojawia się jakiś wyjątkowych gość, ktoś kto potrzebuje wsparcia i pomocy. Jeremira rozponaje ich gdy goście przynoszą ze spacerów nietypowe znalezisko a mianowicie guzik. Kobieta twierdzi że tak los i morze odpowiadają na bolączki zakochanych ludzi. #recenzjatygodnia27 #książkanawrzesień

,,Guziki" to cudowna, ciepła , nostalgiczna, opowieść o miłości,przyjaźni przemijaniu.Napisana pięknym lirycznym językiem ale akcja książki jest tak pokierowana że nic w niej nie jest banalne i lukrowane. Idealna do czytania lub słuchania na jesienną słotę, pod kocykiem z aromatyczną herbatką z malinowym sokiem
Zakochałam się w tej książce i w Agnieszce Lis . Dzięki niej...

Niestety daje 6 i nic więcej.
Nie mój klimat,smenty i sentymenty.

Niestety daje 6 i nic więcej.
Nie mój klimat,smenty i sentymenty.

Bardzo spokojna, wręcz monotonna. Historie z życia, a konkretnie opowieści o życiu codziennym. O tym, że ludzie których pokaleczył los zapominają o byciu ze sobą. O wsłuchaniu się we własną duszę, o braku rozmowy z innym człowiekiem. Ale tutaj historie odnajdują swoje rozwiązanie nad morzem.

Bardzo spokojna, wręcz monotonna. Historie z życia, a konkretnie opowieści o życiu codziennym. O tym, że ludzie których pokaleczył los zapominają o byciu ze sobą. O wsłuchaniu się we własną duszę, o braku rozmowy z innym człowiekiem. Ale tutaj historie odnajdują swoje rozwiązanie nad morzem.

Piękna, cudowna, wspaniała, wzruszająca i poruszająca.... Polecam 💞

Piękna, cudowna, wspaniała, wzruszająca i poruszająca.... Polecam 💞

Piękna książka, nie tylko o miłości.

Piękna książka, nie tylko o miłości.

Polecam . Super książka na zimowe długie wieczory, ku pokrzepieniu serc.

Polecam . Super książka na zimowe długie wieczory, ku pokrzepieniu serc.

Pięknie napisana książka o ciepłej i mądrej kobiecie, których niestety już nie ma . Polecam gorąco.

Pięknie napisana książka o ciepłej i mądrej kobiecie, których niestety już nie ma . Polecam gorąco.

Mało się dzieje, nie trafiony zakup. Nie przemówiła do mnie ta historia.
Ale jak ktoś lubi takie klimaty, to powinien przeczytać.

Mało się dzieje, nie trafiony zakup. Nie przemówiła do mnie ta historia.
Ale jak ktoś lubi takie klimaty, to powinien przeczytać.

W Łazach, w domu nad samym morzem od lat mieszka Jaromira. Pod swój dach przyjmuje gości – turystów. Oprócz wynajmowania im skromnych pokoi, częstuje ich swojskimi specjałami – wędzonymi rybami, serem, ciastem, przez siebie wypiekanym chlebem. Goście przybywający do niej przeważnie są na życiowym zakręcie, przeżywają trudne chwile, muszą podjąć decyzje o swoim dalszym losie. Jaromira potrafi słuchać, delikatnie podpowiedzieć, naprowadzić na dobre tory. Najczęściej zaleca gościom spacer nad morzem i rozmowę z nim. Turyści po wypoczynku w nadmorskiej miejscowości, opuszczają dom w Łazach, lecz czytelnik nie wie, jaką drogę życiową wybrali, jak potoczyło się ich dalsze życie. Między poznaniem kolejnych gości i ich problemów, autorka przybliża czytelnikom życie samej gospodyni i jej rodziny.
Po wielu latach goście Jaromiry, którym pomogła w trudnych chwilach, spotykają się u niej w Łazach. Wtedy to dopiero poznajemy jak potoczyło się ich życie po „terapii” u Jaromiry.
Książka niezwykle ciepła i skłaniająca do refleksji. Dla miłośników nadmorskich klimatów idealna (czyli dla mnie jak najbardziej na tak).

W Łazach, w domu nad samym morzem od lat mieszka Jaromira. Pod swój dach przyjmuje gości – turystów. Oprócz wynajmowania im skromnych pokoi, częstuje ich swojskimi specjałami – wędzonymi rybami, serem, ciastem, przez siebie wypiekanym chlebem. Goście przybywający do niej przeważnie są na życiowym zakręcie, przeżywają trudne chwile, muszą podjąć decyzje o swoim dalszym...

Piękna historia polecam ♥️

Piękna historia polecam ♥️