Przepiękna książka. Napisana, naprawdę, przepięknym, jakże malowniczym (!) językiem. Aż trudno uwierzyć, że taka powieść wyszła z rąk tak młodej osoby i to na wattpadzie.
Jest to pozycja bardzo ciepła, wrażliwa, otulająca i życiowa! Bardzo dobry wybór dla młodzieży. Niezwykle trafnie pokazane są różne wzorce osobowe, wytłumaczone ich zachowania. Cieszę się, że coś tak dobrego powstało. Jedyny, mały minus - książka jest zbyt religijna. Akceptuję delikatną religijność, ale w tym przypadku naprawdę wzmianka o religii jest prawie na każdym kroku, co, według mnie dodaje jakiejś takiej nieprawdziwości. Ale mimo to, przymykam na to oko i znajduję w tych wątkach aspekty dodające otuchy.
Uważam, że młodzież powinna czytać takie właśnie książki.

Przepiękna książka. Napisana, naprawdę, przepięknym, jakże malowniczym (!) językiem. Aż trudno uwierzyć, że taka powieść wyszła z rąk tak młodej osoby i to na wattpadzie.
Jest to pozycja bardzo ciepła, wrażliwa, otulająca i życiowa! Bardzo dobry wybór dla młodzieży. Niezwykle trafnie pokazane są różne wzorce osobowe, wytłumaczone ich zachowania. Cieszę się, że coś tak...

Przeczytałam jakieś 34% książki.
Porzucam ją głównie z powodu strasznego wydania (czcionka jaką ta książka została wydana to po prostu jakaś masakra i to piłą motorową). Dam 3 gwiazdki bo ta powieść na naprawdę duży potencjał gdyby nie jej wydanie; Wystarczyło tylko podzielić tą ogromną cegłę na dwa lub trzy tomy i zamiast trylogii zrobić z niej dłuższy cykl byłoby naprawdę BARDZO DOBRZE. Bo język jakim została napisana jest po prostu przepiękny taki powiedziałbym wręcz poetycki; Wartości jakie próbuje przekazać młodemu czytelnikowi też są serio warte uwagi.
Tylko sposób jej wydania NISZCZY WSZYSTKO.
Według mnie tzw. Target wiekowy to jakieś 15+

Jestem ciekawa czy ktoś przebrną chociaż przez pierwszy tom nie mówiąc już o pozostałych dwóch? Dajcie znać w komentarzach proszę.

Ps. Przymknijcie oko na te moją recenzję gdyż jest pisana totalnie na świeżo, pod wpływem naprawdę dużych emocji (wczoraj postanowiłam w 50%, że robię DNF a dziś po przespaniu się z tą myślą podjęłam tą decyzję na 100%) dlatego mogą być błędy ortograficzne, stylistyczne oraz językowe i interpunkcyjne. Być może za jakiś czas poprawie tą "recenzję" ale tego nie wiem i nie obiecuję. Także być może kiedyś jeszcze raz spróbuje wziąć na tapet powieść "Nie całuj się pod kapliczką" od Weroniki Pawlak.

Przeczytałam jakieś 34% książki.
Porzucam ją głównie z powodu strasznego wydania (czcionka jaką ta książka została wydana to po prostu jakaś masakra i to piłą motorową). Dam 3 gwiazdki bo ta powieść na naprawdę duży potencjał gdyby nie jej wydanie; Wystarczyło tylko podzielić tą ogromną cegłę na dwa lub trzy tomy i zamiast trylogii zrobić z niej dłuższy cykl byłoby...

Jedna z moich ulubionych książek obyczajowych. W ciekawy sposób opowiada o młodości, przyjaźni i miłości, ale też o problemach dzisiejszego świata. Pokazuje też w piękny sposób relację z Bogiem oraz to, jaki Bóg jest naprawdę - cierpliwy, miłosierny i kochający. Książka spodobała mi się również ze względu na bohaterów - ciekawych, ale nie idealnych (No może oprócz Faustynki ;)).
Czyta się bardzo dobrze, dobra dla młodzieży, zarówno dziewczyn jak i chłopaków.

Jedna z moich ulubionych książek obyczajowych. W ciekawy sposób opowiada o młodości, przyjaźni i miłości, ale też o problemach dzisiejszego świata. Pokazuje też w piękny sposób relację z Bogiem oraz to, jaki Bóg jest naprawdę - cierpliwy, miłosierny i kochający. Książka spodobała mi się również ze względu na bohaterów - ciekawych, ale nie idealnych (No może oprócz Faustynki...

Pokochałam tę książkę całym serduszkiem! <3 <3

Byłam nieziemsko zdziwiona, że coś tak dobrego i wartościowego mogło powstać na Wattpadzie. Cudowny klimat, taki ciepły, rodzinny. Wyjątkowe połączenie "Ani z Zielonego Wzgórza", wiary i licealnych przygód.

Weronika Pawlak bardzo pięknie, wrażliwie i z miłością pisze o Bogu i wierze. Jej powieść to skarbnica wielu, wielu cudownych cytatów.

Polubiłam główną bohaterkę, Faustynę Świt, bo mamy ze sobą dużo wspólnego -to nie tylko moja rówieśniczka, ale obie byłyśmy "na humanie". Moje humanistyczne serduszko radowało się za każdym razem, gdy w tekście pojawiała się "Niepewność" Mickiewicza. Co ważne, mogłam utożsamić się także z przykrymi doświadczeniami głównej bohaterki. Uważam, że to bardzo dobrze, że autorka podjęła problem znęcania się nad małymi dziećmi przez ich rówieśników, bo większość dorosłych po prostu to bagatelizuje i ignoruje.

Pani Weronika podejmuje także wiele innych, trudnych tematów, takich jak np. śmierć bliskich, uzależnienia, niszczący wpływ zazdrości.

Dałabym 10 gwiazdek, gdyby nie ostatnie 100 stron i to, co się na nich wyprawia. Autorka zmieściła tam więcej dram niż przez pozostałe 600 stron, z czego niektóre były na prawdę dziwne i wymuszone w moim odczuciu.

Nie zrażajcie się grubością i ilością tekstu. Na prawdę warto przeczytać "Nie całuj się pod kapliczką"!

Pokochałam tę książkę całym serduszkiem! <3 <3

Byłam nieziemsko zdziwiona, że coś tak dobrego i wartościowego mogło powstać na Wattpadzie. Cudowny klimat, taki ciepły, rodzinny. Wyjątkowe połączenie "Ani z Zielonego Wzgórza", wiary i licealnych przygód.

Weronika Pawlak bardzo pięknie, wrażliwie i z miłością pisze o Bogu i wierze. Jej powieść to skarbnica wielu, wielu...

Książka rozczarowała mnie. Po przeczytaniu tylu dobrych opinii spodziewałam się miłej lektury. Dostałam natomiast książkę, w której jest bardzo patetyczny styl. Porównanie goni, porównanie co sprawia, że bardzo trudno czyta się tę książkę.

Książka rozczarowała mnie. Po przeczytaniu tylu dobrych opinii spodziewałam się miłej lektury. Dostałam natomiast książkę, w której jest bardzo patetyczny styl. Porównanie goni, porównanie co sprawia, że bardzo trudno czyta się tę książkę.

Jako "hopeless romantic" ze słabością do romansu w formie wszelakiej, zakochałam się w tej książce i w jej kontynuacjach. Słyszałam opinie, że postacie są nierealistyczne, że świat przedstawiony jest wyidealizowany, że autorka wyraźnie nie ma dużego doświadczenia w pisaniu. Może tak jest, mi nie rzuciło się to w oczy, być może dlatego, że sama nie mam dużego doświadczenia w kwestii zarówno pisania, jak i odbioru literatury. Ale przyznaję, że nie jest to książka dla każdego - sama zauważyłam, że jest trochę przesłodzona, co mi akurat nie przeszkadza, ale wiem, że innym może.

Mimo to nadal uważam, że to cudowna książka. Jedna z moich ulubionych. Zakochałam się w jej języku, w sposobie przedstawienia zawartego w niej świata, w samym tym świecie i w każdej postaci z osobna, a także w fakcie, że wszędzie w niej obecny był Bóg. Myślę, że przyczyniła się w dużej mierze do zmiany mojej relacji z Nim, pokazała mi Go od innej strony. Przywróciła zatarty w mojej pamięci obraz Boga jako kochającego Ojca, którego to obrazu nie szukałam, a podświadomie mi go brakowało.

W każdym bądź razie, tak jak wspomniałam, można powiedzieć, że "Nie całuj się pod kapliczką" jest przesłodzone, ale mimo to myślę, że warto dać tej książce szansę. I może nie mam dużego doświadczenia w pisarstwie, ale według mnie jak na autorkę, która "wyraźnie nie ma dużego doświadczenia w pisaniu", Weronika Pawlak wykonała wspaniałą robotę.

Jako "hopeless romantic" ze słabością do romansu w formie wszelakiej, zakochałam się w tej książce i w jej kontynuacjach. Słyszałam opinie, że postacie są nierealistyczne, że świat przedstawiony jest wyidealizowany, że autorka wyraźnie nie ma dużego doświadczenia w pisaniu. Może tak jest, mi nie rzuciło się to w oczy, być może dlatego, że sama nie mam dużego doświadczenia w...

Tak kiepskiej książki dawno nie czytałam. Poddałam się po ok 150 stronach tych wypocin.

Tak kiepskiej książki dawno nie czytałam. Poddałam się po ok 150 stronach tych wypocin.

,,Tam dom twój, gdzie serce twoje. A serce przy tym, kogo kochasz…"

Faustyna jest rudowłosą dziewczyną która nie bardzo lubi swój wygląd. Piegi które okalają jej twarz również ja zniechęcają do patrzenia na własne odbicie w lustrze. Gdy po wakacjach wraca do szkoły poznaje tam nowego ucznia, którego od pierwszej chwili już nie lubi. A jednak, poznanie Józka wyraźnie przyspiesza bieg jej życia.
Co wyniknie z tej znajomości?
Jakie mroczne historie wyjdą na jaw?
Czy dziewczyna da wciągnąć się w intrygi które staną na jej drodze?

,,Nie całuj się pod kapliczką" to pierwsza część trylogii Sercowskiej Weroniki Pawlak.

Znajdziecie tu losy uczniów z katolickiego ,, Żółtego liceum" oraz podstawówki w Sercowie. Historia opowiada o nastoletniej miłości, przyjaźni oraz trudnościach nastoletniego życia. Znajdziecie tu również opisy rodzinnych problemów i tragedii jakie spotykają tych ludzi.
Bohaterowie są tak fajnie wykreowani że można wczuć się w nich samych i przeżyć to wszystko z nimi. Dorastanie, poznawanie siebie, pierwsze pocałunki, ale także i te smutniejsze momenty jak zdrady i wszystkie dramaty.
Chodź książka jest bardzo gruba to uwierzcie mi nawet tego nie odczujecie dzięki temu jak lekko napisana jest ta historia. Przeżycia tych dzieciaków chwytają za serce, budzą wiele uczuć.
Styl autorki jest pełen podziwu jak można tyle emocji naraz zawrzeć w jednej książce.
Na minus jest to że początek historii może zrazić bo trochę się ciągnie. Małe literki też są niestety minusem. Również grubość, jeżeli ktoś patrzy na to.
Jednym słowem polecam.
Piękna historia moim zdaniem bardzo pouczająca. I chodź znajdziecie tu dużo wątków wiary i motywu nawrócenia to warto ją przeczytać.

,,Tam dom twój, gdzie serce twoje. A serce przy tym, kogo kochasz…"

Faustyna jest rudowłosą dziewczyną która nie bardzo lubi swój wygląd. Piegi które okalają jej twarz również ja zniechęcają do patrzenia na własne odbicie w lustrze. Gdy po wakacjach wraca do szkoły poznaje tam nowego ucznia, którego od pierwszej chwili już nie lubi. A jednak, poznanie Józka wyraźnie...

"Jajecznica z parówką? Józek! Widzisz, kolejny punkt do listy "dlaczego za ciebie nie wyjdę".

"Jajecznica z parówką? Józek! Widzisz, kolejny punkt do listy "dlaczego za ciebie nie wyjdę".

Super opowieść. Pełna wartości i cytatów o miłości i życiu. Serdecznie polocam.

Super opowieść. Pełna wartości i cytatów o miłości i życiu. Serdecznie polocam.