Najgorsza książka Wojciecha Burdelaka - sam temat autyzmu był wielokrotnie wałkowany i niczego wiekopomnego w tej sprawie nie napisał. Niczym się to nie różni od pamiętnego "Rain Mana" z 1988 roku z fenomenalną i oscarową rolą Dustina Hoffmana. Obydwaj bohaterowie mają doskonałą, wręcz niesamowitą pamięć. Tym niemniej, podobało mi się jak pisarz nawiązywał do przeróżnych filmów. Bardzo dobrze, gdyż główny bohater pasjonował się filmami, muzyką i komiksami (te pierwsze dwa zainteresowania należą także do mnie, ale komiksy już niekoniecznie, bo ja wolę gry komputerowe). No i tak jak Krzysztof Kozłowski, nie cierpię współczesnych filmów - one mnie tak nie ciekawią i wciągają, jak właśnie te stare (od 1895 do 1999-2000).

Najgorsza książka Wojciecha Burdelaka - sam temat autyzmu był wielokrotnie wałkowany i niczego wiekopomnego w tej sprawie nie napisał. Niczym się to nie różni od pamiętnego "Rain Mana" z 1988 roku z fenomenalną i oscarową rolą Dustina Hoffmana. Obydwaj bohaterowie mają doskonałą, wręcz niesamowitą pamięć. Tym niemniej, podobało mi się jak pisarz nawiązywał do przeróżnych...