Wzruszyłam się 😭

Wzruszyłam się 😭

Książka zawiera przemowę Astrid Lindgren, która w 1978 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Księgarzy Niemieckich. Jej przemowa dotyczyła przemocy, szczególnie tej wobec dzieci. Opatrzona jest przedmową, posłowiem oraz pięknymi rysunkami. Świetna i bardzo ważna!

Książka zawiera przemowę Astrid Lindgren, która w 1978 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Księgarzy Niemieckich. Jej przemowa dotyczyła przemocy, szczególnie tej wobec dzieci. Opatrzona jest przedmową, posłowiem oraz pięknymi rysunkami. Świetna i bardzo ważna!

Po tylu latach książka bardziej aktualna niż kiedykolwiek.

Po tylu latach książka bardziej aktualna niż kiedykolwiek.

Właściwie to broszura, nie książka. Nawoływanie do zaprzestania przemocy wobec dzieci jest zawsze aktualne. Oczekiwałam jednak głębszej refleksji na ten temat, choć może niesłusznie, skoro to było przemówienie, a nie referat. Myślę też, że ta mała broszurka nie przekona nikogo stosującego przemoc do jakiejkolwiek refleksji. Bardziej jest dla osób, które mają już tą świadomość, jakim złem jest wszelka przemoc.

Właściwie to broszura, nie książka. Nawoływanie do zaprzestania przemocy wobec dzieci jest zawsze aktualne. Oczekiwałam jednak głębszej refleksji na ten temat, choć może niesłusznie, skoro to było przemówienie, a nie referat. Myślę też, że ta mała broszurka nie przekona nikogo stosującego przemoc do jakiejkolwiek refleksji. Bardziej jest dla osób, które mają już tą...

Objętościowo maleństwo, lecz pod względem treści jest to wielka rzecz. Astrid nawołuje do pokoju, do nie przekazywania przemocy kolejnemu pokoleniu, gdyż 'przemoc rodzi przemoc'. Jest to przemowa z 1978r., lecz niestety wciąż tak przeraźliwie aktualna...

Objętościowo maleństwo, lecz pod względem treści jest to wielka rzecz. Astrid nawołuje do pokoju, do nie przekazywania przemocy kolejnemu pokoleniu, gdyż 'przemoc rodzi przemoc'. Jest to przemowa z 1978r., lecz niestety wciąż tak przeraźliwie aktualna...

Str.21 „O tym, czy dziecko będzie otwartym, serdecznym, ufnym człowiekiem, potrafiącym współpracować z innymi, czy oziębłą, destrukcyjną, egoistyczną istotą, decydują ci, którzy wprowadzają dziecko do świata i uczą je, czym jest miłość, albo wręcz przeciwnie - nie dają mu poznać miłości”.

Str.25„… dzieci powinny szanować rodziców, ale doprawdy, rodzice powinni również szanować swoje dzieci i nie nadużywać naturalnej przewagi nad nimi.”

Manifest Astrid Lindgren, który wygłosiła podczas odbierania Pokojowej Nagrody Księgarzy Niemieckich w 1978 jest tak klarowny i wyrazisty, że komentarz jest zbędny. Po prostu „żadnej przemocy!”

Str.21 „O tym, czy dziecko będzie otwartym, serdecznym, ufnym człowiekiem, potrafiącym współpracować z innymi, czy oziębłą, destrukcyjną, egoistyczną istotą, decydują ci, którzy wprowadzają dziecko do świata i uczą je, czym jest miłość, albo wręcz przeciwnie - nie dają mu poznać miłości”.

Str.25„… dzieci powinny szanować rodziców, ale doprawdy, rodzice powinni również...

Bardzo ważna książka ❤

Przyznam, że sięgnęłam po nią ponieważ przyciągnęła mnie cudna okładka i nazwisko Astrid Lindgren. Nie sądziłam, że trafiłam na książkę perełkę, pełną mądrości, miłości, tak potrzebną i tak bardzo ważną.

To tekst przemówienia, przeciwko przemocy zwłaszcza wobec dzieci, które Astrid Lindgren wygłosiła podczas ceremonii gdzie odebrała Pokojową Nagrodę Księgarzy Niemieckich.
Książka składa się z trzech części: przedmowy Marty Santos Pais (przedstawicielki Sekretarza Generalnego ONZ do spraw Przemocy wobec Dzieci),przemówienia Astrid Lindgren oraz posłowia Thomasa Hammarberga (doradcy w Komitecie Praw Człowieka ONZ i członka pierwszego Komitetu Praw Dzieci). Na końcu znajdziemy chwytający za serce wiersz Astrid "Gdybym była Bogiem..."
W przemowie Astrid opowiada bardzo poruszającą historię matki, syna i kamienia, którą powinien poznać każdy. I zadać sobie pytanie o swój kamień. Żeby poznać tą historię zachęcam Was do sięgnięcia po książkę, bo naprawdę warto.

Przemowa wygłoszona przez Astrid 43 lata temu, a jakże aktualna i potrzebna dziś.

Uważam, że to obowiązkowa pozycja, którą powinien przeczytać każdy rodzic i nauczyciel.

Napewno będę do niej wracać.
Polecam całym ❤

Bardzo ważna książka ❤

Przyznam, że sięgnęłam po nią ponieważ przyciągnęła mnie cudna okładka i nazwisko Astrid Lindgren. Nie sądziłam, że trafiłam na książkę perełkę, pełną mądrości, miłości, tak potrzebną i tak bardzo ważną.

To tekst przemówienia, przeciwko przemocy zwłaszcza wobec dzieci, które Astrid Lindgren wygłosiła podczas ceremonii gdzie odebrała Pokojową...

W 1978 roku Astrid Lindgren otrzymała pokojową nagrodę księgarzy niemieckich, a przemówienie wygłoszone podczas jej odbierania, do dziś powtarzane jest w temacie przemocy wobec dzieci. Autorka sławnej Pippi wyprzedziła swoje czasy i w przemowie zatytuowanej „Żadnej przemocy!" zaproponowała, by walkę o pokój zacząć od walki o szczęśliwe dzieciństwo. Wierzyła, że wychowanie w miłości sprawi, że jako dorośli mniej będziemy dążyć do przemocy. Że dzięki temu może być mniej wojen i mniej destrukcyjnych działań. Przemówienie to wzbudziło wiele kontrowersji i nawet po dziś dzień walka o bezpieczeństwo najmłodszych wciąż trwa. Około stu państw już wprowadziło do prawa artykuły, które mają zakazywać przemocy wobec dzieci, a jednak nawet w tych krajach żyje spory odsetek ludzi, którzy uderzenie innego człowieka i to tak bezbronnego sprowadzają do „wychowawczego klapsa", choć nawet on może już mieć negatywny wpływ na psychikę. Uważa się, że około połowy dzieci na świecie dotyka przemoc psychiczna lub fizyczna. Są one bite czy wykorzystywane seksualnie. W ich stronę kierowane są obraźliwe słowa czy zabierane jest ich poczucie bezpieczeństwa.

Walka o szczęśliwe dzieciństwo wciąż trwa i dlatego przemówienie Astrid Lindgren jest tak istotne. Pisarka ugryzła temat w sposób, który powinien trafić nawet do osób, które na co dzień w głowie mają zbawczą moc klapsów. Powinny one wystarczyć, by człowiek choć przez chwilę zastanowił się nad swoim działaniem i by przemyślał działanie innych - swoich rodziców, przyjaciół czy sąsiadów. Bo nawet to, co dorosłemu wydaje się tak niewinne, dla dziecka może mieć ogromne znaczenie.

Wydawnictwo Zakamarki wydało te piękne słowa z przedmową Marty Santos Pais (przedstawicielki Sekretarza Generalnego ONZ do spraw Przemocy wobec Dzieci) oraz posłowiem Thomasa Hammarberga (doradcy w Komitecie Praw Człowieka ONZ i członka pierwszego Komitetu Praw Dzieci),którzy pogłębili temat poruszony przez pisarkę. Na koniec został nawet przytoczony wiersz Astrid Lindgren „Gdybym była Bogiem...", który uderzył w moje serce szczególnie boleśnie. A gdyby całość nie była wystarczająco mocna, to wydźwięk zdań spotęgowany jest dzięki ilustracjom Stiny Wirsen, autorki przepięknej, choć tak bolesnej książeczki „Małe".

„Żadnej przemocy!" zostało więc wydane przepięknie i zdecydowanie to jedna z tych pozycji, która w moim odczuciu powinna być w każdej szkole, w każdym domu i wszędzie, gdzie tylko ludzie mogą się pojawić. Bo walka o to, by żadne dziecko nie musiało żyć w strachu, jest niesamowicie ważna i pragnę, by jak najmniejsza liczba bezbronnych istot została zniszczona przez działania dorosłych, którzy to powinni je chronić.

W 1978 roku Astrid Lindgren otrzymała pokojową nagrodę księgarzy niemieckich, a przemówienie wygłoszone podczas jej odbierania, do dziś powtarzane jest w temacie przemocy wobec dzieci. Autorka sławnej Pippi wyprzedziła swoje czasy i w przemowie zatytuowanej „Żadnej przemocy!" zaproponowała, by walkę o pokój zacząć od walki o szczęśliwe dzieciństwo. Wierzyła, że wychowanie w...

Książka „Żadnej przemocy!”, której autorką jest znana na całym świecie Astrid Lindgren to tak właściwie manifest, przemówienie, które wygłosiła w 1978 roku wzbudzając przy tym niemałe kontrowersje. Czytając ją, miałam wrażenie, że książka nie została napisana 40 lat (!!) temu, a całkiem niedawno i jest naprawdę bardzo na czasie. To bardzo przykre, że na świecie tak naprawdę nic się nie zmieniło. Że aktualnie dalej znajdujemy się na skraju „pokoju”, którego jak sama autorka zauważyła – nigdy tak naprawdę nie było, a garstka ludzi podejmuje decyzje za cały świat. Podobnie dzieje się w przypadku przemocy wobec dzieci, niby ludzie są bardziej świadomi, ale tak naprawdę „klapsy” nadal są na porządku dziennym. Bicie dzieci jest złe, tak samo jak bicie męża, żony i tak dalej. Ja zawszę mówię tak: „Skoro mój mąż mnie denerwuje, szef w pracy, znajoma, to znaczy, że mam ich bić? Czy byłoby OK bijąc męża w twarz, bo mnie zdenerwował jakąś głupotą, która nic w moim życiu tak naprawdę nie zmieni? Albo mojego szefa, bo także czymś wyprowadził nas z równowagi”? ANO NIE. Nie byłoby to OK. To dlaczego byłoby OK bicie bezbronne dziecka z powodów równie błahych? To my jesteśmy dorośli i sami często nie radzimy sobie z emocjami, a wymagamy tego od dzieci. I tak – dzieci i dorośli wyprowadzają siebie nawzajem z równowagi, ale to nikomu nie daje prawa do przemocy. Żadnej.

Książka „Żadnej przemocy!”, której autorką jest znana na całym świecie Astrid Lindgren to tak właściwie manifest, przemówienie, które wygłosiła w 1978 roku wzbudzając przy tym niemałe kontrowersje. Czytając ją, miałam wrażenie, że książka nie została napisana 40 lat (!!) temu, a całkiem niedawno i jest naprawdę bardzo na czasie. To bardzo przykre, że na świecie tak naprawdę...

,,Żadnej przemocy!” Astrid Lindgren (autorki m.in ,,Pippi”, ,,Dzieci z Bullerbyn” i wielu innych kultowych książek) jest pozycją obowiązkową dla osoby, która ma, lub chce mieć jakikolwiek kontakt z dziećmi. Jest to przemówienie Astrid, które wygłosiła w 1978 roku, podczas odbierania ,,Pokojowej Nagrody Księgarzy Niemieckich”. Poruszyła w nim temat przemocy wobec najmłodych i mechanizmów, które w związku z nią zachodzą. Była to mowa na tamte czasy bardzo kontrowersyjna, na którą organizatorzy nie chcieli się zgodzić, ale dzięki uporowi pisarki, udało się. Można sobie zadać pytanie: ,,dlaczego to co mówiła było tak niemile widziane?”, przecież przemocy wobec dzieci się nie stosuje (przynajmniej oficjalnie),jest to unormowane prawnie i mówi się o tym głośno. Ta książka uświadamia nas, że tak naprawdę działania na rzecz zakazu przemocy, czy psychicznej, czy ficzycznej wobec dzieci są dosyć młodą inicjatywą. Jeszcze do niedawna było to jak najbardziej w normie, a ludzie nie chcieli się konfronotwać z konsekwencjami, które to ze sobą niesie. Przemoc rodzi przemoc i ta książka to idealnie oddaje. Jest podzielona na trzy części: przedmowę, nakreślającą kontekst, przemowę autorki oraz posłowie, w którym wymieniony jest szereg działań i zmian, zachodzących w postrzeganiu przemocy. Chciałabym jeszcze dodać, że ta książka, została wydana w przepiękny sposób. Już sama okładka przyciąga wzrok, ale wnętrze, zawierające ogrom akwarelowych ilustracji, całkowicie jej dorównuje. Według mnie, a rzadko to mówię, jest to książka kompletna. Taka do której się wraca co jaki czas, aby przypomnieć sobie o czymś ważnym i taka, która zajmuję specjalne miejsce w serduszku.

,,Żadnej przemocy!” Astrid Lindgren (autorki m.in ,,Pippi”, ,,Dzieci z Bullerbyn” i wielu innych kultowych książek) jest pozycją obowiązkową dla osoby, która ma, lub chce mieć jakikolwiek kontakt z dziećmi. Jest to przemówienie Astrid, które wygłosiła w 1978 roku, podczas odbierania ,,Pokojowej Nagrody Księgarzy Niemieckich”. Poruszyła w nim temat przemocy wobec najmłodych...