"I boję się snów" to autobiograficzna książka pani Wandy Półtawskiej przedstawiające życie w niemieckim obozie koncentracyjnym Ravensbruck, do którego trafiła w 1941 roku z zaocznym wyrokiem śmierci. Wyobrażacie sobie co mogła czuć zaledwie 20 letnia, wkraczająca dopiero w życie dziewczyna, która znajduje się nagle w samym środku wojennego piekła? Nie była wprawdzie sama - do Niemiec została wywieziona wraz z innymi kobietami, w tym z najlepszą przyjaciółką, Krysią, dla której stała się matką zastępczą. Głód, brud, praca ponad siły stały i niepewność jutra się ich chlebem powszednim. Do tego w pewnym momencie doszło coś jeszcze - to operacje eksperymentalne na młodych Polkach. Wybierano kilka z nich i brano do lagru szpitalnego, gdzie okaleczano im nogi, sprawiano że powstawały ubytki kostne, niekiedy rany zostały zakażone szczepami bakterii. Wiele kobiet poddanych takim eksperymentom zmarło, inne zostały okaleczone do końca życia. Wśród "królików doświadczalnych" była też Wanda.
Pomimo wszystkich upokorzeń i chwil, których nikt z nas nie chciałby przeżyć, polskie kobiety w większości zachowały swoją godność(przez pewien czas dzieliły swój barak z niemieckimi homoseksualistkami) i człowieczeństwo. Starały się kultywować tradycje kraju, z którego przyjechały, z czasem zdobyły też polskie książki i powieści, a także prowadziły tajne nauczanie. Chciały, aby przetrwało w nich to, co nikt oprócz czasu nie może zabrać - kultura, język i tradycja. Niejednokrotnie ryzykowali życie poprzez swoje postępowanie, udało im się jednak osiągnąć zamierzony cel.

"I boję się snów" to autobiograficzna książka pani Wandy Półtawskiej przedstawiające życie w niemieckim obozie koncentracyjnym Ravensbruck, do którego trafiła w 1941 roku z zaocznym wyrokiem śmierci. Wyobrażacie sobie co mogła czuć zaledwie 20 letnia, wkraczająca dopiero w życie dziewczyna, która znajduje się nagle w samym środku wojennego piekła? Nie była wprawdzie sama -...