"Cymanowski chłód" to druga część opowieści o tajemniczym pensjonacie na Kaszubach. Po tragicznych wydarzeniach, które miały miejsca na bagnach, po śmierci Łukasza, Monika i Maciek wracają so siebie w Warszawie. W pensjonacie zaś pojawia się towarzyszka życia Jerzego - Anna. Do pomocy w gospodarstwie zatrudnia się też Adam Kostuch. Chłopak nie jedno ma za uszami, a jeszcze więcej ukrywa...

"Cymanowski chłód" to druga część opowieści o tajemniczym pensjonacie na Kaszubach. Po tragicznych wydarzeniach, które miały miejsca na bagnach, po śmierci Łukasza, Monika i Maciek wracają so siebie w Warszawie. W pensjonacie zaś pojawia się towarzyszka życia Jerzego - Anna. Do pomocy w gospodarstwie zatrudnia się też Adam Kostuch. Chłopak nie jedno ma za uszami, a jeszcze...

Wymuszony sequel. Z początku zapowiadał się jako coś lepszego, ale im dalej, tym gorzej. Tak, jak ze względu na dardę dałem "Cymanowskiemu młynowi" 4/10, tak tutaj daję 1/10. Jest jeden moment, który uznałem za dobry - nowo narodzone dziecko Moniki umiera. Niestety (tak, niestety) zaraz potem zostaje wskrzeszone przez ducha, który pomagał przy porodzie i nazwane imieniem tego ducha (prawie w tym momencie zwymiotowałem). I znów długi (tym razem na 41 stron) epilog, pisany, byle tylko wydłużyć tą grafomanię tandemu Witkiewicz/Darda. A ostatnie dwie strony są już tylko dla wywołania przyspieszonego bicia serca, co w moim przypadku się nie udało.

Wymuszony sequel. Z początku zapowiadał się jako coś lepszego, ale im dalej, tym gorzej. Tak, jak ze względu na dardę dałem "Cymanowskiemu młynowi" 4/10, tak tutaj daję 1/10. Jest jeden moment, który uznałem za dobry - nowo narodzone dziecko Moniki umiera. Niestety (tak, niestety) zaraz potem zostaje wskrzeszone przez ducha, który pomagał przy porodzie i nazwane imieniem...

"Cymanowski Chłód" Magdalena Witkiewicz i Stefan Darda
Wydawnictwo Filia

Kiedy kończyłam czytać "Cymanowski Chłód" usłyszałam krople deszczu, które stukały w taras i w okna...
Czy to nie przypadek kiedy czyta się o duszach, które odeszły a nagle z ciemności dochodzi odgłos deszczu..
Ponoć deszcz działa oczyszczająco na naturę i na duszę człowieka.. Bo wraz z nim spływają troski...

Ludzie z natury nie są ani dobrzy ani źli. To decyzję, które podejmują każdego dnia powodują, że stają się tacy jacy powinni. Bo przecież zło nie wybiera tylko spokojnie sobie czeka na odpowiednią osobę, która czy z chciwości czy że słabej natury obierze taką, a nie inną drogę.

Jerzy Zawiślak że swoją ukochaną Anną i Hanną przygotowują się zimowego sezonu. Monika i Maciej oczekują narodzin swojej córeczki.. Adam Kostuch stanie przed wyborem, który pokierują resztą jego życia bo zawsze można czynić dobre rzeczy.
A duchy Pomarliska nadal sprawują pieczę nad Cymanowskim Młynem.
Pojawi sie ponownie Ilona Formellówna niby taka cicha, spokojna, ale jak to mówią cicha woda brzegi rwie.
Może wreszcie zapanuje spokój, nad tym miejscem i zostanie przywrócona harmonia między światem żywych, a światem umarłych...

Książka mnie zaskoczyła i trochę zasmuciła tym co się wydarzyło pod sam koniec... Bo z opowieści i pięknego miejsca na ziemi przeniosłam się nagle do współczesnych porachunków mafijnych. Jakby ta część dla mnie została wyrwana z innego świata i przemycona do tego, w którym świat życia mieszał się ze światem śmierci.
Dlatego też czuje pewien niedosyt... Bo wiele historii zostało nierozwiązanych, a wiek słów nie wypowiedzianych..
I ludzie jakby w tym miejscu zmieniali się w kogoś innego niż byli.

"Cymanowski Chłód" Magdalena Witkiewicz i Stefan Darda
Wydawnictwo Filia

Kiedy kończyłam czytać "Cymanowski Chłód" usłyszałam krople deszczu, które stukały w taras i w okna...
Czy to nie przypadek kiedy czyta się o duszach, które odeszły a nagle z ciemności dochodzi odgłos deszczu..
Ponoć deszcz działa oczyszczająco na naturę i na duszę człowieka.. Bo wraz z nim spływają...

Może być, choć moim zdaniem Cymanowski młyn jest lepszy. Kolejne losy bohaterów, chociaż zdarzenia podobne do pierwszej części. Mnie nie zaskoczyła ta książka.

Może być, choć moim zdaniem Cymanowski młyn jest lepszy. Kolejne losy bohaterów, chociaż zdarzenia podobne do pierwszej części. Mnie nie zaskoczyła ta książka.

Świetna książka, gorąco polecam

Świetna książka, gorąco polecam

Książkę czyta się przyjemnie ,trzyma w napięciu do samego końca. Klimatyczna na długi zimowy wieczór :)

Książkę czyta się przyjemnie ,trzyma w napięciu do samego końca. Klimatyczna na długi zimowy wieczór :)

Lubię Magdalenę Witkiewicz i lubię Stefana Dardę, ale wspólne pisanie wychodzi im średnio. Po książkę sięgnęłam w ramach wyzwania czytelniczego - przeczytam książkę z zimą w tle. Choć akcja dzieje się głównie w listopadzie, to wszyscy wiedzą , że do Cymanowa zima przychodzi wcześnie. I dobrze, bo ślady dziwnych wydarzeń z okolic położonego w lesie pensjonatu przysypał śnieg i nikt ich nie odnajdzie. Na pewno było buro, zimno i śnieżnie. Niestety było też nudnawo. Akcja w pierwszej części wlecze się i nie wiadomo było dokąd zmierza. Z założenia wchodzimy w świat pełen zjaw, duchów i nadprzyrodzonych sił, tylko to jakoś to nie działała. Nie czujemy się nadmiernie podekscytowani, nie przechodzi też prąd po po plecach w kolejnych scenach, a tego się spodziewamy przy takich historiach. Wątek kryminalno - gangsterki , też był mocno spłycony. Duży potencjał na niepokojącą historię, z odrobiną strachu niestety mocno spłycony. Można przeczytać, ale nadmiernej ekscytacji nie należy się spodziewać.

Lubię Magdalenę Witkiewicz i lubię Stefana Dardę, ale wspólne pisanie wychodzi im średnio. Po książkę sięgnęłam w ramach wyzwania czytelniczego - przeczytam książkę z zimą w tle. Choć akcja dzieje się głównie w listopadzie, to wszyscy wiedzą , że do Cymanowa zima przychodzi wcześnie. I dobrze, bo ślady dziwnych wydarzeń z okolic położonego w lesie pensjonatu przysypał...

Ta część mniej mi się podobała. Nie ma tu za dużo grozy. Fabuła prowadzona przez różnych bohaterów jak w poprzedniej części. Tu głównym był Adam, mieszkaniec Cyman którego przygarnął pan Jerzy. Tym razem skupia się na mafijnych porachunkach, które wstrząsną Cymanami. Pensjonatowi nie zaszkodziły zbrodnie sprzed roku, rozwijał się jeszcze bardziej. Właściciel Jerzy zakochany w ciotce Moniki Annie. Planują wspólną przyszłość. Pozorna sielanka kolejny raz zostaje zaburzona. Anna zafascynowana jest życiem pozaziemskim. Pojawia się tu była właścicielka młyna, szukająca ojca i skarbu. Każdy tu broni swoich tajemnic. Powraca również Maciej z Moniką, która jest w ciąży. Ja na miejscu kobiety po tragicznych przeżyciach na Pomarlisku nigdy bym tam nie wróciła. Ale autorzy zrobili inaczej i to też miało swój cel. Niby się broniła przed tym ale przyjeżdżając powróciły demony sprzed roku.
Ogólnie powieść dobrze się czytało, mniej się bałam. Biorąc pod uwagę obie części, ilość nieszczęść spadająca na Cymanowski młyn jest zatrważająca, jakby przeklęta, przesiąknięta na wskroś duchami, które nie zakończyły swojej roli na ziemi.

Ta część mniej mi się podobała. Nie ma tu za dużo grozy. Fabuła prowadzona przez różnych bohaterów jak w poprzedniej części. Tu głównym był Adam, mieszkaniec Cyman którego przygarnął pan Jerzy. Tym razem skupia się na mafijnych porachunkach, które wstrząsną Cymanami. Pensjonatowi nie zaszkodziły zbrodnie sprzed roku, rozwijał się jeszcze bardziej. Właściciel Jerzy...

Opisywana, jako "mistrzowskie połączenie thrillera i powieści obyczajowej". Napisana przez dwójkę autorów: Magdalenę Witkiewicz i Stefana Dardę.

Obyczajówek nie lubię czytać. Nie trawię ich po prostu, to nie mój klimat. Jestem natomiast fanką twórczości pana Dardy. Stwierdziłam zatem, że spróbuję z "Cymanowskim chłodem", ma to być przecież po części thriller.
Ach, z thrillera jest tutaj niestety niewiele. Ta powieść jest dla mnie najzwyczajniej nijaka. I okropnie nudna. Ciągnęła mi się strasznie, cały czas walczyłam ze sobą, żeby jej nie odłożyć.

Historia opowiedziana jest z perspektywy różnych bohaterów. I jedynie część widziana oczyma Adama była w stanie w jakikolwiek sposób mnie zaciekawić. Ale kiedy już się w nią wkręciłam i byłam gotowa lecieć dalej, to trzeba było przenosić się do pozostałych historii. I emocje opadały. Następowało tąpnięcie. Czytanie tych części było dla mnie niestety niezłą katorgą.

Sam pomysł na fabułę nie jest zły, ale jest tutaj za dużo wszystkiego. Takie pomieszanie z poplątaniem. Tajemnice mieszkańców pensjonatu, metafizyka i wątek mafijny, który kompletnie do mnie nie trafia.
Książka dla mnie niestety nieciekawa, momentami naiwna, a akcja bardzo mozolna. I nie chcę jej tutaj krytykować, bo fanom powieści obyczajowych pewnie się spodoba. Ale jeżeli ktoś szuka dobrego thrillera, czy kryminału to może się zawieść. Ja się zawiodłam. Zdecydowanie wolę pana Dardę w wersji solo.

I tak, oczywiście dopiero po przeczytaniu zorientowałam się, że to druga część serii.

Opisywana, jako "mistrzowskie połączenie thrillera i powieści obyczajowej". Napisana przez dwójkę autorów: Magdalenę Witkiewicz i Stefana Dardę.

Obyczajówek nie lubię czytać. Nie trawię ich po prostu, to nie mój klimat. Jestem natomiast fanką twórczości pana Dardy. Stwierdziłam zatem, że spróbuję z "Cymanowskim chłodem", ma to być przecież po części thriller.
Ach, z...

Powieść niezła, ale dość nierówna, chwilami niemrawa, i trochę zbyt mało grozy, jak na powieść z tego gatunku. Część obyczajowa też mało przekonująca i przewidywalna. Przeczytałam i stwierdzam, że oczekiwałam czegoś więcej:)

Powieść niezła, ale dość nierówna, chwilami niemrawa, i trochę zbyt mało grozy, jak na powieść z tego gatunku. Część obyczajowa też mało przekonująca i przewidywalna. Przeczytałam i stwierdzam, że oczekiwałam czegoś więcej:)