Ostatni tom monumentalnej pracy F. Smahela.
W nim najwięcej o przebiegu wojny między husyckimi buntownikami a wojskami cesarskimi Zygmunta Luksemburskiego w Czechach, na Morawach, na Słowacji i na Śląsku.

Ostatni tom monumentalnej pracy F. Smahela.
W nim najwięcej o przebiegu wojny między husyckimi buntownikami a wojskami cesarskimi Zygmunta Luksemburskiego w Czechach, na Morawach, na Słowacji i na Śląsku.

III tom dzieła Františka Šmahela opisuje okres od 1419 do 1436 roku, czyli to co dziś nazywamy rewolucją husycką. Bardzo ciężko byłoby zrozumieć ten tom bez zapoznania się z dwoma wcześniejszymi częściami, będącymi niejako wstępem do tej właściwej treści.

Sama rewolucja husycka jest u nas bardzo mało znana, a szkoda, bo historia naszych południowych sąsiadów, niegdyś najbardziej bitnego narodu w Europie, jest naprawdę ciekawa. Jeśli ktoś kojarzy wyprawy krzyżowe wyłącznie z próbami odzyskania Jerozolimy, to powinien zapoznać się z tą pozycją. Czesi, okrzyknięci heretykami, pokonali cztery wyprawy krzyżowe, stali się postrachem katolickich krain i jako pierwsi zmusili Kościół rzymskokatolicki do podjęcia negocjacji z kacerzami, a co ważniejsze nawet po powrocie na łono kościoła wcale nie zrezygnowali ze swoich postulatów, w tym z ze swojego znaku, czyli kielicha będącego symbolem prawa do komunii świeckich pod dwiema postaciami. Nawet dziś jeżdżąc po Czechach można spotkać znak kielicha zarówno na budynkach świeckich, jak i kościelnych.

Nie jest łatwo zrozumieć wszystkich zależności pomiędzy różnymi blokami w samych Czechach (dwa miasta praskie, umiarkowani kalikstyni, taboryci, sierotki, katolicy),cesarzem Zygmuntem i elektorami, podzielonym kościołem, w którym trwała najpierw walka w wpływy pomiędzy papieżem a soborem. Nie brakuje tutaj także wpływów Władysława Jagiełły, Księcia Witolda, jako że husyci proponowali im objęcie trony czeskiego, czego oczywiście formalnie nie mogli zrobić, bo jakiekolwiek kontakty z heretykami groziły klątwą. Nie znaczy to, że nie spróbowali. Jeden z oddziałów sierotek wyruszył do walki z Zakonem Krzyżackim i dotarł aż do Morza Bałtyckiego, co wówczas było dla Czechów równoznaczne z dotarciem do krańców świata, a na pamiątkę zabrali ze sobą w swoich butlach słoną morską wodę.

Książka jest trudna, bo też i sam temat do łatwych nie należy. Autor zapewne miał tego świadomość, więc każda część kończy się podsumowaniem. Wypada podziękować wydawnictwu Napoleon V za tłumaczenie i wydanie tej książki.

III tom dzieła Františka Šmahela opisuje okres od 1419 do 1436 roku, czyli to co dziś nazywamy rewolucją husycką. Bardzo ciężko byłoby zrozumieć ten tom bez zapoznania się z dwoma wcześniejszymi częściami, będącymi niejako wstępem do tej właściwej treści.

Sama rewolucja husycka jest u nas bardzo mało znana, a szkoda, bo historia naszych południowych sąsiadów, niegdyś...