Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Owoc koronkowej pracy naukowej i trwającego dekady gromadzenia wiedzy i danych. Tysiące godzin spędzonych na badaniu archiwaliów w kilku państwach i przeczytana literatura tematu w kilku językach (w tym w języku polskim). Taki ogrom pracy stoi za dziełem Frantiska Smahela. Wszystkie 4 części stanowią najprawdopodobniej najdoskonalsze opracowanie tematu Husytyzmu jakie się kiedykolwiek ukazało. Opracowanie pełne bo zaczynające od korzeni, idące przez apogeum, na spuściznie kończące. Zaznaczę tutaj jednak wyraznie kwestię zasadniczą. Cała saga husycka Smahela to książka naukowa. Czysto naukowa. Pisana językiem raczej surowym (tutaj ukłony dla tłumacza polskiego wydania - pracę wykonał wyśmienitą),zdaniami wielokrotnie złożonymi. Nasycona danymi ilościowymi, nazwiskami, nazwami miejsc i datami, także dziennymi. Tom drugi - skupiający się na aspektach doktrynalnych Husytyzmu, jego pojawiania się, ewolucji, sporach prawnych i kompetencyjnych mu towarzyszących może zmęczyć nawet wytrawnego historyka będącego z naukową nomenklaturą za pan brat. Rewolucja husycka I-IV to w istocie ciężki orzech dla intelektu, ale głębia wiedzy zawarta w tym dziele, ilość zaprezentowanych analiz i zebranych/wydedukowanych danych wynagradza trud po wielokroć. Jeżeli czytelnik ma ochotę zapoznać się z epoką a wcześniej wiedzę czerpał z prostej internetowej i gazetowej publicystyki to odradzam. Wpierw trzeba ogarnąć solidny "background" (np. geografię Czech ale nie tylko) - inaczej książki Smahela zniechęcą. Jest na rynku kilka nieco lżej strawnych pozycji, które dogłębnie zapoznają nas z tematem. Dopiero po skonsumowaniu takich bardziej zwięzłych opracowań, jeśli utrzyma się chęć poszerzenia wiedzy, mogę z czystym sercem polecić lekturę "Rewolucji".