Dziennikarz śledczy i komendant tutejszej policji tworzą tandem doskonały. Jednak jeden z przyjaciół umiera nagle, a drugi musi sam rozwikłać sprawę, która wiąże się z historyczną krwawą hrabiną.

Konstrukcja ukazanej historii jest bardzo prosta, ale jak się zagłębimy w szczegóły można odnaleźć wiele interesujących wątków. Szkoda, że tak szybko się kończy, mimo, że nie zostały wyjaśnione kilka wątków.

Dziennikarz śledczy i komendant tutejszej policji tworzą tandem doskonały. Jednak jeden z przyjaciół umiera nagle, a drugi musi sam rozwikłać sprawę, która wiąże się z historyczną krwawą hrabiną.

Konstrukcja ukazanej historii jest bardzo prosta, ale jak się zagłębimy w szczegóły można odnaleźć wiele interesujących wątków. Szkoda, że tak szybko się kończy, mimo, że nie...

Mika utkał opowieść w sposób piętrowy poruszającą problem starości i lęku przed nią. Mamy tu nie tylko starą Krowodrzę w beznadziejnej walce z deweloperką, nie tylko rozterki bohaterów na temat upływającej czy utraconej młodości, którą tryskają ich dzieci. U podstawy kryminalnej powieści bowiem znajduje się postać Elżbiety Batory, jak wieść niesie, kąpiącej się w krwi młodych kobiet w celu zachowania wiecznej młodości. Tytułowa Erzsébet to także ważna persona na wspomnianym morderczym festiwalu, który, chociaż jest tłem wydarzeń – stanowi jakby osobną część powieści. I nie mam tu na myśli dzielenia fabuły na niewielkie, montowane zwykle naprzemiennie fragmenty, które autor stosuje przecież na całej długości powieści, ale jakby wydzielenie poszczególnych opowieści/prelekcji o seryjnych mordercach, które stanowią osobne miniopowiadania. Jest też fikcyjny (?) festiwal pretekstem do zaprezentowania środowiska naturalnego autora, który jest prezesem fundacji promującej kulturę, oraz jego przyjaciół, którzy ukryli się pod zmienionymi nazwiskami, co dla znajomych Janusza Miki będzie miało wydźwięk dowcipny.

Całość do poczytania tu: https://zbrodniawbibliotece.pl/recenzja/osiem-dni-erzsebet.

Mika utkał opowieść w sposób piętrowy poruszającą problem starości i lęku przed nią. Mamy tu nie tylko starą Krowodrzę w beznadziejnej walce z deweloperką, nie tylko rozterki bohaterów na temat upływającej czy utraconej młodości, którą tryskają ich dzieci. U podstawy kryminalnej powieści bowiem znajduje się postać Elżbiety Batory, jak wieść niesie, kąpiącej się w krwi...

Ciekawa książka, o historii kryminalnej, i wątkach nadprzyrodzonych w tle (ich mi trochę mało). Opowiada historię morderstw, ale i porusza ona przemijanie ludzkiego życia, i kariery.
Polecam

Ciekawa książka, o historii kryminalnej, i wątkach nadprzyrodzonych w tle (ich mi trochę mało). Opowiada historię morderstw, ale i porusza ona przemijanie ludzkiego życia, i kariery.
Polecam