Siódma część szetlandzkiego cyklu to kolejna bardzo dobra powieść Ann Cleeves.
Jeśli komuś podobały się poprzednie, to tą będzie również usatysfakcjonowany.
W swoich poprzednich opiniach zawarłem w zasadzie wszystko to, czym ujął mnie ten cykl i trudno dodać coś nowego, bo autorka konsekwentnie trzyma się przyjętej przez siebie konwencji. Każda kolejna część to klasyczny kryminał, oczywiście z nowym wątkiem kryminalnym, ale niezmiennie mocno osadzona w fascynującym szetlandzkim pejzażu i wśród lokalnej społeczności.
“Grząska ziemia”, tak jak wszystkie wcześniejsze części, to prawdziwa gratka dla miłośników fabuły opartej na żmudnej, konsekwentnej pracy śledczych, ale również dla tych którzy cenią sobie warstwę obyczajową.
Szkoda, że powieści Ann Cleeves umykają uwadze czytelników, bo myślę, że spokojnie przypadłyby do gustu fanom Horsta czy Nessera. A poza wszystkimi walorami fabularnymi to kawał dobrej literatury.
Polecam.

Siódma część szetlandzkiego cyklu to kolejna bardzo dobra powieść Ann Cleeves.
Jeśli komuś podobały się poprzednie, to tą będzie również usatysfakcjonowany.
W swoich poprzednich opiniach zawarłem w zasadzie wszystko to, czym ujął mnie ten cykl i trudno dodać coś nowego, bo autorka konsekwentnie trzyma się przyjętej przez siebie konwencji. Każda kolejna część to klasyczny...

Spokojny, bardzo, bardzo, bardzo powolny kryminał. Mocno nastrojowy i obyczajowy, ale jest to przyjemne. Kryminały z Verą są lepsze, bardziej energiczne. Vera jest rewelacyjna; ale i "Grząska ziemia" ma swój urok powolności i nastrojowości.

Perez jest raczej nudny, porządny, pracowity i poukładany; i jak mróweczka dąży do rozwiązania zagadki; nie sam oczywiście. Rozmyśla godzinami o byłej zonie, opiekuje się córką, rozmawia i rozmawia i rozmawia, a potem przeżuwa te wszystkie rozmowy.
Nie brzmi to może zbyt zachęcająco, ale podobała mi się ta powolność. I Szetlandy.

Spokojny, bardzo, bardzo, bardzo powolny kryminał. Mocno nastrojowy i obyczajowy, ale jest to przyjemne. Kryminały z Verą są lepsze, bardziej energiczne. Vera jest rewelacyjna; ale i "Grząska ziemia" ma swój urok powolności i nastrojowości.

Perez jest raczej nudny, porządny, pracowity i poukładany; i jak mróweczka dąży do rozwiązania zagadki; nie sam oczywiście. Rozmyśla...

W trakcie pogrzebu jednego z mieszkańców dochodzi do osuwiska. Lawina błota i ziemi uderza w pobliski dom, którego właścicielka dawno zmarła. Ziemia niszczy dom i ujawnia zwłoki kobiety. Jimmy Perez obecny na pogrzebie od razu przystępuje do czynności zabezpieczających przypuszczalne miejsce zbrodni. Kobieta nie jest znana i mija trochę czasu zanim uda się ustalić tożsamość ofiary. Powoli Perez odkrywa prawdę , oczywiście sięgając do przeszłości mieszkańców. Związek z Willow też ulega zmianie, choć Jimmy odlega w czasie decyzje.

W trakcie pogrzebu jednego z mieszkańców dochodzi do osuwiska. Lawina błota i ziemi uderza w pobliski dom, którego właścicielka dawno zmarła. Ziemia niszczy dom i ujawnia zwłoki kobiety. Jimmy Perez obecny na pogrzebie od razu przystępuje do czynności zabezpieczających przypuszczalne miejsce zbrodni. Kobieta nie jest znana i mija trochę czasu zanim uda się ustalić tożsamość...

Lekki kryminał osadzony na wyspach, gdzie większość ludzi zna się nawzajem, albo przynajmniej kojarzy z widzenia.
Książka jest ciekawa, akcja, mimo że leniwa i powolna, jest wciągająca. Mimo że jest to któryś tom w serii, nie jest to specjalnie odczuwalne- wątki obyczajowe są poprowadzone w taki sposób, że ważne informacje z przeszłości, które mają wpływ na teraźniejszość, są subtelnie wtrącane, co sprawia, że nieznajomość poprzednich części nie jest problemem.
Miło spędziłam czas z książką, polecam.

Lekki kryminał osadzony na wyspach, gdzie większość ludzi zna się nawzajem, albo przynajmniej kojarzy z widzenia.
Książka jest ciekawa, akcja, mimo że leniwa i powolna, jest wciągająca. Mimo że jest to któryś tom w serii, nie jest to specjalnie odczuwalne- wątki obyczajowe są poprowadzone w taki sposób, że ważne informacje z przeszłości, które mają wpływ na teraźniejszość,...

Miałam z nią pewien problem. Długo się rozkręcała. Finalnie okazała się w porządku. Ale czegoś mi tu brakowało. Może zbyt łagodna jak na kryminał?

Miałam z nią pewien problem. Długo się rozkręcała. Finalnie okazała się w porządku. Ale czegoś mi tu brakowało. Może zbyt łagodna jak na kryminał?

Sensownie, logicznie, bez zbędnych udziwnień za to wciągająco....

Sensownie, logicznie, bez zbędnych udziwnień za to wciągająco....

Podczas pogrzebu na skutek ulewnych deszczy dochodzi do osunięcia się ziemi. Błotna lawina przecinając główną drogę, uderza w opuszczone, małe gospodarstwo. Gdy służby starają się uprzątnąć miejsce katastrofy znajdują zwłoki tajemniczej kobiety w eleganckiej sukni. Zdecydowanie nie była właścicielką domu, a egzotyczna uroda sugerowała, że nie należała do mieszkańców wysp. Podczas ustalania tożsamości ofiary przychodzą wyniki autopsji, które jednoznacznie wykazują, że przyczyną śmierci było morderstwo.
Jimmy Perez nie ma łatwego zadania, bo nikt nie rozpoznaje kobiety. Co robiła na wyspach?
Skąd miała klucze do opuszczonego domu?
Śledztwo się komplikuje gdy zostają znalezione kolejne zwłoki...

Grząska ziemia to siódmy tom serii szetlandzkiej co wcale nie przeszkadzało mi że 8 tom już za mną. Już dawno zżyłam się z bohaterami serii i z przyjemnością śledziłam ich losy.

Szetlandy to w moim wyobrażeniu raj w którym spokojnie mogłabym zamieszkać. Jestem absolutnie oczarowana klimatem i malowniczością terenów.

Ann Cleeves stworzyła kryminał z dużą dawką obyczajowości, która idealnie wpasowuje się w mroźny o wietrzny klimat Szetlandów. Jedynym minusem było zbyt częste rozmyślania detektywa cierpiącego po śmierci narzeczonej. Miłośnicy częstych zwrotów akcji również mogą czuć się rozczarowani.
Zachęcam do zapoznania całej serii.

Podczas pogrzebu na skutek ulewnych deszczy dochodzi do osunięcia się ziemi. Błotna lawina przecinając główną drogę, uderza w opuszczone, małe gospodarstwo. Gdy służby starają się uprzątnąć miejsce katastrofy znajdują zwłoki tajemniczej kobiety w eleganckiej sukni. Zdecydowanie nie była właścicielką domu, a egzotyczna uroda sugerowała, że nie należała do mieszkańców wysp....

Od pierwszych stron miałam jakieś dziwne déjà vu. Gdzieś już coś podobnego czytałam... Nie, nie - o żadnym plagiacie nie ma mowy. To jest zupełnie inna książka, choć faktycznie początek niebezpiecznie przypominał mi książkę Simona Becketta "zapisane w kościach".

Pierwsza połowa książki dłużyła mi się niemiłosiernie - dochodzenie było żmudne i męczące dla bohaterów, ale dla mnie, jako czytelnika, również. Zdaję sobie sprawę z plotkarstwa i powiązań wszystkich ze wszystkimi, w tak małych społecznościach. Jednakże tutaj było trochę za dużo, jak dla mnie, tzw. kronik towarzyskich. Zbyt dużo prywatnych problemów wszystkich bohaterów, włączając to Jimmy'ego Pereza (główny detektyw).

Nawet nie ma tu zbyt dużo opisów wysp, sztormów, zwyczajów, które można by było potraktować jako promocję Szetlandów. To jest zima na Szetlandach - mroczna, szara, brudna i grząska.

Możliwym jest, że miłośnikom opowieści, klimatycznych fabuł oraz detektywów z kłopotami rodzinnymi, przypadnie do gustu znacznie bardziej niż mnie.

(to są fragmenty mojej recenzji nakanapie.pl)

Od pierwszych stron miałam jakieś dziwne déjà vu. Gdzieś już coś podobnego czytałam... Nie, nie - o żadnym plagiacie nie ma mowy. To jest zupełnie inna książka, choć faktycznie początek niebezpiecznie przypominał mi książkę Simona Becketta "zapisane w kościach".

Pierwsza połowa książki dłużyła mi się niemiłosiernie - dochodzenie było żmudne i męczące dla bohaterów, ale dla...

Jak zwykle dwa trupy i ...powolna akcja i powolny detektyw. Czyta się przyjemnie, ale nie zaskakuje. Na Szetlandach wszyscy się znają mi czas biegnie wolniej. W tle sztormy i zła pogoda.

Jak zwykle dwa trupy i ...powolna akcja i powolny detektyw. Czyta się przyjemnie, ale nie zaskakuje. Na Szetlandach wszyscy się znają mi czas biegnie wolniej. W tle sztormy i zła pogoda.

Dla mnie nudna. Nie mogłam się w nią "wgryźć". To, że czytałam ją ponad 2 tygodnie najlepiej pokazuje, że ta książka była błędem.

Dla mnie nudna. Nie mogłam się w nią "wgryźć". To, że czytałam ją ponad 2 tygodnie najlepiej pokazuje, że ta książka była błędem.