„To jest książka o wielkich marzeniach, o poszukiwaniu spełnienia w życiowej dżungli, o tęsknocie za lepszą stroną świata, samorealizacji, rozwoju, odnalezieniu drogi do samookreślenia poprzez pracę”.

„Nie da się podważyć medycznego charakteru tej książki, nie jest ona jednak podręcznikiem z dziedziny psychiatrii i psychologii. Oddaje natomiast atmosferę rozmów, jakie toczę z pacjentami za drzwiami gabinetu lekarskiego”.

DLA KOGO:
Dla pracowników korporacji i każdego, kto ma styczność z osobami z tytułowego korpoświata lub jest go ciekawy. Książka pokazuje, że choć te miejsca uważane są za specyficzne, rządzone sztywnymi regułami, bezduszne i należące jakby do innego świata, to jednak tworzą je po prostu ludzie. Ze swoimi problemami, lękami, osobowościami i odczuciami.

CO W ŚRODKU:
- Słowa Autora przeplatane fragmentami wypowiedzi osób pracujących w różnych korporacjach - to oni stanowią tutaj jakby głównych bohaterów. Tutaj człowiek nie jest „numerkiem w komputerze”, ale podpisany imieniem, wiekiem i stanowiskiem może opowiedzieć Czytelnikowi o swojej historii, swoich uczuciach i emocjach.

- Wymienione zarówno plusy, jak i minusy pracy w korporacjach - nie jest to pozycja jednostronna, co bardzo mi się podobało. Autor starał się być obiektywny i pokazać, że każdy człowiek jest inny, jeden odnajdzie się w tego typu miejscu lepiej, inny gorzej, a jeszcze inny wcale. Różnią się między sobą również i same korporacje.

- Dużo poruszonych wątków – od strony psychologicznej, psychiatrycznej, społecznej. Krótko opisane sposoby radzenia sobie z napięciem i stresem w pracy, np. trening Shultza, trening Jacobsona. Rozmowy z ekspertami od komunikacji i korpomowy. Któreś zagadnienie na pewno nas zainteresuje i będzie stanowić punkt wyjścia do bardziej szczegółowego zapoznania się z wybranym tematem.

- Wstawki z pojęciami z korpoświata - na początku wydawały się wprowadzać chaos, jednak po dłuższej lekturze zrozumiałam, że choć są powszechnie używane nie każdy musi je znać. Dodatkowo pozwalają bardziej „wejść” w świat „korpopracowników”.

- Książkę napisał psychiatra, a Ci często kojarzą się wyłącznie z przepisywaniem leków (chociaż i ten temat się tu znajduje). Tu jednak mamy wielowątkowo rozpatrzone zagadnienie pracy i ludzi w korporacji. Książka lekko dotyka tematów medycznych i naukowych, ale w sposób przystępny dla każdego. Dobrze się czyta, jest miejsce na ludzi i własne refleksje.

„To jest książka o wielkich marzeniach, o poszukiwaniu spełnienia w życiowej dżungli, o tęsknocie za lepszą stroną świata, samorealizacji, rozwoju, odnalezieniu drogi do samookreślenia poprzez pracę”.

„Nie da się podważyć medycznego charakteru tej książki, nie jest ona jednak podręcznikiem z dziedziny psychiatrii i psychologii. Oddaje natomiast atmosferę rozmów, jakie...

Korporacyjna rzeczywistość oczami psychiatry? Czemu nie. W dodatku ubarwiona relacjami korpopracowników, którzy oceniają swoją pracę bez „białych rękawiczek”. Świat się zmienia, narzędzia się zmieniają, technologie ewoluują ale ludzkość w swych mentalnych podstawach pozostaje ta sama od setek lat. Ta książka powinna być „jazdą obowiązkową” dla każdego mieszkańca korpoświata, rodzajem przewodnika, w którym odbijają się lęki, frustracje ale też marzenia, które warto śnić. Książka napisana lekko, bez nużącego naukowego zadęcia, po prostu do czytania.

Korporacyjna rzeczywistość oczami psychiatry? Czemu nie. W dodatku ubarwiona relacjami korpopracowników, którzy oceniają swoją pracę bez „białych rękawiczek”. Świat się zmienia, narzędzia się zmieniają, technologie ewoluują ale ludzkość w swych mentalnych podstawach pozostaje ta sama od setek lat. Ta książka powinna być „jazdą obowiązkową” dla każdego mieszkańca...