Kupiłam jedynie ze względu na okładkę i śliczną kreskę. Pomysł na historię jak najbardziej ciekawy jednak ci bohaterowie... Chyba żadne postacie w mangach nie zirytowany mnie tak bardzo jak w tej. Niestety bardzo wpływa to na całokształt powieści. Nie jest to najgorsza manga. Jest spoko do zabicia czasu w pociągu, jednak z pewnością odstawię ją na półkę i nigdy do niej nie wrócę.

Kupiłam jedynie ze względu na okładkę i śliczną kreskę. Pomysł na historię jak najbardziej ciekawy jednak ci bohaterowie... Chyba żadne postacie w mangach nie zirytowany mnie tak bardzo jak w tej. Niestety bardzo wpływa to na całokształt powieści. Nie jest to najgorsza manga. Jest spoko do zabicia czasu w pociągu, jednak z pewnością odstawię ją na półkę i nigdy do niej nie...

Mam duży problem z ocenieniem tej mangi. Bohaterowie są denerwujący, główna bohaterka mimo tego, że czyta dzieła m.in. Dostojewskiego, Dazaia, Sōsekiego i Shakespeare'a, ma trudności z odkryciem motywów najprostszych postaci przedstawionych w dziełach. W swoim zainteresowaniu książkami, zbyt dużo czasu zajmuje jej dopasowanie uciekinierów do tekstów.

Ocenia 7 jest dość subiektywna. W obiektywnym spojrzeniu dałbym 5-6.

Mam duży problem z ocenieniem tej mangi. Bohaterowie są denerwujący, główna bohaterka mimo tego, że czyta dzieła m.in. Dostojewskiego, Dazaia, Sōsekiego i Shakespeare'a, ma trudności z odkryciem motywów najprostszych postaci przedstawionych w dziełach. W swoim zainteresowaniu książkami, zbyt dużo czasu zajmuje jej dopasowanie uciekinierów do tekstów.

Ocenia 7 jest dość...

Nie jestem znawcą mang, dopiero wkraczam świat tych czarno-białych książek. Z tego powodu postanowiłam zacząć swoją przygodę z ich czytaniem od tej jednotomówki. To był świetny wybór!
Cztery historie, składające się na całość mnie bardzo wciągnęły! Czytało mi się szybko i na koniec miałam jeszcze niedosyt. Przydałoby się w niej jeszcze kilka historii.

Nie jestem znawcą mang, dopiero wkraczam świat tych czarno-białych książek. Z tego powodu postanowiłam zacząć swoją przygodę z ich czytaniem od tej jednotomówki. To był świetny wybór!
Cztery historie, składające się na całość mnie bardzo wciągnęły! Czytało mi się szybko i na koniec miałam jeszcze niedosyt. Przydałoby się w niej jeszcze kilka historii.

Lekka, przyjemnaże i niezobowiązująca. Przeurocza kreska, chociazto często zbyt wiele się dzieje. Sama manga trochę cringowa, strasznie szybka akcja, która wszystko psuje. Gdyby rozciągnąć ją na kilka tomów mogłaby być naprawdę super. Główny bohaterbohater osobiście mnie bardzo denerwuje a szkoda, ze nie można poznać wszystkich lepiej, bo potencjał jest.

Lekka, przyjemnaże i niezobowiązująca. Przeurocza kreska, chociazto często zbyt wiele się dzieje. Sama manga trochę cringowa, strasznie szybka akcja, która wszystko psuje. Gdyby rozciągnąć ją na kilka tomów mogłaby być naprawdę super. Główny bohaterbohater osobiście mnie bardzo denerwuje a szkoda, ze nie można poznać wszystkich lepiej, bo potencjał jest.

Historia miała potencjał, choć niezgrabne wykonanie go pogrzebało. Szkoda. Kompletny brak przyciągania. Jak to się stało? Przecież też jestem książkoholikiem. Jedynie postać Ala wzbudziła na chwilkę moje zainteresowanie, które, ostatecznie, nie doczekało się spełnienia.

Historia miała potencjał, choć niezgrabne wykonanie go pogrzebało. Szkoda. Kompletny brak przyciągania. Jak to się stało? Przecież też jestem książkoholikiem. Jedynie postać Ala wzbudziła na chwilkę moje zainteresowanie, które, ostatecznie, nie doczekało się spełnienia.

Wiecie jak to ze mną jest, pokochałam mangę jako rodzaj komiksu całym swoim sercem. Myślę, że czarno-białe historie mają duszę tak samo jak i książki. Nie trzeba mnie wiele namawiać, gdy na horyzoncie pojawiają się jednotomowe opowieści z kategorii fantastyki. Nie waham się ani chwili i czytam niemalże ekspresowo!

Czarnośledztwo to manga, która całokształtem jest porywająca. Opowiada o młodej Kaho, która przez to, że tak bardzo jak ja i na pewno wielu innych czytelników kochała po prostu i zwyczajnie oddawać się swojej pasji i hobby – czytaniu. Właśnie przez nie przypadkowo wypuściła kilku magicznych bohaterów do realnego świata. Spotyka również Hayamę, który wciąga ją w poszukiwania właśnie tych, którzy dzięki niej zbiegli.

Jak już wspomniałam fabularnie i pomysłowo to dla mnie prawdziwy majstersztyk. Kreska jest urocza, przytoczone baśnie na pewno większość z nas zna, taki mix jest naprawdę odpowiednio wykreowany. Niestety jest jedno małe „ale”. Dawno nie czytałam mangi (zresztą książki również),gdzie bohater jest takim draniem. I nie chodzi mi o to, że jest bad boyem. Mam tu na myśli sposób w jaki traktował Kaho. Miałam ochotę go skopać. Nie wyrażał się do niej ani z szacunkiem ani z jakimkolwiek wyczuciem. Nie bardzo rozumiałam to, bo uważam, że nawet najbardziej naiwny człowiek nie powinien być tak traktowany.

W jakimś stopniu rozumiem, że tak właśnie miał być wykreowany, ale z drugiej strony to mi psuło całą relację, w której nawet pojawił się błysk zainteresowania wobec naszych głównych person. Myślę, że jakby delikatnie zmienić zachowanie Hayamy to byłby całkiem gość, nawet mogłabym go polubić. Koha jednak jest moja faworytką, ze swoją samotnością, miłością do książek i byciem uroczą :)

Niemniej jednak jest ta historia jest ciekawostką i to nie byle jaką. Pomysł jest świetny i ja pokusiłabym się o kolejną część z innymi baśniami, których wspominki tutaj się pojawiły. Nie uważam (mimo Hayamy),by czas spędzony z tą książeczką był straconym. Myślę, że jest całkiem niezła, a gorszy bohater to też nie koniec świata!

Wiecie jak to ze mną jest, pokochałam mangę jako rodzaj komiksu całym swoim sercem. Myślę, że czarno-białe historie mają duszę tak samo jak i książki. Nie trzeba mnie wiele namawiać, gdy na horyzoncie pojawiają się jednotomowe opowieści z kategorii fantastyki. Nie waham się ani chwili i czytam niemalże ekspresowo!

Czarnośledztwo to manga, która całokształtem jest...

Czarośledztwo to jednotomowa opowieść autorstwa Uta Isaki traktująca o Kaho Ichinose miłośnice książek, która raczej stroni od prawdziwych znajomych. Wszystko się jednak zmienia, kiedy pewnego dnia odkrywa w swojej szkole przejście do Sekretnej Biblioteki. To tu zapieczętowane są magiczne książki żyjące własnym życiem, a które przez nieuwagę wypuszcza na wolność, co wpędza ją w kolejne kłopoty i ściąga jej do towarzystwa Shofu Hayama, drugoklasistę sprawującego opiekę nad niezwykłym księgozbiorem.

Historia jest przede wszystkim utrzymana w bardzo żartobliwym, a równocześnie nieco pompatycznym tonie. Z jednej strony mamy nietypową relację między dwójką bohaterów w stylu “kto się czubi, ten się lubi”, z drugiej ogromną powagę, jeśli chodzi o rozstrzyganie emocjonalnych sporów postaci z książek. Trochę tak jakby dobrze znane nam opowieści o Alicji w Krainie Czarów, Małej Syrence i Calineczce miały drugie, smutne dno. I nie mowa tu o prawieniu morałów, jak to często bywa w baśniach, albo smutnych i pouczających zakończeniach, ale o znacznie głębszej relacji. Relacji i emocjach, które towarzyszą odosobnieniu, brakiem wyborów, czy znudzeniem książkowych postaci. Uta Isaki przedstawia tu bardzo fajne pomysły, nadając takim postaciom jak Calineczka czy Mała Syrenka zupełnie inny charakter. Niemniej najciekawiej będzie w przypadku pewnej damy, która wprowadzi wiele zamieszania w pracy Kaho i Shofu.

Cała recenzja na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-czarosledztwo/

Czarośledztwo to jednotomowa opowieść autorstwa Uta Isaki traktująca o Kaho Ichinose miłośnice książek, która raczej stroni od prawdziwych znajomych. Wszystko się jednak zmienia, kiedy pewnego dnia odkrywa w swojej szkole przejście do Sekretnej Biblioteki. To tu zapieczętowane są magiczne książki żyjące własnym życiem, a które przez nieuwagę wypuszcza na wolność, co wpędza...

Przeurocza manga, jej największym minusem jest to jedynie, że jest zdecydowanie zbyt krótka! Niewykorzystany potencjał.

Przeurocza manga, jej największym minusem jest to jedynie, że jest zdecydowanie zbyt krótka! Niewykorzystany potencjał.

Jest to tak płytko przedstawiona manga, że nie da się w nią wciągnąć. Przeczytałam ją dwie godziny temu, a już nie pamiętam, co się tam wydarzyło. Chyba największy zarzut mam do głównych postaci.

Główna bohaterka, niby nieśmiała i wyśmiewana za to, że czyta książki, tak naprawdę jest popularna z tego, że czyta i mówi najwięcej ze wszystkich postaci. Za to główny bohater zazwyczaj nie otwiera ust, chyba że tylko po to, aby krzyczeć. On nie mówi, on bez przerwy się drze.

Kompletnie nie poznajemy szczegółów z życia postaci. Są bo są. Nie rozumiem też do końca problemów bohaterów z bajek.

Zakończenie też nie było do końca jasne. Po przeczytaniu czuję się nijako, jakbym żadnej mangi nie przeczytała.

To jedna z niewielu mang, której nie polecam.

Jest to tak płytko przedstawiona manga, że nie da się w nią wciągnąć. Przeczytałam ją dwie godziny temu, a już nie pamiętam, co się tam wydarzyło. Chyba największy zarzut mam do głównych postaci.

Główna bohaterka, niby nieśmiała i wyśmiewana za to, że czyta książki, tak naprawdę jest popularna z tego, że czyta i mówi najwięcej ze wszystkich postaci. Za to główny bohater...

Niestety ale moja ocena tylko 3 gwiazdki czemu?
Oto powody:
Po pierwsze, Kaho czyli główna bohaterka jest okropnie irytująca, czyta dużo książek (jest książkoholiczką) więc teoretycznie powinna być mądra i oczytana ale tak nie jest. Kaho jest głupiutka, ok dla niektórych może to być oznaka uroczyści i słodkości ale dla mnie bohaterka jest mdła, nijaka i już po kilku godzinach od przeczytania zapomniałam jak miała na imię, tak mało zapadająca w pamieć jest ta postać.
Po drugie mamy chłopaka o imieniu Hayama który pewnego dnia się pojawia i mówi Kaho, że mają w szkolnej bibliotece jakąś Sekretną Bibliotekę i, że to dziewczyna ją otworzyła i teraz czy chce czy nie musi mu pomagać w usuwaniu szkód jakich narobiła. Sekretna biblioteka zawiera bowiem książki które "ożywają" a konkretnie robią to postaci z tych książek, jeśli którąś z książek za bardzo pokochasz i czytasz ją wile razy to tak właśnie się dzieje, że bohaterowie z książek pojawiają się w prawdziwym życiu.
Po trzecie, Hayama jest tak wstrętnym chłopakiem, że miałam ochotę przez całą mangę walnąć go patelnią w łeb żeby się uspokoił. Jest bardzo niemiły dla Kaho, ciągle ją przezywa od debilek, idiotek i książkar.
Po czwarte, Kaho niby taka oczytana a miała problem z odgadnięciem najprostszych tytułów książek które nawet dziecko zna, bo w książce pojawiają się tytuły które są baśniami czyli np "Calineczka" ale mamy również taki klasyk jak "Alicja z krainy czarów", więc nie rozumiem kompletnie przedstawiania głównej bohaterki jako książkoholika który czyta codziennie a nie zna podstawowych książek.
Manga ma naprawdę śliczną kreskę i zachęcającą okładkę ale to wszystko co jest dobre w tej mandze, nie opłaca się jej kupować, szkoda pieniędzy i czasu na czytanie jej.

Niestety ale moja ocena tylko 3 gwiazdki czemu?
Oto powody:
Po pierwsze, Kaho czyli główna bohaterka jest okropnie irytująca, czyta dużo książek (jest książkoholiczką) więc teoretycznie powinna być mądra i oczytana ale tak nie jest. Kaho jest głupiutka, ok dla niektórych może to być oznaka uroczyści i słodkości ale dla mnie bohaterka jest mdła, nijaka i już po kilku...