Drugi tom cyklu "Tułacze życie" skupia się na losach średniego z braci Neubinerów, Michaelu. W tej części nie zabrakło też ważnych wydarzeń historycznych z tego okresu jak wojny napoleońskie czy Wiosna Ludów. Autorka wzbogaciła fabułę o opisy zwyczajów Hucułów, Ormian, produkcji cukru, która w pierwszej połowie XIX wieku dopiero co raczkowała. Nie zabrakło też i błędów, bo np antybiotyków jeszcze wtedy nie wynaleziono.

Drugi tom cyklu "Tułacze życie" skupia się na losach średniego z braci Neubinerów, Michaelu. W tej części nie zabrakło też ważnych wydarzeń historycznych z tego okresu jak wojny napoleońskie czy Wiosna Ludów. Autorka wzbogaciła fabułę o opisy zwyczajów Hucułów, Ormian, produkcji cukru, która w pierwszej połowie XIX wieku dopiero co raczkowała. Nie zabrakło też i błędów, bo...

Dzisiaj opowiem Wam nieco o powieści „Kiedyś Ci wybaczę”, która stanowi drugi tom cyklu Tułacze życie napisanego przez Ewę Bauer. Na kartach tego tomu wracamy do perypetii wielopokoleniowej rodziny Neubinerów.

Tym razem autorka skupia się w dużej mierze na losach Michaela, który po opuszczeniu rodzinnego domu w Łanach próbuje ułożyć sobie życie w Kołomyi. Chociaż z pozoru wydawać by się mogło, iż tak się dzieje, mimo że trudności na jego drodze nie brakuje, to jednak na skutek pewnych życiowych doświadczeniach mężczyznę na każdym kroku prześladują wyrzuty sumienia.

Ewa Bauer doskonale ukazuje zmagania bohatera z nieustannym poczuciem winy oraz jego ciągłe uginanie się pod brzemieniem noszonych w sobie sekretów, którymi z nikim nie może się podzielić. Przyglądamy się jak rozterki ukrywane przez bohatera stopniowo coraz bardziej wpływają na jego życie rodzinne oraz kontakty z otoczeniem.

W książce tej poruszony został również temat trudnych relacji rodzinnych. Z kart powieści wyłania się bowiem obraz siły tkwiącej w jedności rodziny, dzięki której pomimo przeciwności i różnorakich zawirowań bohaterowie są w stanie utrzymać się na powierzchni oceanu życia. Jeśli owa jedność zostanie nadszarpnięta to jednostce jest zawsze trudniej lecz jeżeli naderwane więzy zostaną odbudowane lub zreperowane, kiedy były w jakiś sposób nadszarpnięte, to w rodzinie tkwi ogromna moc.

Na tle historycznym śledzimy także wewnętrzne zagwozdki bohaterów dotyczące tożsamości narodowej, co do której każdy musi podjąć osobistą decyzję i na tej podstawie opowiedzieć się po którejś ze stron. A jak możecie się domyślić w społecznościach, gdzie wszyscy się znają bywa to niezmiernie trudne.

W tomie tym rzecz jasna nie brakuje też codzienności, w której żyją bohaterowie. Trudów z którymi się borykają, małych radości, jakie stają się ich udziałem, a także radości narodzin i opłakiwania śmierci – czyli życia w pełnej krasie z wszelkimi jego blaskami i cieniami.

Skoro są blaski i cienie życia to wykreowane przez autorkę postacie przeżywają cały wachlarz emocji, a czytelnik wczytuje się w nie z zainteresowaniem i zastanowieniem, co przyniosą kolejne strony opowieści.

Jeśli lubicie wielowątkowe sagi rodzinne, pełne sekretów i perypetii różnorodnych postaci to myślę, że cykl Tułacze życie okaże się dla Was ciekawą i trafioną lekturą. Przede mną jeszcze 2 tomy, które oczywiście również dla Was zrecenzuję.


https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2023/06/drugie-odwiedziny-u-neubinerow.html
* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *

Dzisiaj opowiem Wam nieco o powieści „Kiedyś Ci wybaczę”, która stanowi drugi tom cyklu Tułacze życie napisanego przez Ewę Bauer. Na kartach tego tomu wracamy do perypetii wielopokoleniowej rodziny Neubinerów.

Tym razem autorka skupia się w dużej mierze na losach Michaela, który po opuszczeniu rodzinnego domu w Łanach próbuje ułożyć sobie życie w Kołomyi. Chociaż z pozoru...

Drugi tom okazał się jeszcze ciekawszy od poprzedniego. Barwna historia coraz bardziej zaczęła mnie wciągać, a wszystko dzięki temu, że została opowiedziana z perspektywy jednego z głównych bohaterów. Pozwoliło mi to bliżej poznać niełatwe losy Michaela i zżyć się z nim.

Każdy tom zaczyna się od rozrysowanego drzewa genealogicznego, z łatwością więc lawirowalam między wszystkimi imionami i powinowactwa.

Nad rodziną Neubinerów wciąż wisi klątwa, która zbiera śmiertelne żniwo. Również tułaczka zdaje się być wpisana w losy tej familii i rzuca jej członków w przeróżne miejsca. Pojawia się coraz więcej pytań i niewiadomych, ale na szczęście mam pod ręką trzeci tom, zatem..

Drugi tom okazał się jeszcze ciekawszy od poprzedniego. Barwna historia coraz bardziej zaczęła mnie wciągać, a wszystko dzięki temu, że została opowiedziana z perspektywy jednego z głównych bohaterów. Pozwoliło mi to bliżej poznać niełatwe losy Michaela i zżyć się z nim.

Każdy tom zaczyna się od rozrysowanego drzewa genealogicznego, z łatwością więc lawirowalam między...

Nieznacznie lepsza od części poprzedniej. Ukazuje losy rodziny z innej perspektywy, co jest zabiegiem ciekawym, ale też chwilami nudnym, bo wątki się powtarzają. Ciekawe co wydarzy się w trzeciej części?

Nieznacznie lepsza od części poprzedniej. Ukazuje losy rodziny z innej perspektywy, co jest zabiegiem ciekawym, ale też chwilami nudnym, bo wątki się powtarzają. Ciekawe co wydarzy się w trzeciej części?

"Ubi est confesio ibi est remisio."
Czytając tę doskonałą sagę, odkrywamy wartości rodzinne i uczymy się spoglądać z perspektywy na własną historię.

"Ubi est confesio ibi est remisio."
Czytając tę doskonałą sagę, odkrywamy wartości rodzinne i uczymy się spoglądać z perspektywy na własną historię.

Druga część zdecydowanie bardziej mi się podobała, dotyczy losów Michaela, jest napisana lepiej, mimo wszystko nadal czegoś mi brakowało zbyt dużo suchych faktów, bardziej jak kronika aniżeli saga.

Druga część zdecydowanie bardziej mi się podobała, dotyczy losów Michaela, jest napisana lepiej, mimo wszystko nadal czegoś mi brakowało zbyt dużo suchych faktów, bardziej jak kronika aniżeli saga.

Trzech synów, a ojcowizna jedna. Jak podzielić majątek sprawiedliwie? W pierwszej części cyklu "Tułacze życie" mogliśmy śledzić losy najmłodszego brata, Augustina. W kolejnej odsłonie trylogii Ewa Bauer opisuje historię Michaela, środkowego Neubinera.

Fabuła
Michaela Neubinera nie pociąga życie na wsi. Wyjeżdża z Łanów do Lwowa, aby kształcić się na piekarza. Średni syn Josepha uchodził za mało wytrwałego. Jak zniesie ciężka praktykę u mistrza? Czy wielkie miasto przyniesie mu szczęście w życiu? Jak ułożą mu się relacje z braćmi? Czy odległość nie osłabi rodzinnych więzi?

Przebaczenie
Motto powieści "Kiedyś Ci wybaczę" to "Ubi est confessio, ibi est remissio", czyli "Gdzie jest przyznanie, tam jest przebaczenie". Michael to osoba, którą długo dręczą wyrzuty sumienia, która wielokrotnie analizuje, czy w takiej sytuacji mógł zrobić coś lepiej. Czy wstydliwe tajemnice ujrzą światło dzienne, a bohater powieści zdobędzie się na to, aby poprosić o przebaczenie?

Patriotyzm
Akcja książki ma miejsce w Królestwie Galicji i Lodomerii. Autorka dołożyła starań, aby pokazać obyczaje i historię tego regionu. Na przykładzie Michaela porusza temat tożsamości narodowej. Rodzina Neubinerów wywodzi się z Prus. Ludwik, dziadek głównego bohatera, brał udział w walkach na śląsku, a potem tam się osiedlił. Jego syn przeniósł się, w ramach kolonizacji przeprowadzonej przez cesarza Józefa II na tereny Galicji. Narodowości zaczęły się mieszać, a sam Michael ożenił się z Polką. Kiedy teść, zaangażowany w ruch wyzwolenia narodu spod jarzma zaborców, pyta się zięcia o to, kim jest. Ten mu odpowiada: "Nigdy nie stanę przeciwko wam, ale wolę się do polityki nie mieszać. Zawsze będę postrzegany jako wróg, , choćbym nie wiem jak bardzo deklarował swoją przynależność do narodu polskiego. Póki nie giną ludzie, jest praca i chleb, żyje się względnie bezpiecznie, póty chcę tu mieszkać, w kraju zwanym Galicją." [*]

Nie jestem historykiem i nie będę oceniała tego jak Ewa Bauer zarysowała tło powieści. Często powtarzam, że beletrystyka nie jest źródłem wiedzy historycznej i można pozwolić sobie w niej na drobną swobodę. Jednak, kiedy w 1808 roku lekarz podje chorej antybiotyk, to myślę, że jest to zbyt duża frywolność ze strony autorki. Możecie mnie poprawić, ale czy nie zostały one odkryte ponad 100 lat później?

Podsumowanie
"Kiedyś Ci wybaczę" to powieść pachnąca chlebem. Pomiędzy piekącymi się bochnami Michael Neubiner przedstawi nam swoje radości i zgryzoty. Dla czytelników pierwszej części niektóre wydarzenia będą znane, wszak są powiązane z losami Augustina, jednak dzięki kolejnemu tomowi "Tułaczego życia" poznamy średniego brata dużo lepiej.

[*] Ewa Bauer, "Kiedyś Ci wybaczę", wyd. Replika, Poznań 2020, s. 91.

Trzech synów, a ojcowizna jedna. Jak podzielić majątek sprawiedliwie? W pierwszej części cyklu "Tułacze życie" mogliśmy śledzić losy najmłodszego brata, Augustina. W kolejnej odsłonie trylogii Ewa Bauer opisuje historię Michaela, środkowego Neubinera.

Fabuła
Michaela Neubinera nie pociąga życie na wsi. Wyjeżdża z Łanów do Lwowa, aby kształcić się na piekarza. Średni syn...

„Siła tkwi w jedności. Nie chowajcie urazy, bo stracicie wiele pięknych chwil, których nie da się kupić za żadne pieniądze”.

Początek XIX wieku, Michael Neubiner, jako młody chłopak, za pozwoleniem ojca opuszcza rodzinny dom w Łanach, swoją przyszłość wiąże z miastem. Próbuje znaleźć swoje miejsce na ziemi. Ciężką pracą i wyrzeczeniami zdobywa tytuł mistrza cechu piekarzy. Niedługo potem bierze ślub z córką piekarza, u którego praktykował. Jego życie patrząc z boku wydaje się byś w pełni satysfakcjonujące i szczęśliwe. Niestety, nie do końca tak jest. Nieustannie towarzyszy mu niepokój, który nie pozwala mu w pełni cieszyć się z życia. Głęboko ukrywa prawdę o pochodzeniu i decyzjach podjętych w przeszłości. Czy w końcu prawda ujrzy światło dzienne, a on się wyzwoli spod jej mroku?

Trudna codzienność, szukanie swojej tożsamości, swojego miejsca na ziemi. Przyszłość, życiowe zakręty, silne więzy rodzinne, szacunek. Tajemnice z przeszłości, ich przygniatający ciężar. Decyzje, od których nie ma odwrotu, a które wciąż mają swoje konsekwencje. Radości i smutki, chwile szczęścia i bólu, cierpienie i niepokój, Blaski i cienie miłości. Narodziny i śmierć. Piękno prawdziwej, szczerej przyjaźni i takiej szytej grubymi nićmi. Wielkie mocarstwa ówczesnego świata walczą o władzę. Przemiany społeczno-gospodarcze, jakie dokonują się XIX wieku w Europie. Polska toczy walkę o niepodległość, Bonaparte, Lwów z cała jego mieszaniną narodowościową. Liczne konflikty na tle narodowościowym, ogromna przepaść miedzy wsią, a miastem.

Wciągająca, mądrą, nostalgiczna, niosąca emocje opowieść. Pokomplikowane ludzkie ścieżki, tajemnice rodzinne, klątwa, odwieczne namiętności, jakie targają człowiekiem. A w tle ciekawie, barwnie ukazana historia, niepokojące czasy, w jakich przyszło żyć naszym bohaterom. Ogromnie się cieszę, ze mam trzeci tom. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/kiedys-ci-wybacze/

„Siła tkwi w jedności. Nie chowajcie urazy, bo stracicie wiele pięknych chwil, których nie da się kupić za żadne pieniądze”.

Początek XIX wieku, Michael Neubiner, jako młody chłopak, za pozwoleniem ojca opuszcza rodzinny dom w Łanach, swoją przyszłość wiąże z miastem. Próbuje znaleźć swoje miejsce na ziemi. Ciężką pracą i wyrzeczeniami zdobywa tytuł mistrza cechu piekarzy....

To drugi tom "Tułacze życie"
Pół książki znamy już z pierwszej części, tylko teraz opowiedziana jest od strony jednego z synów.
Długo zastanawiałam się czy po nią sięgnąć, zrobiłam to, i to był błąd.
Fakt jest lepsza od pierwszej części ale bez szału i nadal twierdzę, że to bardziej kronika niż saga rodzinna.
Jeśli sięgnę po trzecią część to będzie oznaczać, że siebie nie lubię ;)

To drugi tom "Tułacze życie"
Pół książki znamy już z pierwszej części, tylko teraz opowiedziana jest od strony jednego z synów.
Długo zastanawiałam się czy po nią sięgnąć, zrobiłam to, i to był błąd.
Fakt jest lepsza od pierwszej części ale bez szału i nadal twierdzę, że to bardziej kronika niż saga rodzinna.
Jeśli sięgnę po trzecią część to będzie oznaczać, że siebie nie...

Lubicie książki wystawiające na próbę Wasze myślenie o człowieku i człowieczeństwie?
Ja bardzo!
Dziś przychodzę właśnie z taką opowieścią. „Kiedyś Ci wybaczę" to drugi tom cudownej rodzinnej sagi „Tułacze życie". Saga autorstwa Ewa Bauer to cudownie przedstawiona droga do szczęścia z historią w tle.
Głównym bohaterem (w tej części) jest Michael Neubiner, który swoją przyszłość wiąże z miastem. Ciężką pracą i determinacją osiąga zamierzony cel - zdobywa tytuł mistrza piekarzy oraz rękę córki właściciela piekarni… brzmi sielankowo? Już macie przed oczyma szczęśliwe, rodzinne życie? Niestety na barkach tego mężczyzny spoczywa wielki ciężar, tajemnicę dotyczącą pochodzenia oraz przeszłych decyzji. Czy sekret ujrzy światło dzienne? A może klątwa (z pierwszego tomu) ponownie zbierze żniwo?
To piękna opowieść o budowaniu swojej przyszłości, o radościach i smutkach rodzinnych, o ciężarze przeszłych decyzji, o dochodzeniu do prawdy i o sile rodziny. To również smutna refleksja o przyjaźni tej prawdziwej i tej pozornej.
Lubię książki, które poruszają temat ludzkich emocji. Historie, które wystawiają bohaterów na próbę (czasem niezwykle trudną). Opowieści, które pokazują naturę ludzką bez „upudrowania”, obnażające ludzką naturę.
Gorąco polecam tę sagę wszystkim miłośnikom historii w tle oraz osobom lubiącym poznawać ścieżki ludzkich losów… ze wszystkimi ich rozwidleniami i zakrętami.
Za egzemplarz (ale bardziej za wzruszenia, których dostarczyła lektura) serdecznie dziękuję Wydawnictwu Replika.

Lubicie książki wystawiające na próbę Wasze myślenie o człowieku i człowieczeństwie?
Ja bardzo!
Dziś przychodzę właśnie z taką opowieścią. „Kiedyś Ci wybaczę" to drugi tom cudownej rodzinnej sagi „Tułacze życie". Saga autorstwa Ewa Bauer to cudownie przedstawiona droga do szczęścia z historią w tle.
Głównym bohaterem (w tej części) jest Michael Neubiner, który swoją...