Bardzo ciekawa.
Spojrzenie na średniowiecze od środka i od szczegółów i interesujących drobiazgów.
Burzenie mitów i wyjątkowe rozważania dotyczące wiarygodności szczegółów.
Polecam miłośnikom historii i nie tylko.

Bardzo ciekawa.
Spojrzenie na średniowiecze od środka i od szczegółów i interesujących drobiazgów.
Burzenie mitów i wyjątkowe rozważania dotyczące wiarygodności szczegółów.
Polecam miłośnikom historii i nie tylko.

Przewodnik po średniowiecznych mitach będący jednocześnie odtrutką na kłamstwa i nieprawdy dotyczące epoki wieków średnich. Począwszy od rzekomej „tragedii” krucjat i rozbuchanego do granic absurdu mediewalnego kultu ducha, poprzez mity dotyczące „Biblii pauperum” i teologii katedr gotyckich, skończywszy na sekcji zwłok i antysemityzmie. Podzielona na zabobony i podzabobony lektura, od której nie sposób się oderwać. Dla wszystkich głosicieli tezy o średniowiecznym zacofaniu – pozycja obowiązkowa. Jako kara i pokuta!

Przewodnik po średniowiecznych mitach będący jednocześnie odtrutką na kłamstwa i nieprawdy dotyczące epoki wieków średnich. Począwszy od rzekomej „tragedii” krucjat i rozbuchanego do granic absurdu mediewalnego kultu ducha, poprzez mity dotyczące „Biblii pauperum” i teologii katedr gotyckich, skończywszy na sekcji zwłok i antysemityzmie. Podzielona na zabobony i podzabobony...

Spodziewałam się czegoś innego.

Spodziewałam się czegoś innego.

Bardzo dużo opisów sztuki i architektury, nieraz męczące, nieraz wiedza ciekawa. Bardziej myślałem, że będą to ciekawostki ogólne, a autor bardzo dużo pisuje stylów budownictwa. Ogólnie książka chyba bardziej dla koneserów sztuki niż osób które chcą poszerzyć swoją wiedze o średniowiecze. Dla mnie książka średnia, plus taki, że szybko się czyta :)

Bardzo dużo opisów sztuki i architektury, nieraz męczące, nieraz wiedza ciekawa. Bardziej myślałem, że będą to ciekawostki ogólne, a autor bardzo dużo pisuje stylów budownictwa. Ogólnie książka chyba bardziej dla koneserów sztuki niż osób które chcą poszerzyć swoją wiedze o średniowiecze. Dla mnie książka średnia, plus taki, że szybko się czyta :)

Jakie rzeczywiście było średniowiecze? Co postulowano i jakie ideały propagowano, a jaka była codzienność zwykłych ludzi? Książka rozprawia się z tymi różnymi "zabobonami" całkiem dobrze. Jej wadą (a dla innych zaletą) jest w dużej części skupienie się na architekturze i malarstwie, które to fragmenty mogą wydawać się dość nudne. Za to szalenie ciekawe jest zakończenie rozprawiające się z pogromami Żydów i "czarnymi legendami" o profanacjach.

Jakie rzeczywiście było średniowiecze? Co postulowano i jakie ideały propagowano, a jaka była codzienność zwykłych ludzi? Książka rozprawia się z tymi różnymi "zabobonami" całkiem dobrze. Jej wadą (a dla innych zaletą) jest w dużej części skupienie się na architekturze i malarstwie, które to fragmenty mogą wydawać się dość nudne. Za to szalenie ciekawe jest zakończenie...

Bardzo ciekawa książka. Autor obala wiele mitów na temat średniowiecza które narosły w późniejszych epokach. Robi to poprzez przedstawienie materiałów z okresu średniowiecza takich jak wiersze kroniki a nawet rzeźby i obrazy. Autor piszę na ogół bardzo przyjemnie a od książki momentami trudno się oderwać. Należy pamiętać jednak że autor jest historykiem sztuki więc pojawiają się rozdziały mówiące o rzeźbach i architekturze. Takie ostrzeżenie dla osób które myślą że będzie tylko o rycerzach i królach.

Bardzo ciekawa książka. Autor obala wiele mitów na temat średniowiecza które narosły w późniejszych epokach. Robi to poprzez przedstawienie materiałów z okresu średniowiecza takich jak wiersze kroniki a nawet rzeźby i obrazy. Autor piszę na ogół bardzo przyjemnie a od książki momentami trudno się oderwać. Należy pamiętać jednak że autor jest historykiem sztuki więc...

Książka ta podejmuję tematykę kilku popularnych mitów na temat średniowiecza krążących w debacie publicznej. Autor przy każdym z tych mitów przytacza dość obszerny materiał źródłowy oraz rożne interpretacje historyków na dany temat. Nie czuć tu jednak usilnego forsowania swojego stanowiska.
Książkę się dobrze czyta, jest ona lekka w odbiorze, spokojnie się nadaję dla osoby która w ogóle się nie orientuje w historii.

Książka ta podejmuję tematykę kilku popularnych mitów na temat średniowiecza krążących w debacie publicznej. Autor przy każdym z tych mitów przytacza dość obszerny materiał źródłowy oraz rożne interpretacje historyków na dany temat. Nie czuć tu jednak usilnego forsowania swojego stanowiska.
Książkę się dobrze czyta, jest ona lekka w odbiorze, spokojnie się nadaję dla osoby...

Podtytuł ,,Podręcznik bojowy" może być nieco mylący. Oczywiście na kartach dzieła prof. Kowalski podejmuje polemikę z różnymi konkretnymi stwierdzeniami na temat średniowiecza krążącymi w przestrzeni, lecz w istocie jest to luźny esej, napisany w przyjemnym gawędowym stylu. Właśnie ów gawędowy styl stanowi jeden z największych walorów tej książki. Pomaga wsiąknąć w barwny średniowieczny świat i umila podróż przezeń. A jest przez co podróżować, spektrum tematyki sięga od symboliki i architektury po krucjaty, husytów i Krzyżaków. Osobiście jako laik w kwestii historii sztuki miałem pewne problemy z rozdziałami dotyczącymi architektury, lecz bogata warstwa fotograficzna (kolejny wielki walor dzieła) skutecznie pomagała w zrozumieniu omawianych punktów. Zagłębienie się w opisywany świat ułatwiają dodatkowo liczne i obszerne cytaty z opracowań historycznych oraz bogata baza źródłowa (w tym mistrzowsko przez autora tłumaczona poezja starofrancuska).

Esej Jacka Kowalskiego polecam zarówno miłośnikom średniowiecza, jak i osobom, pragnącym zwyczajnie poszerzyć swe horyzonty, skonfrontować swoje wyobrażenie na temat wieków średnich z literackim dowodzeniem autora. Wyniki tej konfrontacji mogą okazać się zaskakujące.

Podtytuł ,,Podręcznik bojowy" może być nieco mylący. Oczywiście na kartach dzieła prof. Kowalski podejmuje polemikę z różnymi konkretnymi stwierdzeniami na temat średniowiecza krążącymi w przestrzeni, lecz w istocie jest to luźny esej, napisany w przyjemnym gawędowym stylu. Właśnie ów gawędowy styl stanowi jeden z największych walorów tej książki. Pomaga wsiąknąć w barwny...

Opracowanie warte przeczytania i polecenia z pewnymi uwagami. Autor przystępnie tłumaczy błędy stereotypów, podaje ciekawe przykłady, posługując się rozbudowanymi i trafionymi w dziesiątkę cytatami (nie zgodzę się z opiniami, że cytaty są za długie i zaciemniają właściwą treść - według mnie mogłoby być ich nawet więcej, zwłaszcza tłumaczeń tekstów średniowiecznych). Równie pasujące są ilustracje, nad którymi warto się pochylić i samemu prześledzić szczegóły. Inspirują do własnych poszukiwań i pogłębianiu wiedzy.
Pierwsza moja uwaga dotyczy omawianych czasów. Po raz kolejny niestety zwyciężył stereotyp i trwająca tysiąc lat epoka sprowadzana jest głównie do jej ostatnich wieków. Na otarcie łez pojawiają się wzmianki dotyczące czasów wcześniejszych.
Teraz niestety muszę napisać, z czym się nie zgadzam. Po "podręczniku bojowym" spodziewałam się raczej obrony mojej ukochanej epoki niż syndromu oblężonej twierdzy. Niestety dostałam jedno i drugie. Co do myśli przewodniej i porównywania przez lewą stronę współczesnych wydarzeń do średniowiecza, co lepiej poinformowani przedstawiciele prawej strony również mogliby w światopoglądzie i zachowaniu lewej strony dojrzeć średniowieczne (zapewne nieuświadomione) przykłady. Rozumiem, jak trudno jest zachować neutralność, pisząc, ale należy przynajmniej próbować, zwłaszcza kiedy wprowadzenie własnych poglądów niewiele ma wspólnego z tematyką dzieła.

Opracowanie warte przeczytania i polecenia z pewnymi uwagami. Autor przystępnie tłumaczy błędy stereotypów, podaje ciekawe przykłady, posługując się rozbudowanymi i trafionymi w dziesiątkę cytatami (nie zgodzę się z opiniami, że cytaty są za długie i zaciemniają właściwą treść - według mnie mogłoby być ich nawet więcej, zwłaszcza tłumaczeń tekstów średniowiecznych). Równie...

Publikacja znanego profesora napisana jest stylem dość przystępnym, choć autorowi zdarza się wpadać w naukowe rozwlekanie szczegółów. Tematy poruszane odnoszą się do średniowiecza, ale i do współczesności. Autor jest od dawien dawna głosicielem tezy że gotyku w sztuce średniowiecza nigdy nie było, a raczej nie było jednego konkretnego stylu gotyckiego, czyli inaczej niż uczono nas w szkole. Poza tym mamy dużo o poezji średniowiecza, poglądach ówczesnych ludzi na geografię czy w ogóle podejście do nauki. Czy były to wieki ciemne? Proszę przeczytać i wyciągnąć wnioski. Pan Jacek nie stara się nam narzucić odpowiedzi, choć nie ukrywa własnego zdania.
Mnie najbardziej zainteresowały historie napadu na Klasztor Jasnogórski, co wcale nie musiało być dziełem husytów, a raczej naszych rodaków, a jest na tych stronach ciekawie uzasadnione, oraz sprawa profanacji trzech Hostii w Poznaniu roku 1399. Tutaj autor, mimo twierdzeń że takie profanacje były dość powszechne i to nawet nie ze strony innowierców, broni żydów przed oskarżeniami, dowodząc że jest to bardziej miejska legenda, niż poparte faktami rozważania historyczne.
Lektura warta polecenia tym którzy chcieli by dowiedzieć się czegoś więcej niż standardowa wiedza na temat tego najbardziej przekłamanego okresu w dziejach Europy.

Publikacja znanego profesora napisana jest stylem dość przystępnym, choć autorowi zdarza się wpadać w naukowe rozwlekanie szczegółów. Tematy poruszane odnoszą się do średniowiecza, ale i do współczesności. Autor jest od dawien dawna głosicielem tezy że gotyku w sztuce średniowiecza nigdy nie było, a raczej nie było jednego konkretnego stylu gotyckiego, czyli inaczej niż...