Nie odstaje poziomem od części pierwszej, a nawet akcja jest nieco bardziej dynamiczna oraz "umiędzynarodowiona".

Mam jednak trochę problem z kreską Bilala, ponieważ przedstawiane postacie niekiedy mylą mi się ze sobą lub wręcz trudno mi je rozpoznać.

Nie odstaje poziomem od części pierwszej, a nawet akcja jest nieco bardziej dynamiczna oraz "umiędzynarodowiona".

Mam jednak trochę problem z kreską Bilala, ponieważ przedstawiane postacie niekiedy mylą mi się ze sobą lub wręcz trudno mi je rozpoznać.

Z tą serią mam lekki problem. Z jednej strony podoba mi się ona od strony konceptu oraz fabuły, z drugiej natomiast scenariusz jest miejscami tak porwany, że aż boli. Niestety drugi album, czy też księga, nadal cierpi na tą przypadłość. Mam wrażenie, jakby autor spieszył się z pracą nad tym komiksem. Wiele elementów czytelnik dostaje z bomby, akcja skacze z miejsca na miejsce, choć na szczęście nie idzie się w niej pogubić, natomiast problemem jest skrócenie pewnych wątków. Wątków, które przynajmniej dla mnie, są ważne i warto byłoby poświęcić im kilka stron więcej.

Ten tom odpowiada na dwa postawione wcześniej pytania - "Co zabiło załogę kosmodromu z wyprawy na Marsa?" oraz "Jakie plany ma Kameron Obb?". Pierwsza odpowiedź jest jasna, ale zrobiona na skróty, druga natomiast przedstawiona bardzo przejrzyście, co mi osobiście pomogło w śledzeniu fabuły. Kameron ma w głowie cały internet, dosłownie cały, gdyż świat został go pozbawiony. Ziemia roku 2041 jest całkowicie uzależniona od cyfryzacji i implantów, które po prostu przestały działać. Zatem Kameron stał się celem numer jeden dla wszystkich. Absolutnie wszystkich ugrupowań, przy czym część z nich jest skrajnie radykalna, natomiast każde z nich pragnie od teraz władzy nad światem.

Ten wątek jest najmocniejszą stroną całej opowieści. Widzimy jak społeczeństwo się dehumanizuje, odcięte od dobrodziejstw cyfryzacji i zaawansowanej robotyki. Dochodzi do masowych ruchów społecznych, w tym anarchistycznych, nazistowskich czy komunistycznych. Na dokładkę wszelkie media prasowe leżą, gdyż większość ludzi nie umie samodzielnie pisać. Bez programów zajmujących się automatyczną korektą, nawet topowe dzienniki cierpią na rażące błędy wszelkiej maści. Brzmi znajomo?

Z drugiej jednak strony akcja w komiksie gna na złamanie karku i nie poświęca się w nim dość miejsca tajemniczej niebieskiej mgle otulającej księżyc. Wiemy tylko tyle, że to ona zainfekowała ekipę wracającą z wyprawy na Marsa, to ona odpowiada za tytułowego Buga i jest w jakimś stopniu inteligentna, a być może nawet samoświadoma. Jaki jest jednak jej cel, tego na razie nie wiadomo, a na dokładkę autor niewiele miejsca poświęcił samemu zjawisku. Po prostu wiemy, że jest i tyle.

I tak właśnie prezentuje się ta seria. Z jednej strony mroczna i niebezpiecznie realna, gdyż dziś jesteśmy drastycznie uzależnienie od cyfryzacji, choć nadal nie aż tak, jak to zobrazowano w komiksie (na szczęście). Z drugiej natomiast miejscami scenariusz gna zbyt szybko i nie pozwala się rozkoszować fabułą. Czy zatem będę śledził ta serię do końca? Myślę, że tak. Jestem zwyczajnie ciekaw, jak skończy się ostatecznie całą ta sprawa i jaką rolę przyjdzie odegrać głównej postaci.

Z tą serią mam lekki problem. Z jednej strony podoba mi się ona od strony konceptu oraz fabuły, z drugiej natomiast scenariusz jest miejscami tak porwany, że aż boli. Niestety drugi album, czy też księga, nadal cierpi na tą przypadłość. Mam wrażenie, jakby autor spieszył się z pracą nad tym komiksem. Wiele elementów czytelnik dostaje z bomby, akcja skacze z miejsca na...

Mimo braku informacji o kontynuacji, wydaje mi się, że to nie koniec tej historii... Tom 2 jest ciekawszy od 1, świat przyszłości przedstawiony przez Bilala wydaje się o wiele ciekawszy od wielu powieści z gatunku s-f. Bardzo podobała mi się strona graficzna komiksu, która idealnie oddaje obraz upadającego świata

Mimo braku informacji o kontynuacji, wydaje mi się, że to nie koniec tej historii... Tom 2 jest ciekawszy od 1, świat przyszłości przedstawiony przez Bilala wydaje się o wiele ciekawszy od wielu powieści z gatunku s-f. Bardzo podobała mi się strona graficzna komiksu, która idealnie oddaje obraz upadającego świata

W poprzednim tomie autor zarysował wizję świata przyszłości, gdzie internet przestał działać. Niestety trochę mi się nie podobało, że tak interesujący problem jest jedynie tłem dla dosyć typowej historii głównego bohatera. Czy drugi tom jest już bardziej rozwinięty?
Kameron Obb w czasie swojej ucieczki razem z doktor Perth docierają do monolitu, jednego z wielu nowoczesnych samowystarczalnych wieżowców zasilanych energią słoneczną. Okazuje się, że na miejscu są osoby, którym bardzo zależy na pomocy bohatera w przejęciu władzy nad światem. W tym samym czasie Gemma, córka głównego bohatera, musi radzić sobie z porywaczami, którzy chcą w ten sposób zwabić jej ojca.

Ten tom nie przybliża w żaden sposób do rozwiązania zagadki całego zdarzenia. Nie pojawiają się żadne nowe wskazówki, a jedynie powtórzone zostają wcześniejsze informacje. Przez to czytelnik może być równie skołowany co bohaterowie.

Podobnie jest z wątkiem głównego bohatera, który w dalszym ciągu polega na jednej wielkiej pogoni za artefaktem. Podobało mi się jednak, że jego zdolności się rozwinęły i sam lepiej nad nimi panuje. Zastanawiam się czym się stanie ta postać w kolejnym tomie.

Jeśli chodzi o ukazanie globalnej skali całego problemu, to jest pewien postęp w stosunku do poprzedniego tomu. Pokazane jest, że wytworzyły się nowe ugrupowania, które usiłują na nowo uporządkować świat. Do użytku powracają stare technologie, a najbardziej kompetentni okazują się starsi ludzie, którzy chociażby jeszcze pamiętają jak prowadzić samochód. W formie telewizyjnych wywiadów cała sytuacja ukazana jest z różnych perspektyw w wielu miejscach na świecie. Odniosłem jednak wrażenie, że autor trochę w zbyt wyidealizowany sposób przedstawia tutaj ludzkość i boję się, że całość może skończyć się równie naiwnie co „Kolor powietrza”.

Graficznie autor niczym tu nie zaskakuje. Jest bardzo poprawnie, ale nie przedstawia niczego specjalnie pomysłowego.

W dalszym ciągu odnoszę wrażenie, że autor nie wykorzystuje potencjału jaki ma historia. Bardzo obiecujący jest jednak wątek coraz potężniejszego protagonisty. Mam nadzieję, że kolejny tom dostarczy pewnych odpowiedzi.

W poprzednim tomie autor zarysował wizję świata przyszłości, gdzie internet przestał działać. Niestety trochę mi się nie podobało, że tak interesujący problem jest jedynie tłem dla dosyć typowej historii głównego bohatera. Czy drugi tom jest już bardziej rozwinięty?
Kameron Obb w czasie swojej ucieczki razem z doktor Perth docierają do monolitu, jednego z wielu nowoczesnych...

Jak przystało na autora, jego dzieło to coś więcej niż tylko historia z pogranicza fantastyki naukowej połączonej z postapokaliptyczną wizją przyszłości. Już od samego początku w czytelnika uderzają dość wyraźne nawiązania polityczne, które są znakiem rozpoznawczym dzieł Bilala. Mniej lub bardziej zawoalowany, momentami karykaturalny obraz polityki i władzy w najprzeróżniejszej jej formie. Każdy obrywa tutaj po równo, błędy i przywary wytykane są tym zarówno z prawej, jak i lewej stronie. Komuniści, pseudokomuniści, faszyści i cała reszta to obozy, które różnią się tylko zewnętrznym wyglądem, ale tak naprawdę każda dąży do tego samego, mając przeciętnego obywatela w głębokim poważaniu.


Autor w dość intrygujący sposób stara się również pokazać nasze obecne uzależnienie od technologii oraz sieci, która staje się głównym, czasem nawet jednym, źródłem wiedzy. Gigantyczny postęp technologiczny, który następuje dosłownie z dnia na dzień, może stać się dla nas przysłowiowym gwoździem do trumny. Z technologią jest jak ze środkami odurzającymi, może powodować ona euforię i chwilę przyjemności, ale gdy nagle jej zabraknie, może bardzo nieciekawie.

Na temat komiksu, jak i całej serii, można napisać wiele pozytywnych zdań, jednak nie zmieni to faktu, że gdy porównamy obecne dzieło z poprzednimi tytułami twórcy (chociażby z Trylogia Nikopola),to pozycja ta wypada przy nich dość przeciętnie. Dotyczy to zarówno scenariusza, który jest o wiele mniej rozbudowany, jak i bohaterów, którzy są odrobinę za mało wyraziści, bez jednego dominującego charakteru, który przykuwałby uwagę czytelnika. Fabuła, przynajmniej jak do tej pory, nie jest nadmiernie odkrywcza a umieszczone w niej nawiązania Bilala do współczesnego świata, nie są aż tak ostre i porywające jak można byłoby się spodziewać to tym artyście. Nie należy mnie zrozumieć, źle komiks nie jest zły i potrafi zaciekawić czytelnika, a zaprezentowana w nim historia bije na głowę wiele innych współczesnych dzieł, jednak oceniając Bug z perspektywy innych dzieł E.B, widać wyraźny spadek jakości.

Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek
https://gameplay.pl/news.asp?ID=118564

Jak przystało na autora, jego dzieło to coś więcej niż tylko historia z pogranicza fantastyki naukowej połączonej z postapokaliptyczną wizją przyszłości. Już od samego początku w czytelnika uderzają dość wyraźne nawiązania polityczne, które są znakiem rozpoznawczym dzieł Bilala. Mniej lub bardziej zawoalowany, momentami karykaturalny obraz polityki i władzy w...