Georgina Kincaid od kilku już stuleci jest sukubem - demonem, który potrafi przybierać kształty pięknych kobiet by w następnej kolejności, uwodzić mężczyzn i wydzierać z ich dusz energię życiową. Nasza bohaterka, nie jest jednak zadowolona z tej części swojej natury. Sukubem stała się z powodu winy, jaka dręczyła ją w przeszłości i nie za dobrze czuje się wykorzystując jednostki ludzkie, dlatego na swoje ofiary wybiera tylko drani, którzy i tak już są skazani na piekło, a nie porządnych facetów mających szansę na lepsze życie i pośmiertne i aktualne. Jednak co się stanie jeśli coś w jej sercu nagle zakwitnie? Jeśli magnetyczne przyciąganie do pewnego mężczyzny weźmie górę nad rozsądkiem? Jeśli ktoś obudzi w niej uczucia, których nie czuła od paru setek lat?

Georgie nie jest słabą, kruchą dziewczynką, która nie wie co ze swoim życiem zrobić, a silną, odważną, pewną siebie kobietą z cudownym usposobieniem, specyficznym humorem, gotową oczarować czytelnika swoimi ripostami i pomysłami. Nie zdarza jej się użalać nad sobą, można powiedzieć, że doświadczenie nauczyło ją co robić, a czego nie. Oprócz swojej demonicznej pracy, ma jeszcze jedną, a mianowicie pracuje w księgarni i odnosi sukcesy zarówno zawodowe jak i towarzyskie. Narracja pierwszoosobowa przybliża nam jej historię z przeszłości, kiedy to była jeszcze człowiekiem, dzięki czemu możemy poznać powody, którymi się kierowała przy podpisywaniu wiecznego traktatu z diablikiem, przez który stała się sukubem.

Bohaterka świetnie wprowadza nas w fabułę powieści i prowadzi do końca, tak że wszystko jest zrozumiałe i łatwe do wyobrażenia. Dzieli się z nami swoimi myślami, wewnętrznymi rozterkami i całą resztą. Dzięki wspaniałemu stylowi pisarki, książkę czyta się szybko i lekko. Nie ma w niej żadnego głębszego dna, ale mimo wszystko lektura ta sprawia, że czytelnik zaczyna pałać do niej sympatią. Bohaterowie są wspaniale wykreowani, zresztą jak w każdej powieści pani Mead, jak choćby Akademii Wampirów. Każdej z postaci autorka poświęca jak największą ilość czasu, a rozmowy pomiędzy bohaterami są wprost magiczne. Mają sens, a nie to co niektóre dialogi we współczesnych powieściach. W tej serii nie spotkamy tylko sukubów i ich męskich odpowiedników - inkubów (część druga - Podboje sukuba) , ale też całą masę innych "istot", jak na przykład błyskotliwe, sprytne i cwane diabliki, nieobliczalne, ale urocze wampiry, irytujące, zabawne anioły czy też tajemnicze nefilim.

Fabuła oczywiście zawiera w sobie wątki paranormalne, ale też, ku mojej uciesze - kryminalne! W Seattle - gdzie toczy się akcja, ktoś zaczyna mordować nieśmiertelnych.Cała ta sprawa jest osnuta mgłą tajemnicy i tak naprawdę żaden bohater nie kwapi się by poinformować Georgie i jej przyjaciół co się dzieje, dlatego sukubica sama postanawia odkryć prawdę. Ten wątek jest naprawdę rozbudowany i świetnie wymyślony. Szczegóły idealnie się ze sobą nakładają, a rozwiązanie od początku jest nieoczywiste. Ta książka jest też romansem, dlatego i wątek miłosny pojawia się w tle, a Georginę przez całą książkę będą dręczyć rozterki z tym związane, tak więc sprawy i prywatne i można powiedzieć "zawodowe" świetnie się ze sobą komponują. Nie miałam nawet szansy oderwać się od lektury gdy zorientowałam się, że czytam ostatnią stronę.

Oczywiście od razu sięgnęłam po kolejne tomy i szybko przekonałam się, że są równie dobre (jeśli nie lepsze), jak "Melancholia sukuba". Seria jest naprawdę przyjemna, zawiera w sobie pewien urok, który to potrafi rozsiewać w swoich powieściach Richelle Mead. Bez trudu mogłam oderwać się od rzeczywistości i przenieść swój umysł do Seattle gdzie oczarował mnie Carter, gdzie podbił moje serce Roman, gdzie Georgie wraz z przyjaciółmi odkrywała sekrety nadnaturalnego świata.

Kiedyś już zaznaczyłam, że jedyne co mnie irytuje w książkach autorki tej serii, jest to, że bohaterki zawsze wybierają mężczyznę, za którym ja nie przepadam, a odtrącając tych, których kocham, np. Adrian - w Akademii Wampirów. Tak czy inaczej , po skończeniu Sukubiej Sagi i po przeczytaniu ostatniego zdania w książce "Odkrycie sukuba" byłam pełna sprzecznych emocji, które targały mną przez dobre parę dni, ale nie powiem do jakich wniosków doszłam w tym temacie. To trzeba przeczytać, bo wszystko ma w sobie jakiś sens.

Na koniec muszę dodać, iż tą książkę polecam czytelnikom starszym, jako że w powieści tej występują sceny, można powiedzieć, dopełniające zawód sukuba.

Polecam

Georgina Kincaid od kilku już stuleci jest sukubem - demonem, który potrafi przybierać kształty pięknych kobiet by w następnej kolejności, uwodzić mężczyzn i wydzierać z ich dusz energię życiową. Nasza bohaterka, nie jest jednak zadowolona z tej części swojej natury. Sukubem stała się z powodu winy, jaka dręczyła ją w przeszłości i nie za dobrze czuje się wykorzystując...