"Cmentarz i sad" to zapomniana książka zapomnianej autorki, która tworzyła w dwudziestoleciu międzywojennym, ciekawie opisując i nową rzeczywistość polityczną, i środowiska ziemiańskie, głównie na Kresach.

Mamy tu wątki historyczne (pierwsza wojna światowa i wojna polsko-bolszewicka z 1920 r.),a także społeczne i miłosne.
Pięknie i wzruszająco opisane jest uczucie między młodym bohaterem i jego wybranką. Poruszają także fragmenty ukazujące sytuację ludności cywilnej podczas brutalnych ataków bolszewików.

Autorka pisze ujmująco, uroczo jej polszczyzna trąci myszką, język jest barwny, plastyczny, dynamiczny. Mamy tu różne formy narracji, co na pewno ubarwia całość i pokazuje świat z perspektywy różnych bohaterów.

Treść i styl nieco przypominały mi prozę takich wybitnych pisarek jak: Zofia Kossak-Szczucka, Zofia Nałkowska, Maria Dąbrowska.

Była to bardzo przyjemna i pełna emocji lektura, od której trudno było mi się oderwać.
Przyznam, że wcześniej nie czytałam żadnej książki Wandy Miłaszewskiej i to odkrycie okazało się miłą niespodzianką. Szkoda tylko, że jej książki nie są od dziesięcioleci wznawiane. Na początku lat 50. XX wieku komuniści nakazali wycofanie ich z bibliotek i księgarń, od tej pory jednak wiele się zmieniło i może warto przypomnieć tę prozę...
Ten egzemplarz (pierwsze wydanie z 1924 r.) udało się wyszperać w antykwariacie za kilka złotych.

"Cmentarz i sad" to zapomniana książka zapomnianej autorki, która tworzyła w dwudziestoleciu międzywojennym, ciekawie opisując i nową rzeczywistość polityczną, i środowiska ziemiańskie, głównie na Kresach.

Mamy tu wątki historyczne (pierwsza wojna światowa i wojna polsko-bolszewicka z 1920 r.),a także społeczne i miłosne.
Pięknie i wzruszająco opisane jest uczucie...