" - Jestem tego pewien, przyjacielu. Do ciebie należy kreowanie własnego świata. Znajdź w sobie siłę i bez wahania sięgaj po marzenia. Realizuj je i ciesz się efektami."


Kiedy budzę się z koszmaru sennego, w którym jestem uczestniczką na wojnie, oddycham z ulgą, że okazuje się to tylko snem i nader często zastanawiam się, jak odważnym człowiekiem trzeba być, by samemu zgłosić chęć udziału w wojnie czy równie niebezpiecznego przedsięwzięcia.

Samuel Remsey - główny bohater - wraca po wojnie w rodzinne strony, by zająć się swoimi siostrami. Jak wiadomo, człowiek po czymś takim nie jest już tą samą osobą, dlatego na własne życzenie jego egzystencja musi mierzyć się z "rzucanymi kłodami pod nogi".
Samuel nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości i nieustannie zmaga się z marami, które mają opłakane skutki. Trwa w zapomnieniu, upijając się i wywołując bójki, w konsekwencji czego traci to co w życiu jest priorytetem - rodzinę. W najgorszym momencie jego istnienia spotyka piękną kobietę -Jessicę, która zarówno go przyciąga, jak i odpycha. Czy Samuel będzie potrafił zamknąć przeszłość i zostawić ją za sobą, by móc otworzyć się na przyszłość? Czy porzuci honor i przyjmie pomocną dłoń w momencie, kiedy będzie jej naprawdę potrzebował?

Książka "Dopóki nie zajdzie słońce" to z pewnością nie ckliwy romans, które w ostatnim czasie wyrastają, jak grzyby po deszczu. Mimo, iż mamy wątek miłosny, który jest wręcz gorący niczym pożar to z pewnością, jest to pozycja, w której wątki brutalne stanowią bardzo mocne tło dla totalnie rozsypanego człowieka, który z każdym dniem stacza się po linii prostej wprost w objęcia czarnego dna. Autorka w dobrym momencie postawiła na drodze Samuela Jessicę, która mocno stąpa po ziemi i która wie czego chce. Bohaterzy zostali umiejętnie wykreowani, przez co czuło się z nimi niemal fizyczną więź, a odczucia towarzyszące przy lekturze wprost się ze mnie wylewały. To jest naprawdę duży atrybut, który Ewa Pirce wykorzystała idealnie oddając emocje w zwykłych słowach. Misternie skonstruowana fabuła nie pozwalała na odłożenie książki na później, przez co książkę czyta się szybko, a styl autorki sprawia, że czyta się ją przyjemnie. Muszę przyznać, że końcówka historii zaskakuje i z niecierpliwością wyczekuje się kolejnej części.
Zdecydowanie polecam!

" - Jestem tego pewien, przyjacielu. Do ciebie należy kreowanie własnego świata. Znajdź w sobie siłę i bez wahania sięgaj po marzenia. Realizuj je i ciesz się efektami."


Kiedy budzę się z koszmaru sennego, w którym jestem uczestniczką na wojnie, oddycham z ulgą, że okazuje się to tylko snem i nader często zastanawiam się, jak odważnym człowiekiem trzeba być, by samemu...