„Dwie kobiety” to współczesna powieść obyczajowo-psychologiczna, której atutami są przekonujące postacie i nieprzewidywalna akcja. Czyta się z zainteresowaniem i apetytem na jeszcze więcej.

Na naszym rynku księgarskim mamy mnóstwo rodzimych powieści o kobietach. Niestety, rzadko są to książki ciekawe i wartościowe. Najczęściej autorki i autorzy powielają różne schematy, piszą banalnie i o dyrdymałach. Książka Hanny Dikty, na szczęście, w żaden sposób nie wpisuje się w tę tendencję .

Bohaterkami są tu dwie doświadczone życiowo kobiety.
Niemal pięćdziesięcioletnia Bogna prowadzi samotnie pensjonat w małej wsi na Dolnym Śląsku. Po śmierci męża wdowa nie chce nawiązywać nowych znajomości z mieszkańcami Glinki, ogranicza się do kontaktów z gośćmi i biedną rodziną, której pomaga. Pocieszeniem okazuje się dla niej przyjaźń z miejscowym księdzem.
Na ogłoszenie przytłoczonej obowiązkami Bogny odpowiada trzydziestokilkuletnia Ewa. Przyjeżdża do pensjonatu z Katowic, gdzie zostawiła pracę na uczelni, męża i zrzędzącą matkę. A także bolesną tajemnicę, od której bezskutecznie próbowała uciec.

Początkowo kobiety odnoszą się do siebie z rezerwą. Obie są samotniczkami, obie skrywają sekrety. Szybko jednak rodzi się między nimi nić porozumienia, gdyż darzą się szacunkiem i sympatią.
Gdy pewnego dnia we wsi dochodzi do tragedii, Bogna i Ewa muszą podjąć kilka decyzji, na które nie są przygotowane...

Hanna Dikta pisze o swoich bohaterkach w sposób szczery, ale i subtelny. Stopniowo odkrywa przed czytelnikiem ich przeszłość, dzięki czemu lepiej rozumie on ich zachowania i wybory.
Interesujące są relacje między tytułowymi postaciami i między ich bliskimi. Akcja jest nieprzewidywalna i to na pewno jeden z atutów powieści. Nie ma tu miejsca na banały, sztuczne dialogi, naciągane rozwiązania.

„Dwie kobiety” to proza dojrzała, przemyślana i dająca do myślenia na temat człowieka oraz jego związków z innymi ludźmi.
To również książka stawiająca pytania o szczęście, granice odpowiedzialności i lojalności, ukazująca bohaterów w trudnych sytuacjach.

Całość czyta się z zainteresowaniem i emocjami, czekając niecierpliwie na finał. A on okazuje się zaskakujący.
Polecam z czystym sumieniem.

„Dwie kobiety” to współczesna powieść obyczajowo-psychologiczna, której atutami są przekonujące postacie i nieprzewidywalna akcja. Czyta się z zainteresowaniem i apetytem na jeszcze więcej.

Na naszym rynku księgarskim mamy mnóstwo rodzimych powieści o kobietach. Niestety, rzadko są to książki ciekawe i wartościowe. Najczęściej autorki i autorzy powielają różne schematy,...