„Bezsenne noce, sennie dni” to typowo babska literatura i idealna, lekka pozycja na wakacje. Lekka, bo brak tu mnogości wątków i chaosu, ale pod tą pierzynką lekkości tak naprawdę ukryte są głębokie, gorzkie prawdy o ludziach, związkach i iluzjach na temat miłości.
Poznajemy Ewelinę, 50 -letnią kobietę, magister farmacji pracującą w aptece, która po 30 latach związku, nocami w świetle ulicznej latarni, roztrząsa swoje małżeństwo. Ewelina mimo, że jest już dojrzałą panią, wciąż wspomina swoje ziemiańskie pochodzenie i popełniony mezalians czyli związanie się ze zwykłym chłopem ze wsi. Mimo, że jest dorosłą kobietą, jej mentalność nastolatki, która początkowo bawi i śmieszy, w pewnym momencie zaczęła powodować we mnie już tylko irytację i niedowierzanie. Miałam ochotę nią potrząsnąć i ustawić do pionu.
Opowieść ta to zabawna komedia małżeńska, którą autorka miała okazję pokazać swoje olbrzymie poczucie humoru i dystans do życia. Alina Białowąs to też dobra obserwatorka kobiecej psychiki i jej dojrzewania w kolejnych etapach życia, co pokazała w historii Eweliny.
Ewelina analizuje swoje życie u boku męża, rozgrzebuje przeszłość, którą rozkłada na czynniki pierwsze. Skupia się na nudzie w swoim związku, na rutynie, na wadach męża i jego dziwnych przyzwyczajeniach jednocześnie nie widząc swoich dziwactw i popełnianych błędów. Zawsze łatwiej zrzucić winę na drugiego człowieka niż poddać krytyce samego siebie. Zastanawia się jak pozbyć się go ze swojego życia, równocześnie będąc przekonana, że wtedy odżyje i będzie jej lepiej. Ale czy faktycznie?
Autorka w swojej lekkiej powieści przekazuje naprawdę gorzkie życiowe prawdy. Śmiejemy się, niemal płaczmy ze śmiechu z opisanych sytuacji, ale za chwilę sami dochodzimy do wniosku, że to wszystko prawda, że wiele tych scen i sytuacji jest niemalże wyjęte z naszej rzeczywistości. Bo jakże wygląda proza życia w związku z dłuższym stażem? Nuda, rutyna, przyzwyczajenie, coraz rzadsze nuty romantyzmu i zaskoczenia i przeświadczenie, że gdy nasze dzieci wyfruną z gniazda będzie tylko lepiej i na nowo zaczniemy żyć. Czy to jest nam obce? Czy może właśnie tak wygląda nasza codzienność?
Ta komedia małżeńska w bardzo przystępny sposób skłania nas do refleksji nad samym sobą i swoim życiem, swoim związkiem. Nie ma sensu rozgrzebywanie przeszłości, trzeba się skupić na tym co tu i teraz. Jeśli jest źle warto się zastanowić nad tym, co zrobić, by było nam ze sobą lepiej, ale trzeba przy tym dopuścić do głosu tę drugą osobę i spojrzeć na całość również z jej perspektywy, bo może wbrew pozorom problem tkwi w nas samych. Trzeba umieć docenić wspólnie spędzone lata pamiętając, że bardzo łatwo jest coś zniszczyć, ale czasem od takich decyzji nie ma już odwrotu.

„Bezsenne noce, sennie dni” to typowo babska literatura i idealna, lekka pozycja na wakacje. Lekka, bo brak tu mnogości wątków i chaosu, ale pod tą pierzynką lekkości tak naprawdę ukryte są głębokie, gorzkie prawdy o ludziach, związkach i iluzjach na temat miłości.
Poznajemy Ewelinę, 50 -letnią kobietę, magister farmacji pracującą w aptece, która po 30 latach związku,...