Co sądzicie o poligamii? Mam wrażenie, że z jednej strony żyjemy w takim kraju, w którym przez wartości kulturowe i religijne jest nam bardzo trudno zrozumieć coś takiego, a z drugiej strony żyjemy w czasach internetu, mediów, dostępu do różnych informacji, że nie powinno to być dla nas wielkim zaskoczeniem.
Podzielę się tutaj moim prywatnym zdaniem: jeżeli wszystkie zaangażowane strony wiedzą co się dzieje i nikomu nie dzieje się krzywda to naprawdę nie mnie oceniać, jeżeli coś kogoś uszczęśliwia to czemu nie?
Thursday jest żoną poligamisty Setha, wie, że przed nią miał pierwszą żonę, a po niej trzecią, jednak to tylko ona jest z nim związana legalnym węzłem małżeńskim, co można powiedzieć daje jej przewagę nad pozostałą dwójką, ale to nie wystarcza. Kobieta chce być najlepsza, chce być tą najbardziej kochaną, tą najbardziej pożądaną, jednak taki układ ma swoje zasady, Seth przyjeżdża do Thursday tylko w czwartki, Thursday nie zna prawdziwych tożsamości pozostałych żon i co najważniejsze Thursday nie może pod żadnym pozorem się z nimi kontaktować, ale jak to mówią ciekawość to pierwszy stopień do piekła i główna bohaterka nie zawaha się go pokonać. Zbieg okoliczności sprawia, że poznaje nazwisko i adres trzeciej z żon, a później wszystko idzie już z górki. Z górki pełnej niespodziewanych przeszkód z kilkoma niespodziankami na dole.

Nie znoszę czytać książek, w których nie jestem w stanie nikogo polubić, a w tym wypadku niestety tak było. Naiwność, ślepa wiara Thursday z każdą stroną potęgowały moją niechęć, gloryfikacja męża była wprost żałosna, a zazdrość o pozostałe kobiety, w takim układzie naprawdę nieuzasadniona, znała reguły gry, sama się na nie zgodziła, więc skąd nagle takie problemy? Spodziewałam się plot twistów, ale myślałam, że będą lepsze, sporo rzeczy wydawało mi się nieprzemyślanych i trochę przekoloryzowanych, jednak gdzieś tam byłam ciekawa co dalej, czym mnie to jeszcze zaskoczy, kto jest tak naprawdę winny. Myślę, że mogę polecić te książkę, choć pomysł na te fabułę mógł zostać lepiej zrealizowany.

Co sądzicie o poligamii? Mam wrażenie, że z jednej strony żyjemy w takim kraju, w którym przez wartości kulturowe i religijne jest nam bardzo trudno zrozumieć coś takiego, a z drugiej strony żyjemy w czasach internetu, mediów, dostępu do różnych informacji, że nie powinno to być dla nas wielkim zaskoczeniem.
Podzielę się tutaj moim prywatnym zdaniem: jeżeli wszystkie...

Tarryn Fisher tak zakręciła tę historię, że aż ciężko uwierzyć że sama się w tym nie pogubiła.
Już w pewnym momencie nie wiedziałem kto co i dlaczego? Na początku WOW ale jedna wielka mistyfikacja aby zniszczyć życie kobiecie a potem.. kolejne WOW.
Bardzo polecam

Tarryn Fisher tak zakręciła tę historię, że aż ciężko uwierzyć że sama się w tym nie pogubiła.
Już w pewnym momencie nie wiedziałem kto co i dlaczego? Na początku WOW ale jedna wielka mistyfikacja aby zniszczyć życie kobiecie a potem.. kolejne WOW.
Bardzo polecam

.

.

Podobała mi się. Prawie do ostatniego rozdziału nie wiedziałam, jaka jest prawda.

Podobała mi się. Prawie do ostatniego rozdziału nie wiedziałam, jaka jest prawda.

"Żony" to książka, w której nie trzeba długo czekać na rozwinięcie akcji. Jest nieprzewidywalna i wciągająca. Podczas lektury obserwujemy jak zmienia się postać głównej bohaterki, co doprowadza do zaskakującego zakończenia całej historii.

"Żony" to książka, w której nie trzeba długo czekać na rozwinięcie akcji. Jest nieprzewidywalna i wciągająca. Podczas lektury obserwujemy jak zmienia się postać głównej bohaterki, co doprowadza do zaskakującego zakończenia całej historii.

Poligamia to niełatwy temat. Przekonała się o tym Thursday, która uznała, na początku znajomości, że jej miłość do Setha przezwycięży tęsknotę i zazdrość o inne partnerki. Po kilku latach, osobistym dramacie i pragnieniu bycia najlepszą, życie Setha poza apartamentem, w którym spędzali czwartkowe popołudnia i noce, staje się jej obsesją. Przypadkowo zdobyte informacje zmieniają jej spojrzenie na męża. W Thursday rodzi się niepokój, zdecydowanie coś jest nie tak. Wielkimi krokami wkraczamy w historię obłędu, niedomówień, i przypuszczeń. W tej książce nic nie jest oczywiste. O żaden jej element nie można trwale się zaczepić. Pojawia się mnóstwo pytań a niewiele odpowiedzi. Niepewność bohaterki udziela się podczas czytania, zwłaszcza że wydarzenia ukazane są z perspektywy Thursady. Mnie powieść bardzo intrygowała, była zagadkowa i przejmująca, ponieważ ciekawie została ukazana ludzka psychika, która potrafi doprowadzić człowieka do destrukcji, przekonując go, że jego wizja jest jedyna i prawdziwa.

Poligamia to niełatwy temat. Przekonała się o tym Thursday, która uznała, na początku znajomości, że jej miłość do Setha przezwycięży tęsknotę i zazdrość o inne partnerki. Po kilku latach, osobistym dramacie i pragnieniu bycia najlepszą, życie Setha poza apartamentem, w którym spędzali czwartkowe popołudnia i noce, staje się jej obsesją. Przypadkowo zdobyte informacje...

#zonyniejestestajedyna po przeczytaniu groma romansów, poczułam przesyt… potrzebowałam dobrego thrillera i tak sięgnęłam po książkę, którą jakiś czas temu dorwałam w świetnej cenie na wyprzedażach w #taniaksiazka 📖 przyznam, że nie tego się spodziewałam po tej książce, oposy i przemyślenia bohaterki trochę mi się dłużyły. Jednak wciągnęła mnie na tyle, że byłam ciekawa co przyniesie kolejny rozdział. Miałam nadzieje, że wymysły i poszlaki, które odkryła główna bohaterka Thursday, okażą się prawdziwe, a jednak wszystko okazało się inne niż na początku… liczyłam na całkiem inne zakończenie 8/10

#zonyniejestestajedyna po przeczytaniu groma romansów, poczułam przesyt… potrzebowałam dobrego thrillera i tak sięgnęłam po książkę, którą jakiś czas temu dorwałam w świetnej cenie na wyprzedażach w #taniaksiazka 📖 przyznam, że nie tego się spodziewałam po tej książce, oposy i przemyślenia bohaterki trochę mi się dłużyły. Jednak wciągnęła mnie na tyle, że byłam ciekawa co...

Thiller psychologiczny, który mogę podsumować jednym zdaniem: "Najniebezpieczniejsze są te kłamstwa, które rodzą się w naszej głowie."
Pomimo zapewnień na okładce, że jest namiętny i przewrotny, mnie nie zauroczył. Przeczytałam w związku z brakiem innych możliwości, lecząc infekcję. Fabuła oparta na obsesji chorej psychicznie kobiety o imieniu Thusday- Pani Czwartek. Obraz wyimaginowanych okoliczności, stworzony po poronieniu i porzuceniu przez ukochanego. Obsesja głównej bohaterki prowadzi do dramatu z pistoletem w tle.
Dla mnie lektura dość słaba.
Choć uważam, że aby ocenić to warto przeczytać.

Zapraszam na mój nowy Bookstagram
https://www.instagram.com/zaczytane_chwile_joli/

Thiller psychologiczny, który mogę podsumować jednym zdaniem: "Najniebezpieczniejsze są te kłamstwa, które rodzą się w naszej głowie."
Pomimo zapewnień na okładce, że jest namiętny i przewrotny, mnie nie zauroczył. Przeczytałam w związku z brakiem innych możliwości, lecząc infekcję. Fabuła oparta na obsesji chorej psychicznie kobiety o imieniu Thusday- Pani Czwartek. Obraz...

Mroczna, zaskakująca i dająca do myślenia. Warto przeczytać!!! Polecam!!!

Mroczna, zaskakująca i dająca do myślenia. Warto przeczytać!!! Polecam!!!

Na pewno lubię w książkach Tarryn Fisher to popapranie. I postaci, i sytuacji, i w ogóle. I tutaj dostałam to wszystko, aczkolwiek.
No właśnie - zawsze, gdy pojawia się jakieś "aczkolwiek" to już wiadomo, że to wcale nie będzie komplement.

Tak samo jest i tutaj. Wszyscy są nieźle popaprani. Tyle, że w tym popapraniu nie widzę niczego więcej. I jest mi z tego powodu trochę smutno.

Nawet nie wiemy, jak ma na imię. Ale znamy jej wygląd oraz dzień tygodnia.
To, co wiemy na pewno, że dzieją się z nią złe rzeczy. Że siebie kocha zdecydowanie za mało. A kiedy w związku kocha się siebie zdecydowanie za mało, to później źle się to kończy.

Minęła spora przerwa czasowa, odkąd przeczytałam "Bad Mommy" oraz "Mud Vein", oraz "Pomimo moich win", zatem bardzo mocno się zmieniłam. Na tyle mocno, że podczas czytania tej książki mówiłam sama do siebie "Po co jest to zdanie? Można spokojnie wywalić to zdanie, wiedziałabym to bez tego zdania". Fajnie :)

Na pewno lubię w książkach Tarryn Fisher to popapranie. I postaci, i sytuacji, i w ogóle. I tutaj dostałam to wszystko, aczkolwiek.
No właśnie - zawsze, gdy pojawia się jakieś "aczkolwiek" to już wiadomo, że to wcale nie będzie komplement.

Tak samo jest i tutaj. Wszyscy są nieźle popaprani. Tyle, że w tym popapraniu nie widzę niczego więcej. I jest mi z tego powodu trochę...