Tym razem Donna Leon powróciła do formuły kryminału, choć bynajmniej nie podkręciła tempa wydarzeń. Znajoma Brunettiemu śpiewaczka Flavia Petrelli zwierza się komisarzowi, że zatrważa ją liczba kwiatów, którą otrzymuje od wytrwałego fana. Zdarza się wypadek młodej śpiewaczki skomplementowanej przez Flavię, a Brunetti zauważa związek ze stalkerem Flavii. W swoim stylu, z przerwami na lunche i filozoficzne rozważania Brunetti sprawdza swoją hipotezę. W tle fascynująca "nuda" życia rodzinnego komisarza i prywatna wojenka signoriny Elletry.
Bardzo lubię te wizyty w Wenecji i cieszę się, że czekają na mnie kolejne tomy. W tym tomie więcej akcji, więcej Wenecji, trochę mniej rozmów z Viannellim, ale atmosfera wciąż taka sama - spokojny komisarz Brunetti wynurzający się ze swej zadumanej prawdy tylko na tyle, żeby przetrwać w rzeczywistości. Coraz częściej przyjmuję postawę komisarza, chyba przychodzi to z wiekiem. Trochę smutno, że starania Brunettiego nie mają wpływu na rozwój wydarzeń :). Żaden czytelnik serii, który dotrwał do 24. tomu nie nastawia się już chyba na efektywną czy efektowną intrygę kryminalną.
Polecam fanom.

Tym razem Donna Leon powróciła do formuły kryminału, choć bynajmniej nie podkręciła tempa wydarzeń. Znajoma Brunettiemu śpiewaczka Flavia Petrelli zwierza się komisarzowi, że zatrważa ją liczba kwiatów, którą otrzymuje od wytrwałego fana. Zdarza się wypadek młodej śpiewaczki skomplementowanej przez Flavię, a Brunetti zauważa związek ze stalkerem Flavii. W swoim stylu, z...