Julka ma 25 lat, mieszka i pracuje w Warszawie, w pokoju pod łóżkiem trzyma worki bardzo dobrej kokainy a w jej głowie pojawiają się marzenia o wyjeździe na zawsze do ciepłych krajów i o pozostawieniu traumy z dzieciństwa i obecnego życia za sobą.

Anka ma 36 lat i pozornie ustabilizowane życie. Robi karierę w korporacji, ma mieszkanie w pięknej dzielnicy Warszawy, sporo wina w lodówce i męża. Problem polega na tym, że jej pogoń za spłaceniem kredytu i to, że jej współmałżonek chyba jej nie kocha wpływa na jej samopoczucie a kobieta staje się coraz bardziej zagubiona.

Dwie różne kobiety żyjące obok siebie a jednak w dwóch różnych światach. W tle stolica, która nigdy nie zasypia, w której żyje się od imprezy do imprezy, od kreski do kreski, tak by przeżyć kolejny dzień i spłacić kolejną ratę kredytu wziętego by zapewnić sobie blichtr i lepsze życie. Świat, gdzie za zamkniętymi drzwiami luksusowych mieszkań toczą się sprawy, o których często łatwiej zapomnieć niż mówić o nich głośno.

Malwina Pająk – autorka, nie boi się poruszać ciężkich tematów. Sama o sobie pisze:

„Czasem bawię, choć częściej wsadzam kij w mrowisko. Nie mówię, jak żyć. Mówię, że można inaczej.“

I w tym cytacie jest sama prawda. „Lukier” jest wsadzeniem kija w mrowisko. W tłum ludzi biegnących do metra i na tramwaj, pędzącymi z pochylonymi głowami i ze słuchawkami w uszach.
To nie jest słodko-pierdząca opowieść, to smutna historia, która pokazuje nam jak bardzo w pogoni za niektórymi rzeczami możemy zgubić siebie.

Malwina Pająk pisze tak, że zdajemy sobie sprawę jak bardzo opisywane przez nią sytuacje są prawdziwe. Opisuje Warszawę w bezkompromisowy sposób a powieści daleko jest to pięknych widoków znanych z komedii romantycznych.

Premiera książki, już 13.02 za przesłanie egzemplarza recenzenckiego serdecznie dziękuję wydawnictwu Znak Literanova.

A ja ze swojej strony „Lukier” serdecznie polecam. Mimo, że nie jest to książka, przy której będziecie zrywać boki ze śmiechu, to czasem warto się zatrzymać i przeczytać coś, co poruszy inne struny naszych emocji.

„I kiedy wydawało się, że nie ma już nic, albo wręcz przeciwnie, że teraz, zaraz zacznie się wszystko, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, hajsu zdobywanie, żywot wieczny, seks bezpieczny, ramen (…)“

Julka ma 25 lat, mieszka i pracuje w Warszawie, w pokoju pod łóżkiem trzyma worki bardzo dobrej kokainy a w jej głowie pojawiają się marzenia o wyjeździe na zawsze do ciepłych krajów i o pozostawieniu traumy z dzieciństwa i obecnego życia za sobą.

Anka ma 36 lat i pozornie ustabilizowane życie. Robi karierę w korporacji, ma mieszkanie w pięknej dzielnicy Warszawy, sporo...