Bardzo trudno mi pisać o tej książce, choć mam wrażenie, że jej epilog nieco oddaje również mój stan ducha po lekturze. Warto od początku zaznaczyć, że jestem nią zachwycona i będzie to jedna z książek, którą polecę niemal każdemu.Dlaczego?
Niedosyt - to jest słowo określające moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Chciałabym więcej i więcej, te rozmowy poruszały takie wątki, pojawiały się takie opinie i historie, że niejednokrotnie pomyślałam "ale jak to, już koniec?, ta kobieta więcej mi już nic nie powie?". I choć z jednej strony bardzo mi szkoda, że są to tak krótkie formy, to z drugiej zdaję sobie sprawę, że być może to jest właśnie ich siła. Człowiek nie dowiaduje się wszystkiego, pewne rzeczy w nim zostają, myśli o nich i się zastanawia.
Zaskoczenie - to kolejna emocja jaka mi towarzyszyła i też pozostała już po lekturze. Myślę, że podobnie jak początkowo same autorki, miałam jakieś założenia co do osób, o których jest ta książka. Czegoś się spodziewałam, jakiś postaw, życiowych opinii i samych życiorysów. A tu nie, guzik. Wiele razy bohaterki zagrały mi na nosie i pewnie, gdyby miały dostęp do moich myśli, jakie towarzyszyły mi podczas czytania, uśmiechnęły by się tylko pobłażliwie pod nosem. I może jeszcze zapytały "A co tyś myślała?", jak wielokrotnie pytały same autorki reportażu.
Tytuł - muszę przyznać, że kompletnie nie trafiłam z rozszyfrowaniem tytułu. A po tym, kiedy już po lekturze pojęłam jego sens, wydaje mi się doskonały. Sięgając po książkę byłam pewna, że tytuł to po prostu pytanie jakie kierowały same autorki do napotkanych kobiet. I tutaj kolejny pstryczek. To pytanie owszem, padało w rozmowie, niejednokrotnie nawet, ale z ust bohaterek i kierowane było do naszych reportażystek. To niesamowita i często dowcipna reakcja na zdziwienie autorek, że oto rzeczywistość nie przystaje do schematów i stereotypów jakie są w nas głęboko zakorzenione, mimo że wcale nie mamy może złych intencji.
Nie ze wszystkimi opiniami, pomysłami i sposobami na życie, jakie zostały przedstawione w tym tekście się zgadzam, niektóre wręcz ciężko mi zrozumieć. Nie pomyślałabym jednak, by w jakikolwiek sposób je oceniać czy wartościować. Ocenić za to mogę samą książkę i uważam, że jest ona naprawdę godna polecenia i bardzo warto po nią sięgnąć. Polecam!

Bardzo trudno mi pisać o tej książce, choć mam wrażenie, że jej epilog nieco oddaje również mój stan ducha po lekturze. Warto od początku zaznaczyć, że jestem nią zachwycona i będzie to jedna z książek, którą polecę niemal każdemu.Dlaczego?
Niedosyt - to jest słowo określające moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Chciałabym więcej i więcej, te rozmowy poruszały takie...