Pielęgniarki. Sceny ze szpitalnego życia
- Kategoria:
- reportaż
- Tytuł oryginału:
- The Language of Kindness: A Nurse's Story
- Wydawnictwo:
- Marginesy
- Data wydania:
- 2019-02-13
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-02-13
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788366140158
- Tłumacz:
- Ewa Borówka
- Tagi:
- reportaż zawód pielęgniarka
Wzruszający, liryczny portret pielęgniarki i zarys losów ludzi, o których się otarła Christie Watson.
Przepracowała dwadzieścia lat jako pielęgniarka, a w tej osobistej, przejmującej książce uchyla drzwi szpitala i zdradza jego tajemnice. Prowadzi nas szpitalnymi korytarzami na rozmaite oddziały i poznaje z najbardziej niezapomnianymi pacjentami. Pójdziemy z nią pod rękę korytarzami i odwiedzimy maleńkie wcześniaki, które walczą o życie, zawieszone na granicy przetrwania dzięki sieci cewników i opiece pielęgniarek; usiądziemy pośród pacjentów onkologicznych i dowiemy się, jak na nich wpływa chemioterapia, zobaczymy z daleka, jak instrumentariuszka współtworzy łańcuch pomocy podczas operacji na otwartym sercu; staniemy z boku, gdy pielęgniarki z zatłoczonego SOR-u będą zmuszone odpierać fale pacjentów otumanionych alkoholem i narkotykami.
Podejrzymy wnętrze apteki szpitalnej i zadumamy się nad tysiącami wydawanych recept, spędzimy trochę czasu w kostnicy w towarzystwie pielęgniarek i rodzin pacjentów. Przekonamy się, że ten najbardziej niedoceniany z zawodów to źródło podstawowej opieki i życzliwości. Zbyt rzadko słyszymy głos pielęgniarek, a Christie jest tak szczera, mądra i przenikliwa, że godnie oddaje im sprawiedliwość. To wspaniała opowieść o życiu w jego najkruchszej fazie.
„Płakałem. Zamyślałem się. Śmiałem. Bardziej niż zwykle doceniłem tę najbardziej niedocenianą z profesji” – Adam Key, autor „Będzie bolało”.
„Wyjątkowa książka. Watson pokazuje, dlaczego pielęgniarka pracuje ciężej niż 99 procent prawników (w tym ja) i zasługuje na wyższą od nich płacę. Coś wspaniałego!” – Clive Stafford Smith, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, prawnik specjalizujący się w prawach człowieka.
„Te piękne wspomnienia – czułe, pouczające, bezlitosne, przepojone współczuciem, przypominają mi, że gdy czuję się najbardziej osamotniona, oczywiście wcale sama nie jestem” – Rachel Joyce, autorka książki „Niezwykła wędrówka Harolda Fry”.
„Podczas dwudziestoletniej kariery pielęgniarskiej Christie Watson widziała wszystko. Bez owijania w bawełnę opisuje kulisy pracy w państwowym szpitalu, gdzie cuda są na porządku dziennym” – „You Magazine”.
Christie Watson przez dwadzieścia lat pracowała jako dyplomowana pielęgniarka dziecięcia. Większość tego czasu spędziła na dziecięcych oddziałach intensywnej opieki medycznej w rozmaitych szpitalach państwowej służby zdrowia, po czym została specjalistką medycyny ratunkowej i zajmowała się między innym szkoleniem personelu i pracą kliniczną w międzyoddziałowych zespołach ratunkowych.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Dotykając cząstki ludzkiej duszy
„Pielęgniarki. Sceny ze szpitalnego życia” to jedna z najlepszych książek o zawodach medycznych, jakie miałam okazję czytać. Powstało ich w ostatnich latach sporo i zawsze brakowało mi w nich tej wrażliwości na drugiego człowieka, która przecież powinna być najważniejszą cechą osoby zajmującej się chorymi. Bez znaczenia jest zawód, jaki wykonuje ktoś, kto wchodzi w interakcje z chorym, bo czy będzie to lekarz, ratownik medyczny, pielęgniarka, czy salowa, chory zawsze jest na przegranej pozycji. Jeśli pracownicy szpitali nie będą podchodzić do pacjenta z szacunkiem, życzliwością i chęcią bycia partnerem w procesie zdrowienia, pacjent zostanie skazany na osobisty dramat. Nie ma niczego dobrego w przedmiotowym traktowaniu chorego, a jednak we wszystkich innych książkach ten „model opieki” dominował.
U Christie Watson jest inaczej i nie wiem, czy sama autorka jest po prostu tak mądrą i dobrą osobą, wrażliwą, tolerancyjną i wyrozumiałą, czy jest to charakterystyczne dla wszystkich pielęgniarek pracujących w Wielkiej Brytanii. Bardzo przykra jest świadomość, że w Polsce pacjenci nie mają szans na takie traktowanie.
Książka stanowi rodzaj autobiografii. Autorka prezentuje nam drogę, jaką przebyła, od poszukującej swego miejsca w świecie nastolatki, przez naukę w szkole pielęgniarskiej i staże odbywane w różnych placówkach medycznych, aż po pracę w jednym z londyńskich szpitali – już jako doświadczona pielęgniarka. Ma przy tym mnóstwo przemyśleń nad naturą człowieka i zawsze doszukuje się pozytywnych aspektów, stara się zrozumieć, akceptować i wspierać każdego, kim się opiekuje, nawet jeśli jest to matka, która urodziła chore dziecko, bo spożywała alkohol i przyjmowała narkotyki w ciąży. Każdy potępiłby taką kobietę, zwłaszcza że była to jej dziesiąta ciąża i wszystkie poprzednie dzieci oddała do adopcji. Dobra pielęgniarka jednak nie ocenia nikogo, nie jest to jej zadaniem, skupia się na chwili obecnej, a obecnie ma do czynienia z kobietą tuż po porodzie, obolałą, zagubioną, której ma służyć wsparciem, uśmiechem i życzliwością.
Czytając wspomnienia Christie, odnosi się wrażenie, że w tym nietolerancyjnym świecie, pełnym zakłamania, płytkich uczuć i wszechobecnej niegodziwości, dobro jednak istnieje. Wrażliwość na uczucia innych, nawet te najdrobniejsze, na ich godność, okazywanie szacunku tym, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, towarzyszenie im całą sobą, wspieranie na każdym etapie życia, czy to w bólu i strachu, czy na łożu śmierci, czy też w ocieraniu łez wzruszenia – to wszystko jest sednem pracy pielęgniarek. Christie Watson pisze tak, że czytelnik uczy się od niej szacunku do chorego psychicznie, który wykrzykuje wulgaryzmy, do bezdomnego ubrudzonego własnymi odchodami i do każdego człowieka, bez względu na wszystko. Uczy się nikogo nie oceniać i nie potępiać, ponieważ każdy popełnia błędy. To, jakie ktoś błędy popełnił, nie jest sprawą ani pielęgniarki, ani też nikogo innego, kto nie jest bezpośrednio pokrzywdzony w ich wyniku. Jakże to prosta zasada, a ile dobra może wnieść do życia.
Podsumowując, przykro mi to mówić, ale wychodzi na to, że bardzo wiele polskich pielęgniarek powinno zatrzymać się na chwilę w tej szpitalnej gonitwie i zastanowić nad sensem wykonywanego zawodu. Być może lektura tej książki uzmysłowi im, jak powinna wyglądać praca z chorymi.
Izabela Straszewska
Oceny
Książka na półkach
- 507
- 417
- 113
- 41
- 34
- 14
- 12
- 10
- 10
- 9
Opinia
Żyjemy w czasach popkultury, gdzie zewsząd otaczają nas wizerunki młodych, pięknych, wysportowanych i zadowolonych ludzi. Jakby sprawy związane z chorobami, fizjologią, kalectwem nas nie dotyczyły. Przemijanie, starość, cierpienie też są "niemodne"......
Jednak są wśród nas ludzie, którzy zawodowo mają do czynienia z tymi trudnymi sprawami. Na których ciąży wielka odpowiedzialność za życie w jego najkruchszej fazie.
Jedną z takich profesji jest niewątpliwie zawód #pielęgniarki, o którym w swojej książce pod samym tytułem opowiada Christie Watson - dyplomowana pielęgniarka dziecięca z dwudziestoletnim stażem.
Książka ta jest przejmująca i mnie osobiście niełatwo się ją czytało /zwłaszcza rozdziały dotyczące najmłodszych pacjentów - jako matce, do tego ciężarnej😉/. Autorka ukazuje różne aspekty swojej pracy, opowiada co skłoniło ją do wyboru tego zawodu, oprowadza nas po poszczególnych szpitalnych oddziałach, aptece, a nawet kostnicy....
Klimat książki dobrze oddaje ten fragment: "Przez 20 lat służby tak wiele straciłam, ale jeszcze więcej zyskałam. Pragnę podzielić się z Tobą dramatami i radościami towarzyszącymi tej niezwykłej pracy..... Bo prędzej czy później każdy z nas wymaga opieki. I każdy komuś opieką służy".
Polecam☺ .
Ewa K.
https://www.instagram.com/p/Bve4xXDhusv/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
Żyjemy w czasach popkultury, gdzie zewsząd otaczają nas wizerunki młodych, pięknych, wysportowanych i zadowolonych ludzi. Jakby sprawy związane z chorobami, fizjologią, kalectwem nas nie dotyczyły. Przemijanie, starość, cierpienie też są "niemodne"......
więcej Pokaż mimo toJednak są wśród nas ludzie, którzy zawodowo mają do czynienia z tymi trudnymi sprawami. Na których ciąży wielka...