Piękna opowieść zawierająca cały kalejdoskop życia. Od narodzin poprzez choroby psychiczne , opiekę paliatywną, rozważania czym jest postępowanie etyczne aż po ostatnie pożegnanie. Chwilami trudna lecz wartosciowa pozycja. I tak jak jest napisane na okładce : płakałam , zamyślałam się i śmiałam .

Piękna opowieść zawierająca cały kalejdoskop życia. Od narodzin poprzez choroby psychiczne , opiekę paliatywną, rozważania czym jest postępowanie etyczne aż po ostatnie pożegnanie. Chwilami trudna lecz wartosciowa pozycja. I tak jak jest napisane na okładce : płakałam , zamyślałam się i śmiałam .

Przez historię ludzkiego życia od momentu narodzin aż po śmierć przechodzimy z towarzyszącymi mu pielęgniarkami, ich rozterkami, niedocenianą praca i ogromem odpowiedzialności, który się za tym ciągnie.

Przez historię ludzkiego życia od momentu narodzin aż po śmierć przechodzimy z towarzyszącymi mu pielęgniarkami, ich rozterkami, niedocenianą praca i ogromem odpowiedzialności, który się za tym ciągnie.

Książka warta przeczytania. "Zwykli" ludzie (tacy jak ja),nie będący pielęgniarkami/pielęgniarzami nie zdają sobie sprawy, ile ciężkiej pracy kosztuje bycie w tym zawodzie.

Książka warta przeczytania. "Zwykli" ludzie (tacy jak ja),nie będący pielęgniarkami/pielęgniarzami nie zdają sobie sprawy, ile ciężkiej pracy kosztuje bycie w tym zawodzie.

Ciekawe choć momentami nudne. Obraz pracy pielęgniarek, która wydaję się być taka sama w każdym miejscu na świecie. Pielęgniarka= poświecenie

Ciekawe choć momentami nudne. Obraz pracy pielęgniarek, która wydaję się być taka sama w każdym miejscu na świecie. Pielęgniarka= poświecenie

Czytałam już o lekarzach, ratownikach medycznych, takich książek jest sporo, a tym razem coś nowego i równie ważnego.

Niezwykła jest praca pielęgniarek i choć tak bardzo istotna i wpływająca na życie wszystkich, którzy trafiają do szpitala, niestety tak niedoceniana. Książka jest niesamowicie wciągająca i momentami wzrusza. Czy tego chcemy czy nie, każdy człowiek w pewnym momencie życia potrzebuje opieki, a w szpitalach od tego są właśnie pielęgniarki. Jestem pod wrażeniem, że są osoby, które decydują się na tak wymagający zawód.

Polecam wszystkim, bo wiedza z tej książki może się wszystkim przydać.

Czytałam już o lekarzach, ratownikach medycznych, takich książek jest sporo, a tym razem coś nowego i równie ważnego.

Niezwykła jest praca pielęgniarek i choć tak bardzo istotna i wpływająca na życie wszystkich, którzy trafiają do szpitala, niestety tak niedoceniana. Książka jest niesamowicie wciągająca i momentami wzrusza. Czy tego chcemy czy nie, każdy człowiek w pewnym...

"Pielęgniarki" Christie Watson to reportaż napisany przez pielęgniarkę z wieloletnim stażem. Opisuje ona zebrane przez lata doświadczenia oraz trudy zwiazane z jej pracą.
Autorka odkrywa przed nami szpitalne korytarze, wszelkie oddziały i to co kryje się za zamkniętymi drzwiami sal operacyjnych a także pokoi.
Spotykamy się z noworodkami, pacjentami geriatrycznymi czy psychiatrycznymi.
Widzimy śmierć i dowiadujemy się co dzieje się po niej ze zmarłym.
Obserwujemy przychodzące na świat dziecko oraz cały proces zachodzący podczas porodu.
Narratorka opowiada o tym co dotyka same pielęgniarki: brak czasu na posiłek, wyjście do toalety, również problemy zdrowotne. Wszystko to dla większego komfortu pacjenta.

W książce całość jest opisana w zrozumiały sposób, trudniejsze określenia są wyjaśniane.

"Najbardziej niedoceniany zawód" - myślę, że to bardzo prawdziwe zdanie, a zawartość książki mocno otwiera oczy.
Kilka lat temu doszłam do wniosku, że każdy (zwłaszcza osoby uważające się za lepsze i traktujące "gorszych" jak worek treningowy) powinien przepracować na miejscu innych osób, może wtedy zwiększyłoby się zrozumienie i szacunek dla innych.

Zachęcam do zapoznania się z lekturą. Niesamowicie wartościowa.

"Pielęgniarki" Christie Watson to reportaż napisany przez pielęgniarkę z wieloletnim stażem. Opisuje ona zebrane przez lata doświadczenia oraz trudy zwiazane z jej pracą.
Autorka odkrywa przed nami szpitalne korytarze, wszelkie oddziały i to co kryje się za zamkniętymi drzwiami sal operacyjnych a także pokoi.
Spotykamy się z noworodkami, pacjentami geriatrycznymi czy...

,,Pielęgniarki" to książka o trudach i wszystkich odcieniach tego zawodu. Autorka prowadzi nas trochę przez własne życie prywatne a trochę przez życie swoich podobiecznych. I tak kolejno mamy możliwość podejrzenia każdego etapu życia człowieka, bo Watson zabiera nas na obchód po wielu oddziałach. Od porodówki po OIOM i geriatrie. I tak z każdą stroną lektury, czytelnik uświadamia sobie, jak bardzo zawód ten jest niedoceniany. I tyczy się to nie tylko Polski.
,,Pielęgniarki" to nie tylko obraz tego jak funkcjonuje służba zdrowia czy jakie obowiązki spoczywają tytułowych pielęgniarkach. To także historie indywidualnych ludzi, z którymi miała styczność autorka w czasie swojej pracy na różnych oddziałach.
Podążając przez koleje losów zobaczycie jak nabrierała umiejętności i praktyki. Będziecie świadkami resuscytacji, cewnikowania, operacji na otwartym sercu. Zatrzymacie się na chwilę na odziale onkologicznym i doświadczycie całego okrucieństwa, jakie może wyrządzić rak w ludzkim organizmie. Będziecie razem z autorką ronić zły, kiedy na SOR trafi pobite dziecko.
Doświadczycie ulgi, kiedy ktoś z oddziału wyzdrowieje i wróci do domu. Będziecie się cieszyć z małych sukcesów, z każdego kolejnego dnia, bo każdy z nich może być dla kogoś cudem.

Bardzo ciekawa to była lektura. Raz pełna uśmiechu, a za chwilę skłaniajaca do refleksji. Jeśli jesteście fanami Adama Key'a to z pewnością i ta książka przypadkiem wam do gustu.
Myślę, że takie ,,zwiedzanie" szpitalnych oddziałów na kartach książki może skłonić do pewnych przemyśleń oraz uświadomić I kruchość naszego życia.

,,Pielęgniarki" to książka o trudach i wszystkich odcieniach tego zawodu. Autorka prowadzi nas trochę przez własne życie prywatne a trochę przez życie swoich podobiecznych. I tak kolejno mamy możliwość podejrzenia każdego etapu życia człowieka, bo Watson zabiera nas na obchód po wielu oddziałach. Od porodówki po OIOM i geriatrie. I tak z każdą stroną lektury, czytelnik...

Adam Kay był mega uprzejmy ze swoją opinią, ponieważ jego książka a Pielęgniarki to niebo i ziemia. O ile Bedzie bolało czytało sie fantastycznie o tyle "pielęgniarki "są ciężkie chaotyczne ,nudne i pełne niepotrzebnych historycznych i politycznych dygresji. Duże rozczarowanie

Adam Kay był mega uprzejmy ze swoją opinią, ponieważ jego książka a Pielęgniarki to niebo i ziemia. O ile Bedzie bolało czytało sie fantastycznie o tyle "pielęgniarki "są ciężkie chaotyczne ,nudne i pełne niepotrzebnych historycznych i politycznych dygresji. Duże rozczarowanie

Bardzo dobra książka. Widzimy świat za szpitalnymi murami oczami pielęgniarek, często niedocenionych za swoją wymagającą pracę. Pokazuje z czym muszą się zmagać, co czują. Polecam

Bardzo dobra książka. Widzimy świat za szpitalnymi murami oczami pielęgniarek, często niedocenionych za swoją wymagającą pracę. Pokazuje z czym muszą się zmagać, co czują. Polecam

Interesują mnie medyczne tematy, często z zaciekawieniem sięgam po tego typu literaturę, ale, rozczarowanie.
Ksiazka nie wciągnęła mnie, gubiłam się w wielowątkowości, ucinanych historiach, braku linii czasu i jakiejkolwiek chronologii.
Brakowało mi prywatnych odczuć autorki, opisu jej życia (temat męża i dziecka pojawił się tak szybko, jak zniknął),brakowało mi zatopienia się w tej historii i zrozumienia co tak naprawdę autorka chciała przekazać pisząc te pozycje.
Czytając książkę miałam wrażenie, ze ktoś spisał wątki ze swojego życia a potem wkleił je w książkę: bez chronologii, bez pomysłu i bez sensu.

Interesują mnie medyczne tematy, często z zaciekawieniem sięgam po tego typu literaturę, ale, rozczarowanie.
Ksiazka nie wciągnęła mnie, gubiłam się w wielowątkowości, ucinanych historiach, braku linii czasu i jakiejkolwiek chronologii.
Brakowało mi prywatnych odczuć autorki, opisu jej życia (temat męża i dziecka pojawił się tak szybko, jak zniknął),brakowało mi...