Za oknem ciągle zima, w dodatku z najgorszym wydaniu, czyli z cyklicznymi roztopami, śniegu jak na lekarstwo, również słońca niewiele, lubimy więc zaszyć się w fotelu z aromatyczną herbatą w ulubionym kubku i poszukać książkowego świata, który pozwoli zapomnieć o nieatrakcyjnej aurze i szaroburych dniach. Ostatnio wielu kolorów dostarczyły mi baśnie zebrane w tomie „Mały pokój z książkami”, którego autorka jest Eleonor Farjeon, brytyjska pisarka i poetka tworząca literaturę dziecięcą. Jej wiersze są znane i ciągle śpiewane w angielskich szkołach, a wiele dzieł zostało uhonorowanych międzynarodowymi nagrodami. Należy wspomnieć również o ilustratorze – Edwardzie Ardizzone – mistrzu malarstwa, grafiki oraz ilustracji dziecięcej i wojennej, którego prace również zostały docenione przez międzynarodowe gremia. Książka została wydana w serii „Mistrzowie Światowej Ilustracji”, dlatego warto zwrócić uwagę na czarno-białe, klimatyczne rysunki zdobiące każde z dwudziestu siedmiu opowiadań zawartych w książce.
Jako młody rodzic jestem na co dzień narażona na czytanie uproszczonych wersji najbardziej znanych baśni, które nie dostarczają mi zbyt wielu pozytywnych wrażeń. „Mały pokój z książkami” jest przeznaczony dla starszych dzieci, w wieku wczesnoszkolnym i stanowił dla mnie miłą odmianę. Cóż, mówiąc krótko, zachwycił mnie do głębi. Dzięki książce zaczęłam troszkę chodzić z głową w chmurach, bo ma niezwykłą moc wyzwalania w czytelniku tego, co najlepsze w dziecięcości – prostoty, uśmiechu, marzeń, fantazji. Miło jest zanurzyć się w świecie księżniczek, królów, biednych drwali, którym cały świat natury sprzyja, aby odmienić jego nieszczęsny los.
Dawno nie czytałam tak dobrych, klasycznych baśni. Znajdziemy tu wszystko, co charakterystyczne dla tego gatunku – magiczny świat, który działa dla dobra tych, którzy czynią dobro, a z drugiej strony prowadzi do klęski złoczyńców. Spotkamy piękne i kapryśne królewny, równie pięknych książąt, czarownice i wróżki, krasnoludki i inne tajemnicze stworzenia, które pomagają dobru zwyciężać. Wesołe służące na królewskich dworach skłaniają do uśmiechu, a pyskaci poddani, których ambicją jest przypodobanie się królowi, wywołują kuriozalne sytuacje, o których czytałam z autentycznym rozbawieniem.
Internet jest zalewany informacjami o nowościach wydawniczych i entuzjastycznymi recenzjami wielu książek dla dzieci, a ja mam ogromny problem ze znalezieniem słów, jakimi trzeba opisać to arcydzieło tak, aby zachęcić wszystkich do jego zdobycia i czytania swoim dzieciom. Jest zachwycające, zabawne, wciągające, rozbrajające, wartościowe, pouczające. Naprawdę wyjątkowe. Dostarcza dobrych emocji, a przede wszystkim mądrej rozrywki. Pokazuje świat, w którym dobro jest nagradzane, a zło karane. Mówi o tym, że warto pomagać słabszym, dzielić się tym, co mamy, nie oceniać po pozorach i wielu, naprawdę wielu zasad, dzięki którym świat może stać się lepszym miejscem do życia. Nakazuje szacunek dla sił przyrody, przestrzeganie norm moralnych, kierowania się dobrem, miłością i poczuciem sprawiedliwości.
Te słowa nadal nie oddają przyjemności, jaką czerpałam ze świata stworzonego przez Eleonor Farjeon. Jej baśnie są klasyczne, całkowicie zgodne z kanonem, a dzięki temu takie cudowne i pochłaniające. Nie sposób pominąć niewątpliwej zalety, jaką jest dyskretny, ciepły komizm wielu sytuacji przytrafiających się bohaterom, zabawne dialogi, charakterystyczne osobowości. Z pełnym przekonaniem zachęcam do włączenia tej książki do księgozbioru swoich dzieci, bo jest naprawdę wyjątkowa. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że nie ma nic wspólnego ze współczesnymi utworami dla najmłodszych, ma niepowtarzalny klimat, emanuje ciepłem i miłością.

Za oknem ciągle zima, w dodatku z najgorszym wydaniu, czyli z cyklicznymi roztopami, śniegu jak na lekarstwo, również słońca niewiele, lubimy więc zaszyć się w fotelu z aromatyczną herbatą w ulubionym kubku i poszukać książkowego świata, który pozwoli zapomnieć o nieatrakcyjnej aurze i szaroburych dniach. Ostatnio wielu kolorów dostarczyły mi baśnie zebrane w tomie „Mały...