"O pisaniu. Na chłodno" to autobiografia i poradnik w jednym, czyli coś, czego ja unikam. Gdyby nie kontrowersyjnie zimne nazwisko na okładce, pewnie przeszłabym obok tej pozycji obojętnie i teraz byłabym uboższa o wiele wartościowych przemyśleń.

W tej książce znalazłam wszystko, prawdopodobnie nawet to, czego znaleźć nie miałam. Pisania się może nie nauczyłam, co widać, ale odbyłam niesamowitą podróż po świecie początkującego pisarza, który pierwsze litery stawiał w PowerPoincie.

"O pisaniu. Na chłodno" to taki Mróz na ciepło, z przymrużeniem oka, z przesłaniem. Szczerze mówiąc dopiero po tej lekturze uświadomiłam sobie jak słabo znam twórców powieści, po które sięgam i jaka to dla mnie wielka strata. Remigiusz Mróz obala wiele mitów na swój temat i daje się poznać z zupełnie innej strony, nie tylko jako pisarz, ale też jako czytelnik, przyjaciel, człowiek z pasją. Teraz nie myślę już o Panu Mrozie, jak o typie, który wiecznie chodzi w garniakach i pisze szybciej niż ja czytam, lecz dostrzegam w nim wreszcie prawdziwego książkoholika, fana Kinga i normalnego człowiek, któremu sława nie spadła z nieba.

Zwykle nie oceniam tutaj okładek, ale tym razem muszę zrobić wyjątek, bo ta książka jest naprawdę doskonale wydana. Twarda oprawa, wstążeczko-zakładka i ta niesamowita wklejka w środku – jestem dumna z wydawnictwa, bo odwaliło kawał dobrej roboty!

"O pisaniu. Na chłodno" to świetny klucz do poznania autora - sprawia, że ma się ochotę przeczytać wszystkie książki Remigiusza Mroza, a także te z listy jego ulubionych. Polecam wszystkim wiernym fanom autora, tym, którzy jeszcze go dobrze nie znają, a zwłaszcza tym, co to w niego zwątpili ;)

"O pisaniu. Na chłodno" to autobiografia i poradnik w jednym, czyli coś, czego ja unikam. Gdyby nie kontrowersyjnie zimne nazwisko na okładce, pewnie przeszłabym obok tej pozycji obojętnie i teraz byłabym uboższa o wiele wartościowych przemyśleń.

W tej książce znalazłam wszystko, prawdopodobnie nawet to, czego znaleźć nie miałam. Pisania się może nie nauczyłam, co widać,...