wiem, wiem. To nie jest wielka literatura. Może nawet tylko i po prostu literaturka. Kiepścioszka nawet. To taka Ania z Zielonego wzgórza dla dorosłych. Ale strasznie mi się spodobała! Takiej książki mi brakowało. Odniesienia do historii, pokazana miłość do swojego miasteczka, regionalizmy, przepisy. Prowincja z tej książki mnie uwiodła. Myślę, że prowincja w rzeczywistości wygląda trochę inaczej i ja raczej nie miałabym odwagi się przeprowadzić (wielkie miasto chyba nie jest aż tak straszne, jak przedstawiła je autorka - ma mnóstwo zalet, o których ona ani sza, a poza tym region, który opisuje, oprócz tego, że przepiękny, jest bardzo dla turystów drogi i wśród wielu moich znajomych z właśnie wielkiego miasta ma opinie niezwykle komercyjnego, z mieszkańcami bez skrupułów drenującymi kieszenie turystów - to także moja opinia), ale dobrze, że ktoś pięknie potrafi ją opisać i podzielić się miłością do niej. Po lekturach książek o życiu w dużym mieście, takie przyjemne czytanie to wytchnienie.
No i jedna uwaga: jeśli tam wszyscy tak "mocno" pracują, jak bohaterka (a i tak mało ma czasu) to nie dziwne, ze prowincja cienko przędzie.
Ale podsumowując: książka mnie oczarowała i koniecznie chcę ja mieć!! a do Mrągowa - mam nadzieję - uda mi się wyrwać na jakiś weekend. Bo mnie to miasteczko bardzo zaciekawiło. I może zmienię opinię o mieszkańcach Mazur.
Vspaniale się czyta przy kawce, w letni, piękny wieczór nad jeziorem.

wiem, wiem. To nie jest wielka literatura. Może nawet tylko i po prostu literaturka. Kiepścioszka nawet. To taka Ania z Zielonego wzgórza dla dorosłych. Ale strasznie mi się spodobała! Takiej książki mi brakowało. Odniesienia do historii, pokazana miłość do swojego miasteczka, regionalizmy, przepisy. Prowincja z tej książki mnie uwiodła. Myślę, że prowincja w rzeczywistości...