Mini reportaże Mirosława Prandoty są spisanymi osobistymi, wieloletnimi spostrzeżeniami autora, które dotykają wielu kwestii, tematów, a nawet mentalności Szwedów. Przyznam, że dużo poruszonych aspektów ich życia wprawiła mnie w ogromne zdziwienie i niezrozumienie. Wynika to z różnic kulturowo – społecznych oraz pewnych tradycji wyniesionych z domu rodzinnego. Właściwie każdy rozdział to było dla mnie coś zupełnie nowego – odkrywczego. Szwecja to taki egzotyczny ptak, otwarty, bardzo pragmatyczny, tolerancyjny, w którym cudzoziemcy mają masę przywilejów, możliwości, podobnie jak przestępcy. Wyroki za gwałty, czy ciężkie przestępstwa porażają niskim wymiarem. Wręcz powiedziałabym nawet, że się człowiek buntuje, jak czyta takie „rewelacje”. W dodatku sądy kierują się dobrem takiego osobnika, dając mu całą listę należnych mu prerogatyw.

Bardzo zreflektowałam się przy rozdziale poświęconemu nauczaniu, w którym autor jasno klaruje, iż szwedzcy nauczyciele nie mają takiego autorytetu jak u nas. Oraz przy rozdziale poświęconemu specyfice odbierania dzieci rodzicom i lokowaniu ich w rodzinach zastępczych. W głowie mi się to wszystko nie mieści. Ciekawostki, jakie autor ujawnia na kartach swych reportaży będą dla niektórych albo czymś szokującym, albo mało istotnym i wrażenia na nich nie zrobią.

W tej różnorodności poruszonych spraw i aspektów jest także mowa o kilku zaletach Szwedów. Między innymi mowa tu o łańcuszku pomocy dla Polaków po wielkiej powodzi w 1997 r. oraz dla pewnej polskiej dziewczynki Karoliny. Jednak, po szczegóły odsyłam Was do książki.

Wśród reportaży są także konkretne portrety ludzi, którzy stają się bohaterami pewnych opowieści. Polaków żyjących w Szwecji. Ich obserwacji i próby podporządkowania się w kraju różnorodności kulturowo – społecznej, tak mentalnie odmiennej, że nie wiadomo, jak pewne sytuacje podsumować, czy skomentować. Ciekawie, intrygująco, porażająco szczerze. Autor pisze prosto, lekko, ale zrozumiale, bez owijania w bawełnę, czy zbędnego przegadania. Jak dla mnie, znakomita książka, którą szczerze polecam!


https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/07/przedpremierowo-patronat-medialny.html

Mini reportaże Mirosława Prandoty są spisanymi osobistymi, wieloletnimi spostrzeżeniami autora, które dotykają wielu kwestii, tematów, a nawet mentalności Szwedów. Przyznam, że dużo poruszonych aspektów ich życia wprawiła mnie w ogromne zdziwienie i niezrozumienie. Wynika to z różnic kulturowo – społecznych oraz pewnych tradycji wyniesionych z domu rodzinnego. Właściwie...