Moje pierwsze spotkanie z twórczością Susan Lewis zaliczam do udanych. Nie jestem ani rozczarowana, ani przesadnie zachwycona. Ta książka jest po prostu dobra! Natomiast ciąg dalszy zapowiada się bardzo obiecująco. Szczerze? To ja nawet z początku nie wiedziałam, że jest to pierwszy tom serii o komisarz Andee Lawrance. I gdybym się o tym nie dowiedziała to, moja ocena byłaby nieco inna, trochę słabsza. Ta część jednak idealnie nadaje się na wstęp do całkiem fajnej serii.
Jeszcze na początku dodam, że książka ta jest inna niż typowy kryminał. Nie ma tutaj wyczerpującego śledztwa ani trzymania w napięciu. Powiedziałabym nawet, że wątek kryminalny jest na drugim planie. A szkoda. Za to jest to dobra obyczajówka z paletą różnorodnych bohaterów. Z początku było mi ciężko zapamiętać np. czyje dzieci są czyje (w powieści przeważają dojrzali wiekowo bohaterowie).

Andee Lawerence, była detektyw, właśnie odeszła od męża. Zostaje poproszona, by na nowo zbadała tajemnicze zniknięcie młodej kobiety, która rozpłynęła się bez śladu dwa lata temu. Policja nie wpadła na żaden nowy trop już od bardzo dawna, a rodzina nie może pogodzić się ze zniknięciem Jess, która była ułożoną osobą z marzeniami i planami na przyszłość.
Drogi pani detektyw krzyżują się z inną bohaterką. Jest nią uwielbiana przez wszystkich emerytowana nauczycielka, Rowzee. Staruszka zmaga się z trudną decyzją. Właśnie dowiedziała się, że ma nieoperacyjnego guza mózgu i nie dość, że nie chcę poinformować o tym bliskich to, jeszcze zamierza udać się do kliniki w Szwajcarii, by poddać się eutanazji.

Jeżeli myślicie, że “Odkąd odeszła” jest tylko o tych dwóch paniach i o ich zmaganiach z przeciwnościami to jesteście w wielkim błędzie. Ta książka to prawdziwa skarbnica postaci i wątków. To się tak przyjemnie czytało. Głównie za sprawą stylu, który polubiłam od pierwszych stron. Jest bardzo konkretny, postacie i wydarzenia przedstawione są rzeczowo. A po drugie pełno jest odczuć i przemyśleń bohaterów.

“Życie gmatwa się z najróżniejszych powodów - jedni mają problem ze zdrowiem, innym nie wiedzie się w małżeństwie lub w pracy - ale nie wystarczy przelotne spojrzenie, aby to dostrzec. Ludzie zajmują się własnymi sprawami, starannie ukrywając przed obcymi swoje kłopoty, zmagania i niepokoje.”

W książce poruszony zostaje ważne temat, a mianowicie własnej śmierci na życzenie, możliwości decydowania o swoim losie. Osobiście bardzo kibicowałam tej bohaterce. A Wy jesteście ciekawi czy w końcu poinformowała rodzinę o chorobie? Lub co stało się z Jessicą Leonard? Polecam Was samemu się o tym przekonać, ponieważ jest to przyjemna powieść oraz idealna propozycja na długie jesienne wieczory.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Susan Lewis zaliczam do udanych. Nie jestem ani rozczarowana, ani przesadnie zachwycona. Ta książka jest po prostu dobra! Natomiast ciąg dalszy zapowiada się bardzo obiecująco. Szczerze? To ja nawet z początku nie wiedziałam, że jest to pierwszy tom serii o komisarz Andee Lawrance. I gdybym się o tym nie dowiedziała to, moja ocena...