"- Chciały być same, nie chciały pukania się w czółko. Chciały żyć. Po swojemu. Jak umiały i tak, by sprawiać sobie codziennie radość mimo bolączek. Wiesz, nie wiem jak u ciebie, ale u nas społeczeństwo nie lubi starców. Zwłaszcza wtedy, kiedy mają tipsy, kolorowe ciuchy i zjeżdżają na dziecięcej zjeżdżalni."

Czy myślicie, że istnieje przyjaźń do grobowej deski, a nawet jeszcze dłużej? Zwłaszcza kiedy jej początki były bardzo nietypowe…

Alicja, Maria i Gienia są przyjaciółkami od wielu lat. Kiedy umiera jedna z nich, patrycjuszka domu spokojnej starości "Patrycja", dwie pozostałe postanawiają spełnić jej marzenie o odwiedzeniu grobu Elvisa i kradną urnę z jej prochami. W ślad za uciekinierkami rusza szefowa "Patrycji" - Joanna oraz wnuk denatki - Paweł. Czy babciom uda się dotrzeć do Memphis i spełnić niezrealizowanie marzenie przyjaciółki?

Sięgając po “Och, Elvis!“ sądziłam, że będzie to komedia. Że będę chichotać nad każdą przewracaną kartka. A jednak nie było tak do końca. Bo w moim odczuciu, czytając tę książkę, otrzymujemy coś znacznie więcej...

Oczywiście nie brak tutaj śmiesznych zdarzeń. Cała akcja z kradzieżą urny przez dwie staruszki, jest sama w sobie kuriozalna. Mamy tutaj na pewno do czynienia z komizmem sytuacyjnym. Uszczypliwe dialogi pomiędzy bohaterkami są pełne inteligentnego humoru. Niekwestionowaną królową ironii jest dla mnie Gienia, która za nic sobie ma konwenanse i z determinacją realizuje szalony plan, ciągnąc za sobą niepewną siebie Marysię. Jej uwagi i spostrzeżenia dotyczące otaczającego świata są trafione w punkt.

Jednak "Och, Elvis!" to przede wszystkim historia o wielkiej przyjaźni, która stanowi niezwykłą siłę kobiet, głównych bohaterek, w zmaganiu się z rzeczywistością, zarówno teraźniejszą, jak i tą z przeszłości. Przyjaźni, która tak naprawdę nie powinna była się narodzić, zważywszy na okoliczności jej powstawania, o których czytelnik dowiaduje się z retrospekcji.

Książka Mariki Krajniewskiej to powiew świeżości na rodzimym rynku wydawniczym. Wreszcie trafiła w moje ręce książka, która nie jest kolejną wersją 'love story'. Jest oryginalna, wielowątkowa, zawiera w sobie wiele tematów, które autorka porusza w subtelny sposób, nie burząc przy tym równowagi oraz konstrukcji całej fabuły. Nie chcę wam zdradzać wszystkich szczegółów, abyście sięgnęli po nią sami, ale uchylę rąbka tajemnicy - zakończenie na pewno was zaskoczy. 😉

Podsumowując:

Czekałam na komedię, a dostałam napisaną w bardzo dobrym stylu książkę obyczajową z elementami komedii. Zostałam mile zaskoczona pomysłem na fabułę, kreacją bohaterów i emanującym z książki inteligentnym humorem. Marika Krajniewska oddała w ręce czytelników opowieść, która jest pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, udowadniając jednocześnie, że jest autorem dojrzałym i świadomym swojego warsztatu. A ten, moi drodzy, jest naprawdę dobry. Polecam wam serdecznie lekturę "Och, Elvis!". Rozbawi, wzruszy, zaskoczy - czego można chcieć więcej?
https://nieprzeszkadzajterazczytam.blogspot.com/2018/07/och-elvis-marika-krajniewska.html

"- Chciały być same, nie chciały pukania się w czółko. Chciały żyć. Po swojemu. Jak umiały i tak, by sprawiać sobie codziennie radość mimo bolączek. Wiesz, nie wiem jak u ciebie, ale u nas społeczeństwo nie lubi starców. Zwłaszcza wtedy, kiedy mają tipsy, kolorowe ciuchy i zjeżdżają na dziecięcej zjeżdżalni."

Czy myślicie, że istnieje przyjaźń do grobowej deski, a nawet...