Emily Giffin zasłynęła jako autorka nieskomplikowanych romansów,którą charakteryzuje lekkie pióro i dowcip. Blurby na okładce obwieszczają nowy rozdział w jej pisarskiej karierze,b podobno stworzyła zupełnie unikatową jak na swój dorobek powieść.
Wzorem Jodi Picault mamy polifoniczną narrację: samotnego ojca dorastającej córki, Toma,pogubioną w małżeństwie Ninę, jej syna Fincha i Lylę. Pochodza z dwóch róznych światów, srodowisk,z innymi problemami radzą sobie na co dzień. Niestety pewnego dnia ich światy gwałtownie się zderzają. Wybucha skandal, bo Finch sfotografował półnagą podchmieloną Lylę i z seksistowskim komentarzem fotka trafiłą do szkolnej społeczności. tematyka jak najbardziej na czasie w dobie wielu afer obnażających przemoc psychiczną wobec kobiet, pogwałcenie ich prywatnośći, seksizm i mizoginię. Jak często kobiece ciało jest wykorzystywane,by choćby zareklamować ekskluzywne samochody. A młode pokolenie nie szanuje swojego ciała, używa seksualności jako broni lub beztrosko szafuje swoimi roznegliżowanymi zdjeciami. Media społecznościowe rządzą,i łątwojest znienawidzoną osobę wyśmiać i zhejtować w internecie. Nina w odróżnieniu od meza,który jest zdemoralizowany przez szybko zarobione przez siebie pieniądze,nie uważa, że można przekupić ojca Lyli by sprawa nie stanęła na wokandzie Rady szkolnej. Finch mógłby stracić stypendium ,szansę na studia w Princetown ,rozwalić swoją przyszłość. Nina dąży do mediacji,chce pomóc Tomowi,no i przy okazji zaprzyjaźnia się z Lylą, która odczuwa brak matki. Fajny jest wątek radzenia sobie z traumą, wybaczenia ,wsparcia między pokoleniowego. Lyla mogłaby znaleźć się na dnie,ale empatia Niny ratuje ją przed kolejnymi błędami. Można tylko kwestionowac,czy Finch naprawdę z pozycji agresora i prześmiewcy,prześladowcy LYli mógłby tak gładko wejść w rolę jej przyjaciela/ chłopaka. Lektura zmusza do myślenia, jest nieoczywista, a autorka brawurowo radzi sobie z poważną materią. Zaskakująco dojrzała, wnikliwa i wielowymiarowa historia.

Emily Giffin zasłynęła jako autorka nieskomplikowanych romansów,którą charakteryzuje lekkie pióro i dowcip. Blurby na okładce obwieszczają nowy rozdział w jej pisarskiej karierze,b podobno stworzyła zupełnie unikatową jak na swój dorobek powieść.
Wzorem Jodi Picault mamy polifoniczną narrację: samotnego ojca dorastającej córki, Toma,pogubioną w małżeństwie Ninę, jej syna...