"Strzały w Kopenhadze" to - jak dotąd - najlepszy reportaż poruszający problematykę terroru, Państwa Islamskiego i szeroko pojętego rasizmu oraz braku tolerancji, jaki przeczytałam. Niklas Orrenius opisuje historię kontrowersyjnego artysty Larsa Vilksa, który żyje w ukryciu po wydaniu na niego przez ISIS wyroku skazującego na śmierć. Vilks dopuścił się bowiem rzeczy zakazanej - nie dość, że sportretował Mahometa, to jeszcze ukazał go w obrazoburczy sposób jako psa na rondzie. Historia Vilksa jest jednak tylko pretekstem do szerszej dyskusji. Orrenius opisuje rozkochane w wolności słowa społeczeństwo Szwecji, multikulturowy Sztokholm ale i zaściankowość mniejszych miast i miasteczek. Przytacza opinie ludzi nastawionych mocno nacjonalistycznie, głoszących rasistowskie wręcz hasła, ale także tych, którzy propagują idee antyrasistowskie. Reportaż ten pełny jest opinii i refleksji nad wolnością w sztuce i w życiu. Stawia pytania jak daleko może posunąć się artysta w swej sztuce. Czy to co zrobił Vilks miało jakiś głębszy sens, czy to tylko tania prowokacja. Opisuje nietolerancję i złe traktowanie uchodźców w Szwecji. Próbuje zrozumieć ideę dżihadu, terroryzmu i różnice kulturowe społeczeństw wyznających różne religie, które żyją w obrębie jednego państwa. Głowa mała od ilości pytań i tez stawianych przez autora. Jest to bardzo dobry reportaż, mocno niepokojący w dzisiejszych czasach.

"Strzały w Kopenhadze" to - jak dotąd - najlepszy reportaż poruszający problematykę terroru, Państwa Islamskiego i szeroko pojętego rasizmu oraz braku tolerancji, jaki przeczytałam. Niklas Orrenius opisuje historię kontrowersyjnego artysty Larsa Vilksa, który żyje w ukryciu po wydaniu na niego przez ISIS wyroku skazującego na śmierć. Vilks dopuścił się bowiem rzeczy...