Jestem pewna, że część z Was zastanawiała się jak będzie wyglądać nasze życie w przyszłości. Ja wiele razy myślałam na temat tego co nas czeka i widząc jak bardzo rozwija się technika stwierdzam, że postęp nie będzie niczym dobrym. W swoim przekonaniu utwierdzają mnie powieści dystopijne i postapokaliptyczne, po które ostatnio z chęcią sięgam. Jedną z ostatnich przeczytanych przeze mnie jest "Imperium na piasku" Kayli Olson.

Opis na okładce daje nam delikatny zarys tego co nas czeka biorąc do rąk książkę, ale muszę wspomnieć o innych ważnych kwestiach, które Was zainteresują. Więzienia, w których przetrzymywano ludzi, były niczym innym jak łagrami w świecie współczesnym. Członkowie różnych klas społecznych byli zmuszani do ciężkiej pracy, a warunki towarzyszące im na co dzień były nieludzkie. Wataha odpowiedzialna za cały chaos wciąż werbowała w swoje szeregi ludzi, którzy zrobiliby wszystko, byleby zasmakować normalnego życia. Często jednak ta decyzja oznaczała znęcanie się nad innymi lub brutalne mordowanie.

Pewnego dnia w łagrze wybucha zamieszanie, będące jedyną szansą na ucieczkę dla młodziutkiej Eden. Dziewczyna nie jest jedyną decydującą się na ten ruch. Towarzyszące jej Hope, Finnley i Alexa wspólnymi siłami kradną łódź i próbują odnaleźć wyspę, którą ojciec Eden wskazał jako wyspę wolności. Jednak gdy docierają na miejsce po jakimś czasie bez żadnego śladu przepada jedna z towarzyszek. Aby ją odnaleźć zapuszczają się wgłąb dżungli, co rusz wystawiającej je na różne próby. Dziewczynom grozi niebezpieczeństwo, a także wróg, którego nigdy nie przypuszczały spotkać na wyspie...

Są takie książki, których recenzje pisze się bardzo trudno i nie jest to spowodowane moją niechęcią do lektury. "Imperium na piasku" to książka tak dobra, że nie wiem od czego zacząć, aby wyrazić mój podziw dla autorki. Z pewnością jej czarna wizja przyszłości jest przerażająca, ale dla mnie jednocześnie fascynująca. Kayla Olson bowiem wykreowała świat, w którym parę przycisków na klawiaturze komputera może sterować ogromną ilością osób, zastrzyki mogą decydować o tym kim się jest, a ogólnie rozwój nauki sprowadza więcej zła niż dobra. To tylko przykłady, których jest dużo więcej. Wyobraźnia autorki jest tak rozbudowana, że czytając książkę co chwila byłam zaskakiwana jakimiś rzeczami.

Spodobało mi się to, że powieść została podzielona na krótkie rozdziały. Dzięki temu "Imperium na piasku" czytało mi się bardzo szybko i z zainteresowaniem przerzucałam strona za stroną. Końcówki rozdziałów raz były spokojne, a innym razem wprawiały mnie w osłupienie. Ta nieprzewidywalność względem akcji jest zdecydowanym plusem książki. Gdy myślimy, że wszystko jest na dobrej drodze następuje zwrot wydarzeń i wszystko się zmienia. Akcja przy tym pędzi tak szybko, że wiele razy zamykałam książkę, aby ochłonąć i uporządkować myśli kłębiące się w mojej głowie jak szalone.

Co do bohaterów, to według mnie zostali naprawdę świetnie wykreowani! Są wyraziści, odważni, trzeźwo myślący i sympatyczni. Szczególnie polubiłam główną postać - Eden, którą poznajemy najbardziej ze wszystkich przez narrację. Została ona poprowadzona w liczbie pojedynczej i w czasie teraźniejszym. Znamy więc wszystkie myśli Eden i na bieżąco obserwujemy jej działania. Dziewczyna mimo trudnej przeszłości znajduje siłę, aby walczyć nie tylko o swoją utraconą wolność, ale także innych ludzi. Jednak czy wystarczy jej siły, aby zmierzyć się z największym wrogiem?

Nie mogę pominąć również języka, użytego w książce. W przypadku gdy powieść tłumaczona jest z innego języka na polski, to jej twórcą jest nie tylko pisarz, ale również tłumacz. Słowa użyte w lekturze są naprawdę piękne! Nie są proste i zwyczajne, lecz wyrafinowane. Autorka często wplata metafory związane z życiem, wolnością, miłością, rodziną i wieloma innymi aspektami człowieczeństwa. To ubarwia całość i zmusza czytelnika do głębszej refleksji. Tłumaczki natomiast postarały się o to, aby tłumaczenie było zrozumiałe i miało sens.

Zamykając swój egzemplarz pomyślałam: "natychmiast muszę mieć kolejną część!". Nie potrafię nawet wymienić wszystkich emocji, które towarzyszyły mi czytając "Imperium na piasku". Na koniec wzruszyłam się... Chyba zbyt mocno przeżywałam losy bohaterów. Jeżeli jeszcze jakimś cudem nie znacie tej książki, to musicie jak najszybciej to nadrobić! Miło jest wiedzieć, że nie tylko okładka jest fantastyczna! Dodatkowo mam świetną informację: w produkcję ekranizacji zaangażowała się firma producencka Leonarda Di Caprio, więc możemy spodziewać się filmu na podstawie powieści Kayli Olson.

Jestem pewna, że część z Was zastanawiała się jak będzie wyglądać nasze życie w przyszłości. Ja wiele razy myślałam na temat tego co nas czeka i widząc jak bardzo rozwija się technika stwierdzam, że postęp nie będzie niczym dobrym. W swoim przekonaniu utwierdzają mnie powieści dystopijne i postapokaliptyczne, po które ostatnio z chęcią sięgam. Jedną z ostatnich...