http://www.nieperfekcyjnie.pl/2018/07/samotny-wsrod-ludzi-adam-agata.html

Sukcesywnie staram się nadrabiać zaległości czytelnicze, które i tak stale rosną. Najczęściej sięgam po literaturę polską, chociaż przede mną jeszcze wiele niepoznanych nazwisk. W planach na 2018 rok pojawiło się poznanie twórczości przynajmniej kilku kolejnych autorów, w tym właśnie Agaty Czykierdy-Grabowskiej. Z tego względu kiedy dostałam propozycję przedpremierowego poznania historii o niejakim Adamie, bez zastanowienia skorzystałam z niej.

Los nigdy nie rozpieszczał tytułowego bohatera, nieustannie rzucając mu kłody pod nogi. Dom tymczasowy, do którego trafia, ma być jedynie chwilowym przystankiem w jego życiowej podróży, co zmienia się, kiedy chłopak poznaje córkę swoich opiekunów. Ona także skrywa tajemnicę, przez którą nie potrafi być beztroską nastolatką. Czy ich miłość przetrwa niejedną ciężką próbę?

Ciekawym zabiegiem jest totalny brak znajomości imienia głównej bohaterki, dzięki czemu można utożsamić się z nią bez większego problemu. Nawet ze mną ma elementy wspólne - brązowe włosy, zielone oczy oraz ogromne przywiązanie do dzieci, które wcale nie jest takie dobre. Doskonale wiem, jak boli odejście dziecka, które polubiło się od pierwszego wejrzenia. Będąc wolontariuszką w domu dziecka w grupie niemowlęcej, mocno przywiązałam się do pewnej dziewczynki - kiedy dowiedziałam się, że została skierowana do jakiejś rodziny, a ja nie mogłam nawet pożegnać się z nią, moje serce rozpadło się na kawałki. Cieszyłam się, iż trafiła do (mam nadzieję) kochającego domu, ale z drugiej strony cierpiałam, przez co nie potrafiłam i nie chciałam ponownie otworzyć serca innym dzieciaczkom. To mi uświadomiło, że moje marzenia o pracy w domu dziecka nie mogą zostać zrealizowane, ponieważ nie podołam poczuciu ciągłej utraty każdego kolejnego malucha... Dlatego wiem, jakie uczucia targały główną bohaterką.

Agata Czykierda-Grabowska sięga po wątki bardzo trudne - samotność, molestowanie seksualne, utrata dziecka, brak miłości ze strony najbliższych, niełatwe dzieciństwo, porzucenie, śmierć. Obok takich spraw nie da się przejść obojętnie. Cieszę się, że w owej opowieści pojawia się tematyka domu zastępczego oraz traum, z jakimi często zmagają się podopieczni, bo jest mi to bliskie ze względu na rodzaj wykształcenia oraz wieloletniego wolontariatu z czasów licealnych oraz studenckich. Jednak właśnie z tego powodu fabuła kompletnie mnie nie zaskoczyła, ponieważ za wiele widziałam i słyszałam, aby miało mnie to zszokować.

"Adam" zbiera masę pozytywnych opinii, dosłownie wszyscy zachwycają się tą historią. Chyba przez to (kolejny raz!) postawiłam książce poprzeczkę bardzo wysoko... widocznie zbyt wysoko. Być może gdybym była sporo młodsza lub nie miałabym do czynienia z tyloma podobnymi opowieściami, to "Adam" skradłby moje serce, ale muszę szczerze przyznać, że nie znalazłam w nim niczego wyjątkowego. To typowa książka z nurtu New Adult - młodzi ludzie zakochują się w sobie, ale droga do wspólnego szczęścia nie jest prosta, ponieważ w tle pojawia się masa różnych problemów.

To powieść, która na pewno skradnie serce wielu osobom. Może gdyby pozbyć się za dużej ilości opisów czy włączyć tu jakiś element zaskoczenia, to ja również znalazłabym się w tym gronie. Niestety za dużo zabrakło, abym mogła zachwycać się najnowszym tytułem pisarki. Niemniej cieszę się, że poznałam jej pióro, bo jest naprawdę godne uwagi. Na pewno sięgnę jeszcze po jakiś tytuł, który stworzyła, jednak dokonam porządnego researchu, żeby trafić na historię skierowaną głównie do osób dorosłych, ponieważ istnieje większa szansa, iż spełni moje oczekiwania.

Chyba nie ma gorszego uczucia niż bycie samotnym wśród ludzi. Obecność drugiego człowieka bywa kojąca, może zapobiec wielu tragediom, jeżeli jest to ktoś godny zaufania. Niekiedy nie trzeba nic mówić ani robić, wystarczy być obok. Wtedy okazuje się, że nawet w najgorszych momentach można znaleźć przynajmniej jeden powód do szczęścia. Często nie mamy wpływu na to, jacy ludzie nas otaczają, a także na to, jacy jesteśmy, ale pamiętajmy, że mamy wpływ na to, jak pokierujemy swoim życiem. Nie zawsze jest on duży, czasami możemy dokonać jedynie maleńkich zmian, ale warto... zawsze warto.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2018/07/samotny-wsrod-ludzi-adam-agata.html

Sukcesywnie staram się nadrabiać zaległości czytelnicze, które i tak stale rosną. Najczęściej sięgam po literaturę polską, chociaż przede mną jeszcze wiele niepoznanych nazwisk. W planach na 2018 rok pojawiło się poznanie twórczości przynajmniej kilku kolejnych autorów, w tym właśnie Agaty...