Ogromnie podoba mi się to, że autorka przedstawia kobiety, o których nie usłyszymy na lekcjach historii (a przynajmniej ja o nich nie słyszałam podczas mojej edukacji). Postaci inspirujące do posiadania wielkich marzeń, mierzenia wysoko, obierania dobrego celu i podejmowania działań. To nie księżniczki czekające w wieży na wybawiciela na białym koniu, ale silne osoby biorące ster życia w swoje ręce, zakasujące rękawy i udowadniające, że kobiety mogą wszystko. Przyznam, że po lekturze mam wielką chęć sięgnąć po pierwszą część "Damy, dziewuchy, dziewczyny. Historia w spódnicy", której nie miałam jeszcze okazji przeczytać. W świecie wielkich możliwości, jakie obecnie mamy, na pewno łatwiej jest realizować swoje pasję i trudniej być pierwszą. Ale nie o to chodzi. W życiu liczy się to, by spełniać marzenia, odważnie wkraczać w codzienność, próbować wielu rzeczy, szukać swojego miejsca na świecie, żyć aktywnie. Nie każdy musi zdobyć Mount Everest, przepłynąć samotnie Atlantyk czy polecieć w kosmos. Każdy jednak powinien spełniać swoje marzenia, nawet jeśli nie są wielkie i szumne. I tego uczy ta książka, robienia tego, co sprawia nam radość, pomimo opinii otoczenia, często negatywnej. Pomimo wątpliwości, docinków, obaw. Bohaterki udowadniają, że warto iść z podniesioną głową i wierzyć, że się uda.

Pełna wersja recenzji: https://spacerwsrodslow.blogspot.com/2018/07/anna-dziewit-meller-damy-dziewuchy.html

Ogromnie podoba mi się to, że autorka przedstawia kobiety, o których nie usłyszymy na lekcjach historii (a przynajmniej ja o nich nie słyszałam podczas mojej edukacji). Postaci inspirujące do posiadania wielkich marzeń, mierzenia wysoko, obierania dobrego celu i podejmowania działań. To nie księżniczki czekające w wieży na wybawiciela na białym koniu, ale silne osoby...