Co sprawia, że każdą kolejną książkę Christie wręcz pochłaniam? Czy chodzi tu o genialne intrygi, niebagatelnego detektywa, czy charyzmatyczne postaci? Jednakże niczym by one były, gdyby nie ciągły element zaskoczenia. Przeczytałam już kilka jej książek i wciąż autorka mnie zaskakuje. W tym przypadku podczas czytania listu od zmarłej zaraz zabrałam się za wypisywanie podkreślonych wyrazów. Pogrupowałam je ładnie (1,2,3 kreski) będąc całkowicie pewną, że to ważna poszlaka. Nic jednak mi to nie mówiło i czekałam na wyjaśnienie Poirota. I jakże się zdziwiłam, bo to nie miało takiego znaczenia, jakie mu przypisywałam. Bardzo się cieszę, że autorka tak ćwiczy mój umysł. Cóż przynajmniej Hastings jest jak ja- podejrzewa każdego. To jest budujące. Może kiedyś będę w stanie sama rozwiązać zagadkę metodą tego belgijskiego detektywa. Zazdroszczę wszystkim, którzy piszą, że już w połowie książki znają odpowiedź. Cóż przynajmniej mam większą frajdę, gdy na końcu okazuje się, że znowu zostałam wystrychnięta na dudka!.

Co sprawia, że każdą kolejną książkę Christie wręcz pochłaniam? Czy chodzi tu o genialne intrygi, niebagatelnego detektywa, czy charyzmatyczne postaci? Jednakże niczym by one były, gdyby nie ciągły element zaskoczenia. Przeczytałam już kilka jej książek i wciąż autorka mnie zaskakuje. W tym przypadku podczas czytania listu od zmarłej zaraz zabrałam się za wypisywanie...