Wstrząsająca i poruszająca druga faza serii Gone. Głód daje we znaki wszystkim dzieciom z Perdido Beach. Skończyły się czasy, kiedy wszyscy jedli to, na co mieli ochotę. Zostały tylko posiłki w puszkach i to w śladowych ilościach. Nikt nie ma siły pracować na roli, na dodatek pojawiają się nowe zmutowane, a zarazem niebezpieczne zwierzęta, które utrudniają zdobycie żywności. Samowi wymyka się wszystko spod kontroli, wszystkie problemy spadają na jego głowę - zaczyna panować chaos. Głód to nie jedyny problem uwięzionych dzieci, zaczynają się nowe konflikty, a odwiedziny w sztolni odciskają piętno na tych, którzy tam byli. Chcą zemsty na istocie, która dręczy ich psychicznie. Książka ma charakter dydaktyczny, ponieważ uczy nas wiele wartości i pokazuje nam jak głód działa na człowieka. Wartka akcja, nagłe jej zwroty sprawiają, że czytelnik nie może się nudzić podczas czytania. Emocje w wielu momentach sięgają zenitu. Są także w utworze wzruszające chwile, gdzie szkoda nam zamkniętych dzieciaków w kopule. Genialna fabuła sprawiająca, że nie możemy doczekać się, aby dowiedzieć się, co się wydarzy dalej. Utwór nieprzewidywalny, do samego końca nie wiedziałam komu tyka zegar, zaskoczenie było nie małe jak dowiedziałam się czyj to zegar. Ogrom wydarzeń w książce sprawi, że oderwiemy się od rzeczywistości i z chęcią sięgniemy po następną część. Także tę powieść Michaela Granta GORĄCO POLECAM każdemu!

Wstrząsająca i poruszająca druga faza serii Gone. Głód daje we znaki wszystkim dzieciom z Perdido Beach. Skończyły się czasy, kiedy wszyscy jedli to, na co mieli ochotę. Zostały tylko posiłki w puszkach i to w śladowych ilościach. Nikt nie ma siły pracować na roli, na dodatek pojawiają się nowe zmutowane, a zarazem niebezpieczne zwierzęta, które utrudniają zdobycie...