Opowieść, którą dostajemy, to tak zwana powieść drogi. Nieoczywista, gdyż przeciętnemu czytelnikowi może kojarzyć się jedynie z podróżą i poznawaniem nowych miejsc. Owszem, przemierzamy tu pewną odległość, Ella opowiada nam co widzi, w jakich miejscach zatrzymują się z mężem na posiłki czy noclegi, jednak nie na takiej drodze skupia się akcja. Moim zdaniem jest to raczej droga prowadząca w głąb siebie. W głowie protagonistki roi się od myśli. Dotyczą one życia jej i jej najbliższych, podejmowanych decyzji, pragnień. Poprzez zdobywanie wiedzy o Elli, zaczynamy zastanawiać się nad wybieranymi przez siebie ścieżkami. Czasem przytakujemy jej wyborom, by za chwilę złapać się za głowę i zapytać: co ona wyprawia?! Po czym, gdy już ochłoniemy, zdajemy sobie sprawę, że w danym momencie to mogła być najlepsza decyzja kobiety i pewnie sami chcielibyśmy postąpić tak samo, mieć tyle odwagi w realizowaniu własnych założeń. To bardzo ciekawa opowieść o przemijaniu i godności. O prawie do decydowania o sobie i korzystaniu z niego w pełni i bez ograniczeń. A jakie sprawy są tu poruszone? Jakich zdarzeń jesteśmy świadkami? Czy możemy ze słów zawartych na kartach powieści wyciągnąć pewną naukę? O tym musicie przekonać się sami.

Opowieść, którą dostajemy, to tak zwana powieść drogi. Nieoczywista, gdyż przeciętnemu czytelnikowi może kojarzyć się jedynie z podróżą i poznawaniem nowych miejsc. Owszem, przemierzamy tu pewną odległość, Ella opowiada nam co widzi, w jakich miejscach zatrzymują się z mężem na posiłki czy noclegi, jednak nie na takiej drodze skupia się akcja. Moim zdaniem jest to raczej...