Już po pierwszych kilkunastu stronach, opowieść wciągnęła mnie bez reszty, a ja z coraz to większą ciekawością śledziłam losy Ashley i zastanawiałam się, czy w końcu doświadczy prawdziwej matczynej miłości i czy te wszystkie wydarzenia, wpłyną w jakimś stopniu na jej postrzeganie świata.

Ashley jeszcze jako dziecko wyróżniała się ponadprzeciętną inteligencją. Gdy miała dwa lata, nie dość, że potrafiła bez najmniejszych trudności komunikować się z innymi, to w dodatku była świetną obserwatorką. Pierwsze lata swojego dzieciństwa spędziła w przyczepie z swoją nastoletnią matką i ojczymem, który wyżywał się na jej rodzicielce przy każdej okazji.

Po pewnym czasie w ich domu pojawił się nowy lokator, jednak nie pozostał tam długo. Dziewczynka była świadkiem, jak matka wynosi jego sine ciało w pudełku, jednak ani na chwilę nie przestała wyczekiwać jego powrotu. Parę miesięcy później na świat przyszedł Luke, który w niedalekiej przyszłości stał się dla niej najważniejszą osobą na świecie.

Jednak, gdy wreszcie opuścili swoją przymałą przyczepę i mieli wprowadzić się do nowego, większego domu, jej rodzice zostali aresztowani, a ona z bratem zabrana do domu dziecka. Od tamtego czasu tylko parokrotnie zobaczyła matkę i Dusty'ego, jednak mimo wszystko nie przestała wierzyć, że po nią wrócą i wszystko będzie tak jak dawniej. Nie było.

W ciągu dziewięciu lat mieszkała w czternastu domach zastępczych, niejednokrotnie rozstawała się z bratem i nie pamiętała już nawet twarzy swoich wszystkich przybranych opiekunów, jednak nigdy nie zapomniała słów swojej rodzicielki: "Słoneczko, jesteś moim dzieckiem, a ja jestem twoją matką. Musisz szanować osobę, która się tobą zajmuje, ale pamiętaj, że to nie jest twoja mama.".

Dzięki tej książce nie tylko możemy zapoznać się z przeżyciami, z jakimi musiała się zmierzyć autorka, lecz także spojrzeć na świat z nieco innej perspektywy, docenić to, co mamy i chociaż raz powiedzieć naszym rodzicom "Mamo, tato, dziękuję że jesteś...", bo nie wszyscy mają tyle szczęścia, co my i mogą dorastać wśród kochających nas osób.

Dni Ashley przepełnione były niepewnością. O każdej porze, w drzwiach jej nowego domu mogła pojawić się pomoc społeczna i zabrać ją w nowe miejsce, do nowych ludzi, gdzie wszystko będzie musiała zacząć od początku. Dla tak małego dziecka to traumatyczne doświadczenie, które na zawsze odbije się na jego psychice. Nadal nie potrafię pojąć, jak mogli zabrać ją od jej dziadków, gdy w końcu przywiązała się do swoich opiekunów do tego stopnia, że czuła się z nimi jak w prawdziwej rodzinie, po czym rozdzielić ją z bratem i liczyć, że oboje zapomną o swojej przeszłości.

To przepiękna opowieść, napisana lekkim w odbiorze językiem. Miejscami potrafi poruszyć do łez oraz zmusić czytelnika do docenienia tego, co dane mu było doświadczyć. Uważam, że każdy bez wyjątku powinien się z nią zapoznać i wyciągnąć z lektury własne wnioski. Jak najbardziej polecam.

Cała recenzja: https://1stowarzyszenieksiazkoholikow.blogspot.com/2018/03/dwa-zwyke-sowa-ashley-rhodes-courter.html

Już po pierwszych kilkunastu stronach, opowieść wciągnęła mnie bez reszty, a ja z coraz to większą ciekawością śledziłam losy Ashley i zastanawiałam się, czy w końcu doświadczy prawdziwej matczynej miłości i czy te wszystkie wydarzenia, wpłyną w jakimś stopniu na jej postrzeganie świata.

Ashley jeszcze jako dziecko wyróżniała się ponadprzeciętną inteligencją. Gdy miała...