„ … Z żalem stwierdziła, że spacer po miasteczku musi poczekać, bo rzeczywiście wybór wyposażenia był ważniejszy. Dotąd odkładała decyzję na później, bo sprawy notarialne też miały swój priorytet …”

Przypadkowe spotkania bywają zaskakujące, ale dają dużo satysfakcji. To magia wspomnień, przyjaźni, a nawet lat młodości. Książka ukrywa też przeszłość.

Autorką publikacji jest Małgorzata Garkowska. Rocznik 1977. Mama trójki dzieci, mieszkanka Płocka i miłośniczka kotów. Pisała dla portalu internetowego, a także kilku czasopism. W 2016 roku ukazał się jej literacki debiut powieściowy pt. „Układanka z uczuć”. Przyznam się bez bicia, że to pierwsza książka pisarki, którą miałam okazję przeczytać. Już teraz wiem, że zaległości koniecznie muszą zostać nadrobione.

Maria, czterdziestoletnia wdowa, postanawia spełnić swoje odwieczne marzenie i otworzyć pizzerię. Pewnego wieczoru o mało nie rozjeżdża Joanny – nauczycielki angielskiego, która nieuważnie przechodzi przez ulicę. Zachęcona ofertą pracy młoda kobieta poznaje nowych ludzi. Wraz z etatem, otrzymuje też małe mieszkanie. Miasteczko na swój sposób łączy jego mieszkańców i przypomina wiele miejscowości w Polsce. Okolice upiększają mniej, lub bardziej letnie domki jednorodzinne. Życie wydaje się dość spokojne i harmonijne. Ale czy na pewno? Pozytywną duszą jest też wuefista Marcin Janecki.

Joanna powoli zapoznaje się z okolicą, ludźmi i nowym dość spartańskim otoczeniem. Kobieta w szkole zwraca uwagę na Janka, trochę wycofanego rudzielca, który ma ogromny talent do nauki języków obcych. Chłopaka wychowuje ojczym, który nie radzi sobie po śmierci żony. Niestety chłopak ma wiele innych problemów, o których nie mówi. Janek, to fajny i inteligentny młodzieniec. Niestety ma problem ze swoimi rówieśnikami. Silniejsi przeciwnicy pokazują tylko fizyczność i tężyznę. Podejście pedagogiczne jest jak najbardziej wskazane. Joanna stara się o szczerość, ale pewna sytuacja jest dość trudna.

Każdy bohater ma swoje określone cechy i jest częścią lokalnej społeczności. To problem alkoholowy jednego z nich, poczucie wstydu i ciekawskie spojrzenia lokalnych dewotek. „Lokalne strażniczki przyzwoitości” i ich zachowanie wzbudzają uśmiech na twarzy czytelnika.

Bywa tak, że współczucie jest udawane. Wtedy zamykamy się na ludzi i na ich „pseudo życzliwość”. Tak jest w przypadku odczuwanego wstydu, przez jednego z bohaterów.

To świetna i bardzo dobrze napisana powieść. Ma ciekawą szatę graficzną i tłoczone litery. Polecam ją wszystkim, którzy szukają relaksu i odrobiny historii, która rozczula. Łagodność, słabość i poczucie sensu, te cechy są najlepsze dla książki, która odzwierciedla życie mieszkańców małej społeczności.

Janek wiele przejdzie, ale dostanie szansę, by znowu komuś zaufać. Finał Was wszystkich zaskoczy, a wcześniejsze opinie, które przeczytałam o powieści nie są zmyślone. Jest idealna ;-)

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska.
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – ka
Oprawa: miękka
Liczba stron: 272
Projekt okładki i stron tytułowych: Anna M. Damasiewicz
Premiera: 29.01.2018r.
(nowość wydawnicza)

„ … Z żalem stwierdziła, że spacer po miasteczku musi poczekać, bo rzeczywiście wybór wyposażenia był ważniejszy. Dotąd odkładała decyzję na później, bo sprawy notarialne też miały swój priorytet …”

Przypadkowe spotkania bywają zaskakujące, ale dają dużo satysfakcji. To magia wspomnień, przyjaźni, a nawet lat młodości. Książka ukrywa też przeszłość.

Autorką publikacji...