Może to niesprawiedliwie niska ocena, bo przecież książka jest mądra, ciepła, dobrze napisana. Ale gdy się przeczytało kilku nagradzanych współczesnych autorów odwołujących się nostalgicznie do wspomnień i wiejskiego życia to proza pana Fryca wydaje się tak znajoma i powtarzalna.... jest jakby tą samą historią w innej , przyjemniejszej konwencji.

Może to niesprawiedliwie niska ocena, bo przecież książka jest mądra, ciepła, dobrze napisana. Ale gdy się przeczytało kilku nagradzanych współczesnych autorów odwołujących się nostalgicznie do wspomnień i wiejskiego życia to proza pana Fryca wydaje się tak znajoma i powtarzalna.... jest jakby tą samą historią w innej , przyjemniejszej konwencji.

Autor stworzył magiczną przestrzeń w której zapadłam się bez reszty. Z każdym rozdziałem historia Michała, Zofii i dziadków wciąga coraz bardziej. Jest to opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na świecie. Nostalgiczna, ciepła okraszona magią. Z niecierpliwością czekam na kontynuację!

Autor stworzył magiczną przestrzeń w której zapadłam się bez reszty. Z każdym rozdziałem historia Michała, Zofii i dziadków wciąga coraz bardziej. Jest to opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca na świecie. Nostalgiczna, ciepła okraszona magią. Z niecierpliwością czekam na kontynuację!

W tak prostej, zdawałoby się powieści jest ukryta magia. Domek na wsi, drewniana chatka po dziadkach, a tak naprawdę wspomnienia, historia podszyta magią, żeby nie była taka nudna, a w tym wszystkim miłość.

W tak prostej, zdawałoby się powieści jest ukryta magia. Domek na wsi, drewniana chatka po dziadkach, a tak naprawdę wspomnienia, historia podszyta magią, żeby nie była taka nudna, a w tym wszystkim miłość.

Ciepła opowieść o rodzinie i miłości przesiąkającej między wierszami.

Ciepła opowieść o rodzinie i miłości przesiąkającej między wierszami.

Nostalgiczna opowieść o powrocie do dzieciństwa, wakacjach na wsi u dziadków i spełnieniu własnych marzeń.

Nostalgiczna opowieść o powrocie do dzieciństwa, wakacjach na wsi u dziadków i spełnieniu własnych marzeń.

Drogi Czytelniku...

Spadek? Jest.
Przeszłość? Tak.
Teraźniejszość? Tak.
Problemy? Znajdą się.
Przyszłość? Niepewna...
Między innymi właśnie to serwuje nam Hubert Fryc w swojej książce pod tytułem „Szeptać”.
Jaki osiągnął efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo odsyłam do lektury.

Miło było przenieść się do świata Michała, Zofii, Franciszka i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Nie do końca są dobrze wykreowani, zróżnicowani i interesujący.
Muszę przyznać, że nie polubiłam nikogo, a szkoda, niektórzy mieli ku temu naprawdę spory potencjał...

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że zdecydowanie nie jest to prawdziwy rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Akcja rozkręca się bardzo powoli, utrzymuje się to niemal do końca. Autor nie serwuje nam tu emocji dużymi porcjami, oj nie. Brakowało mi tu też zaskakujących zwrotów akcji oraz wywoływania w nas skrajnych uczuć i problemów, którymi obarczone są na każdym kroku nasze persony. Przyznaję za to minusa.

Po trzecie, styl. Książka napisana jest lekkim piórem, dzięki czemu czyta się ją szybko. Daję za to plusika.

Powieść jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że nie możemy wierzyć we wszystko, co słyszymy...

Książka nie do końca czyta się sama. Historia mnie nie wciągnęła, nie sprawiła, że chciałam stać się częścią życia (momentami naprawdę pokręconego) naszych bohaterów.

Autorowi dziękuję za tę przygodę. Nie jest to jednak lektura, po którą sięgnę ponownie...

Ogólna ocena - 5/10. :)
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Spadek? Jest.
Przeszłość? Tak.
Teraźniejszość? Tak.
Problemy? Znajdą się.
Przyszłość? Niepewna...
Między innymi właśnie to serwuje nam Hubert Fryc w swojej książce pod tytułem „Szeptać”.
Jaki osiągnął efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo odsyłam do lektury.

Miło było przenieść się do świata Michała, Zofii, Franciszka i innych.

Na...

Jaki to jest dobry debiut! Jest tu taka dojrzałość, taki spokój, niezwykłe ciepło, mądrość i to coś, co definiuje literaturę piękną jako dobrą. I potęga opowieści. No i jest sporo retro klimatów, bo rzecz się dzieje na przestrzeni wielu lat. To jest taka historia jaką napisałaby Anna Cieplak (ta od "Lat powyżej zera") gdyby umiała dobrze pisać. Trzymam kciuki za Huberta Fryca, powinien tworzyć częściej i zgarniać nagrody. Aha, ta okładka to jakiś żart? Gdyby mi znajomy nie polecił, pomyślałbym że to jakieś romansidło albo słaba obyczajówka z kosza hipermarketowego za dwa złote. Pomimo fatalnej okładki, mocno polecam!

Jaki to jest dobry debiut! Jest tu taka dojrzałość, taki spokój, niezwykłe ciepło, mądrość i to coś, co definiuje literaturę piękną jako dobrą. I potęga opowieści. No i jest sporo retro klimatów, bo rzecz się dzieje na przestrzeni wielu lat. To jest taka historia jaką napisałaby Anna Cieplak (ta od "Lat powyżej zera") gdyby umiała dobrze pisać. Trzymam kciuki za Huberta...

Bardzo przyjemna historia, bogata w magię i spokój. Nie zwala z nóg, ale oddaje ducha wsi. Ma wzruszający ton, jednak wyjątkowo łzy nie uroniłam. Fajnie było też czytać o Krakowie u jego okolicach, choćby w tych małych ilościach (rodowita Krakuska się kłania).

Bardzo przyjemna historia, bogata w magię i spokój. Nie zwala z nóg, ale oddaje ducha wsi. Ma wzruszający ton, jednak wyjątkowo łzy nie uroniłam. Fajnie było też czytać o Krakowie u jego okolicach, choćby w tych małych ilościach (rodowita Krakuska się kłania).

Na początku miałam bardzo mieszane uczucia, nie takie książki ostatnio czytałam ale po paru stronach magia i prostota życia zaciekawiły mnie. Opowiada historię Michała, który po śmierci dziadków przegląda stare rzeczy na strychu i znajduję swojego walkmena. Dzięki temu wraca do przeszłości i swoich wakacji spędzonych w Rzeczowej i bajecznych opowiadań dziadka.

Na początku miałam bardzo mieszane uczucia, nie takie książki ostatnio czytałam ale po paru stronach magia i prostota życia zaciekawiły mnie. Opowiada historię Michała, który po śmierci dziadków przegląda stare rzeczy na strychu i znajduję swojego walkmena. Dzięki temu wraca do przeszłości i swoich wakacji spędzonych w Rzeczowej i bajecznych opowiadań dziadka.

Jest to książka niezwykła. Trochę bajkowa, ale generalnie mówi o relacjach międzypokoleniowych. I pięknie opowiada o świecie, który powolutku odchodzi. I prowokuje trochę do wspomnień z dzieciństwa. Ja przynajmniej tak zrobiłam...

Jest to książka niezwykła. Trochę bajkowa, ale generalnie mówi o relacjach międzypokoleniowych. I pięknie opowiada o świecie, który powolutku odchodzi. I prowokuje trochę do wspomnień z dzieciństwa. Ja przynajmniej tak zrobiłam...