KOGO I CO SPOTKAMY W KSIĄŻCE?
Ten, który nie był w stanie go zaakceptować, ten, który znał go od samego początku i ta, która przyglądała się wszystkiemu z zachowaniem odpowiedniego dystansu. Tym razem to Julian, Chris i Charlotte opowiadają historię swojego życia, w którym nagle zagościł August. I choć to nie jest opowieść o cudownym chłopaku, jego postać w mniejszym bądź większym stopniu przeplata się w codzienności każdego z bohaterów. Czy przyjaźń z osobą o deformacjach twarzy jest trudna? Dlaczego Julian tak złośliwie reagował na obecność Auggiego? O tym, jak mylące bywają pozory i jak wielki wpływ na świat może mieć niewielki człowiek - w kolejnej powieści R.J. Palacio.

TEN, KTÓRY MU DOKUCZAŁ
Trzy rozdziały, troje dzieci i trzy pierwszoosobowe narracje. Pierwsza część książki to rozdział Juliana. Dla mnie najbardziej interesujący, ponieważ po raz pierwszy mogłam spojrzeć na całą sytuację z perspektywy szkolnego łobuza, chłopaka dotąd stawianego w dość negatywnym świetle. Dlaczego tak się zachowywał? Dlaczego postanowił dokuczać Augustowi? Autorka pokazuje, że wiele nieodpowiednich poczynań ma swoje podłoże właśnie w lęku, nieszczęśliwie podsycanym przez zatroskanych rodziców, którzy nieraz nieświadomie robią swojemu dziecku krzywdę. Dla mnie kawał dobrej roboty i zarazem najlepsza część tej publikacji. Opowieść o tym, że silny na zewnątrz nie zawsze znaczy silny w środku i zarazem historia o pokorze, która rodzi się sama nawet w najbardziej lodowatych sercach.

CZY PRZYJAŹŃ BYWA TRUDNA?
Drugi rozdział, Pluton, to miejsce, w którym zabiera głos przyjaciel Auggiego, Chris. Pojawiają się wady i zalety zażyłej relacji z osobą znacznie wyróżniającą się z tłumu oraz rozliczne obserwacje przypadkowo napotkanych ludzi, których Chris –będąc w towarzystwie cudownego chłopaka – zwyczajnie lustruje. Tutaj dowiadujemy się o ich wspólnych zainteresowaniach, zwyczajnych rozmowach, momencie, w którym przyszło Chrisowi się przekonać, że jego przyjaciel od kołyski różni się od pozostałych . To także rozdział o osobistych tragediach, które przecież toczą się w życiu każdego z nas. Ostatnia część książki to wyznania przyglądającej się wszystkiemu z daleka Charlotte. Miła, ale zdystansowana dziewczyna obserwuje skrajne zachowania swoich rówieśników, wywołane obecnością niezwykłego kolegi. I tak, jak w poprzednich rozdziałach główny temat stanowił sam Auggie, tak w tym przypadku na pierwszym planie staje Summer – jego szkolna przyjaciółka, która jako jedyna z dziewczyn postanowiła się do niego zbliżyć.

POWIEŚĆ Z MORAŁEM
To nie jest odgrzewany kotlet. Autorka zafundowała coś świeżego, kolejny raz podsuwając czytelnikom pod nos wartościową i wzruszającą powieść z widocznym i wyczuwalnym morałem. Książka, której nie ograniczają wiekowe ramy – będąca w stanie zadowolić dorosłego czytelnika, ale i przede wszystkim doskonała dla dzieci – jako lekcja akceptacji drugiego człowieka bez względu na to, jaki się urodził.

DLA KOGO?
Polecam przede wszystkim tym, którzy pokusili się na przeczytanie Cudownego chłopaka bądź poświęcili swój czas ekranizacji. Pokochałam prozę J.R. Palacio, a małego Auggiego wciąż nie mam dość. Życzyłabym sobie, by nie było to jeszcze ostatnie słowo autorki w tym temacie, bo widzę, że ma ona sporo do powiedzenia.

Zapraszam przy okazji do zapoznania się z moim debiutem: https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/03/moj-debiut-pynac-ku-przeznaczeniu.html

KOGO I CO SPOTKAMY W KSIĄŻCE?
Ten, który nie był w stanie go zaakceptować, ten, który znał go od samego początku i ta, która przyglądała się wszystkiemu z zachowaniem odpowiedniego dystansu. Tym razem to Julian, Chris i Charlotte opowiadają historię swojego życia, w którym nagle zagościł August. I choć to nie jest opowieść o cudownym chłopaku, jego postać w mniejszym bądź...