Aby dotrzeć do sedna tej książki trzeba znaleźć do niej klucz. Zwłaszcza mężczyźnie. Przez większą część książka opowiada, bowiem, o irracjonalnym zachowaniu dojrzałej kobiety (bynajmniej nie tytułowej ciotki), która obdarzyła zaborczym uczuciem młodszego mężczyznę. Co jest grane? Myślałem i myślałem, przecież tak zakochać się można mając lat naście, a nie dziesiąt.

Po kilkunastu stronach zrozumiałem jednak, że postrzeganie treści okiem sceptyka wyleczonego już z większych przypływów romantyzmu byłoby błądzeniem niczym wyszukiwanie roztopionych kostek cukru w herbacie. Nie tędy droga. Bo oto przyszło olśnienie: przeczytaj tę książkę jakbyś był kobietą i faktycznie stracił głowę dla tego mężczyzny. Miej dość dotychczasowej monotonii, ułożonego życia, kochającego męża, stabilizacji finansowej i strać głowę dla bezrobotnego społecznika o duszy artysty. I wtedy pomysł chwycił, a książka przestała być klasycznym romansem, a stała się ciekawą historią o tym czego nam brakuje, gdy w zasadzie wszystko już mamy.

Kiedy w połowie pojawia się postać tytułowej ciotki, książka nabiera jeszcze większych rumieńców. Bo to znów odrywamy kolejny plaster na skórze angielskiej hipokryzji. Wątki ukrytego homoseksualizmu, wtrącającej się we wszystkie sprawy teściowej czy postępowanie w sposób akceptowalny przez otoczenie, a niekoniecznie zgodny z własnymi pragnieniami, bo jakikolwiek wyłom groził będzie wykluczeniem są aktualne do dziś.

Mavis Cheek to zaskakuje, to śmieszy, ale przede wszystkim zmusza do refleksji. Choćby po to, żeby za Urszulą zaśpiewać:

"Czego wciąż mi brak?
Przecież wszystko mam...
Obcy ludzie mówią,
że tak zazdroszczą mi...
Czego wciąż mi brak?
Co tak cenne jest?
Że ta nienazwana myśl
Rysą jest na szkle...".

I kiedy po tej piosence wczytamy się w "Życie seksualne mojej ciotki" nabiera szerszego znaczenia. Jako dociekliwy czytelnik trochę zgrzytała mi w książce chronologia. Trzymając się wydarzeń historycznych opisywanych w książce bohaterka mogła mieć to 48, to 52 lata... Może jestem zbyt czepialski, ale ten temat troszkę autorce wymknął się spod kontroli. Tak czy inaczej, warto przeczytać ten romans, który okazuje się bardziej złożony niż można byłoby początkowo przypuszczać.

Aby dotrzeć do sedna tej książki trzeba znaleźć do niej klucz. Zwłaszcza mężczyźnie. Przez większą część książka opowiada, bowiem, o irracjonalnym zachowaniu dojrzałej kobiety (bynajmniej nie tytułowej ciotki), która obdarzyła zaborczym uczuciem młodszego mężczyznę. Co jest grane? Myślałem i myślałem, przecież tak zakochać się można mając lat naście, a nie dziesiąt.

Po...