Powieść psychologiczna - kolejny gatunek który ostatnio opanował rynek książki i dzięki świetnym kampaniom marketingowym wiedzie prym na listach bestsellerów.
Po kilku lekturach tego typu, które niestety nie wywołały szybszego bicia serca postanowiłam dać sobie spokój z takim książkami bo w swoim życiu przeczytałam ich chyba zbyt wiele by dać się zaskoczyć autorom. Opowiadane historie w znakomitej większości wydawały mi się wtórne, mało oryginalne i oddalone od prawdziwego życia o lata świetlne.

Ale co zrobić jak człowieka coś podkusi. Intrygująca okładka, zachęcający blurb, kolejka rezerwacyjna w bibliotece... Stanęłam więc ja w tym wirtualnym ogonku po "Manipulantkę" Isabel Ashdown. Odebrałam, przeczytałam w dwa wieczory i powiem wam że ku mojemu zdziwieniu bardzo się wciągnęłam w historię dwóch sióstr którą poznajemy z dwóch niezależnych narracji. Jessica i Emily spotykają się po latach na pogrzebie matki. Mają za sobą lata milczenia i braku kontaktu które jednak szybko idą w niepamięć gdy okazuje się że Emily szuka opiekunki dla swojej malutkiej córeczki. Jessica proponuje swoje wsparcie i wprowadza się do eleganckiego domu siostry i szybko zaprzyjaźnia się z jej mężem i pasierbicą.
Idylla trwa jednak krótko gdyż w noc sylwestrową gdy Emily z mężem bawią się na imprezie u znajomych ktoś wkrada się do ich domu i porywa Daisy. Jessica pod której opieką zostawiona była dziewczynka nic nie pamięta.
Rozpoczyna się śledztwo które szybko pokazuje że każdy w tej rodzinie ma swoje tajemnice a rodzinna sielanka to tylko pozór stwarzany na zewnątrz. Więcej tu niechęci, żalu i wzajemnych oskarżeń a odkrywana powoli prawdziwa relacja między siostrami budzi u czytelnika niepokój i strach.
Uprowadzenie małej Daisy to początek brutalnej wiwisekcji tej rodziny która dawno już stoi nad przepaścią.

Autorka zaskoczyła mnie swoją umiejętnością snucia historii w taki sposób aby czytelnik przez długi czas miotał się w domysłach. Pierwsza część "Manipulantki" jest wręcz genialna. Portrety osób tego dramatu są tak niejednoznaczne że od razu zyskują na wiarygodności. Nikt nie jest czarny lub biały. Każdy ma na sumieniu grzechy i grzeszki co przez długi czas doskonale buduje napięcie.
Niestety zdecydowanie słabnie ono w drugiej części kiedy dowiadujemy się co się stało z porwaną dziewczynką ale autorka nadal potrafi przytrzymać uwagę czytelnika odsłaniając kolejne wydarzenia z przeszłości Emily i Jessicki.

Ta książka to ciekawe studium relacji między rodzeństwem. I to nie tej cukierkowo-słodkiej a pełnej rywalizacji o względy rodziców, zazdrości, żalu i niechęci. "Manipulantka" mocno zagrała na moich emocjach. Polecam!

Powieść psychologiczna - kolejny gatunek który ostatnio opanował rynek książki i dzięki świetnym kampaniom marketingowym wiedzie prym na listach bestsellerów.
Po kilku lekturach tego typu, które niestety nie wywołały szybszego bicia serca postanowiłam dać sobie spokój z takim książkami bo w swoim życiu przeczytałam ich chyba zbyt wiele by dać się zaskoczyć autorom....