W syntetyczny sposób zaprezentowana historia drogi Japonii do obecnej stagnacji gospodarczej i subtelne wskazanie, jak zjawisko to wyjaśnić mogą założenia austriackiej szkoły ekonomii. Jak dla mnie - zbyt syntetycznie. Dobra lektura, by zyskać podstawowy obraz Japonii, jednak zbyt mało nawiązań do ASE, wskazania szczegółowych rozwiązań. Bardziej jako wstęp do zainteresowania się tym tematem, niż szczegółowe studium przypadku.

W syntetyczny sposób zaprezentowana historia drogi Japonii do obecnej stagnacji gospodarczej i subtelne wskazanie, jak zjawisko to wyjaśnić mogą założenia austriackiej szkoły ekonomii. Jak dla mnie - zbyt syntetycznie. Dobra lektura, by zyskać podstawowy obraz Japonii, jednak zbyt mało nawiązań do ASE, wskazania szczegółowych rozwiązań. Bardziej jako wstęp do...

Czyli jednak Hjalmar Schacht mentorem Hisato Ichimady, oraz prekursorem działań Alana Greenspana i jego następców!
Gdyby Hayek w latach trzydziestych zilustrował to, co miał głowie rysunkami z niniejszej książki, może historia potoczyłaby się inaczej?
Bardzo interesujące tabelki.
Jakie warunki musi spełnić prof. Huerta de Soto, aby znaleźć się w aneksie 1 - najważniejsi przedstawiciele ASE?
Drobnym minusem kompozycja książki (dwie w jednej).

Czyli jednak Hjalmar Schacht mentorem Hisato Ichimady, oraz prekursorem działań Alana Greenspana i jego następców!
Gdyby Hayek w latach trzydziestych zilustrował to, co miał głowie rysunkami z niniejszej książki, może historia potoczyłaby się inaczej?
Bardzo interesujące tabelki.
Jakie warunki musi spełnić prof. Huerta de Soto, aby znaleźć się w aneksie 1 - najważniejsi...

Bardzo logicznie i szczegółowo napisana książka. Stanowi ona kompendium wiedzy dla osób szukających informacji o gospodarce Japonii i nie tylko.

Często jest tak, że sięga się do artykułu naukowego i zostaje niesmak po przeczytaniu go. Tutaj nie ma mowy o takim odczuciu. Jest to wzorowo napisana akademicka praca.

Jestem z niej bardzo zadowolony, mega props dla Pana Mrowca.

Bardzo logicznie i szczegółowo napisana książka. Stanowi ona kompendium wiedzy dla osób szukających informacji o gospodarce Japonii i nie tylko.

Często jest tak, że sięga się do artykułu naukowego i zostaje niesmak po przeczytaniu go. Tutaj nie ma mowy o takim odczuciu. Jest to wzorowo napisana akademicka praca.

Jestem z niej bardzo zadowolony, mega props dla Pana Mrowca.

Szczerze mówiąc mam bardzo ambiwalentne odczucia wobec tej pozycji. Sam rdzeń książki, czyli merytoryczny opis systemu gospodarczo-politycznego Japonii w XX w., jest dość ciekawy i szczegółowy. Szczegółowy na tyle, że opisy poszczególnych instytucji są niekiedy aż zbyt dokładne.

Czytając ma się często wrażenie, że poszczególne wątki są powielane na kolejnych stronach, a wrażenie to potęguje przytłaczająca liczba różnego rodzaju (często zbytecznych) grafów, które również są do siebie bliźniaczo podobne.

Muszę się również zgodzić z opinią Tobsona, że wątek ASE wydaje się w książce całkowicie zbyteczny i przydługi. Zamiast odnosić się poszczególnych założeń szkoły austriackiej i zestawiać ją z poszczególnymi zjawiskami charakterystycznymi dla Japonii, autor zafundował nam na wstępie niezłą przeprawę przez meandry teorii ekonomii, do której odnosi się jedynie sporadycznie.

W przypadku zakończenia liczyłem na podsumowanie problemów Japonii w kontekście ASE i analizę ewentualnych dalszych scenariuszy. Niestety autor zdecydował się zafundować nam powtórkę z historii pieniądza i systemów pieniężnych. Byłem tym faktem o tyle zaskoczony, iż rola banków w gospodarce Japonii rzeczywiście została stosunkowo dokładnie opisana, jednak nie odniosłem wrażenia jakoby autor wskazywał ją jako główną przyczynę problemów Państwa Samurajów.

Wszystko zostało dodatkowo okraszone strasznie męczącą szatą językową, zza której nieustannie wyziera akademicka sztywność, przez co czytanie tej pozycji nie należy do łatwości.

Wracając jednak do plusów to trzeba przyznać, że jest to kawał dobrej pracy badawczej, dobrze udokumentowanej źródłami. W szczególności na uwagę zasługują zebrane dane liczbowe, które dobrze unaoczniają pułapki, w jakie wpadła japońska gospodarka (chociaż w przypadku niektórych tabel/wykresów zabrakło dat danych).

Mam jednak wrażenie, że brakuje w tym wszystkim pierwiastka twórczego, przez co książka sprawia wrażenie jakby została napisana trochę pod przymusem akademickiego obowiązku, wynikającego z chęci uwieńczenia kolejnego etapu kariery naukowej. Ponadto, za największe wady książki uznałbym toporny język i zupełnie nieprzemyślaną strukturę, co czyni lekturę przydługą. Myślę, że zdecydowanie większą wartość dodaną stanowiłaby próba podjęcia tematu kulturowego Japonii, zamiast powielania wykładów z historii pieniądza i myśli ekonomicznej.

Podsumowując, poleciłbym książkę jedynie wytrwałym entuzjastom historii gospodarczej, gdyż lektura nie należy do łatwych.

Szczerze mówiąc mam bardzo ambiwalentne odczucia wobec tej pozycji. Sam rdzeń książki, czyli merytoryczny opis systemu gospodarczo-politycznego Japonii w XX w., jest dość ciekawy i szczegółowy. Szczegółowy na tyle, że opisy poszczególnych instytucji są niekiedy aż zbyt dokładne.

Czytając ma się często wrażenie, że poszczególne wątki są powielane na kolejnych stronach, a...

Ciekawa, wnikliwa ale za krótka. A szkoda, bo temat można było zdecydowanie rozciągnąć na więcej stron. Jeśli jednak ktoś szuka tutaj informacji o społeczeństwie Japońskim, to może się trochę zawieźć. Autor skupił się na organizacji systemu gospodarczego i instytucjonalnego Japonii w okresie po I i II Wojnie Światowej. Na temat konfucjanizmu, samurajów czy etyki społecznej niewiele się tu znajdzie (choć parę ciekawszych wątków zostało poruszonych). Niemniej jednak nie umniejsza to książce, ponieważ skupia się ona na konkretnych problemach planowanej gospodarki Japonii oraz przyczynach jej stagnacji pod koniec XX wieku. Opisuje to w sposób rzetelny i szczegółowy.

Z kolei wątek Austriackiej Szkoły Ekonomicznej momentami wydawał mi się zbyteczny. Pierwszy rozdział został poświęcony przedstawieniu paradygmatu tej szkoły, by na następnych stronach podczas omawiania modelu japońskiego fragmentarycznie nawiązywać do jej wniosków. Rzeczywistość oczywiście pokrywa się z teorią austriacką, jednak miałem wrażenie, że można było tę syntezę poprowadzić inaczej (albo pominąć całkowicie początkowy wątek austriacki i w końcowej analizie wykazać zgodność z założeniami akurat tej szkoły, albo dodać kolejny rozdział i tam przeprowadzić bardziej obszerny dowód na spójność ASE z wnioskami płynącymi z poprzednich stron). Ta subiektywna opinia nie umniejsza w żaden sposób książce, która daje spory zastrzyk wiedzy z zakresu modelu japońskiego i tamtejszej organizacji rynku i pracy.

Co mnie zaciekawiło, to spora tabela z rozpisanymi sektorami gospodarki, które uniknęły licznych interwencji z okresu drugiej połowy XX wieku, a okazały się najbardziej wydajne nawet w skali światowej (czyli takie, z których słynie Japonia),oraz tymi, które były ściśle regulowane przez japońską biurokrację i porównywalnego statusu nigdy nie osiągnęły. Bardzo dobry dodatek.
Polecam.

Ciekawa, wnikliwa ale za krótka. A szkoda, bo temat można było zdecydowanie rozciągnąć na więcej stron. Jeśli jednak ktoś szuka tutaj informacji o społeczeństwie Japońskim, to może się trochę zawieźć. Autor skupił się na organizacji systemu gospodarczego i instytucjonalnego Japonii w okresie po I i II Wojnie Światowej. Na temat konfucjanizmu, samurajów czy etyki społecznej...

Świetna książka. Podstawy ekonomiczne ASE, analiza gospodarki Japonii oraz na końcu parę ciekawych tabelek i pobocznych rzeczy. Warto przeczytać!

Świetna książka. Podstawy ekonomiczne ASE, analiza gospodarki Japonii oraz na końcu parę ciekawych tabelek i pobocznych rzeczy. Warto przeczytać!