Obecna polityka ma bezpośrednie związki z PRL-em. O międzywojniu warto zaś czytać, bo to swoista podświadomość współczesnej Polski. Wydaje mi się, że nie sposób zrozumieć wielu rzeczy obecnie bez odniesienia się do tamtych czasów.

Osią książki Brykczyńskiego jest wybór Gabriela Narutowicza na urząd prezydenta Polski, a następnie jego zabójstwo i wpływ tego wydarzenia na dalsze lata.

Autor ukazuje wypierane fakty, że polska prawica od potępienia zabójstwa zaraz po tragedii dosyć szybko przeszła do usprawiedliwiania i wręcz robienia bohatera z mordercy Eligiusza Niewiadomskiego.

Ciekawą diagnozą książki jest to, że dyskurs wokół śmierci prezydenta zmienił bardzo i PPS, i centrystów. Racje nacjonalistyczne weszły do głównego nurtu. NIe podzielając tych przekonań, centryści i socjaliści musieli się z nimi liczyć, jeśli nie chcieli kolejnej tragedii.

Wydarzenia wokół Natutowicza według autora na trwałe zmieniają Piłsudskiego, który zupełnie przestaje wierzyć w naród, demokrację i dla którego najmniejszym złem staje się trzymanie wszystkich mocno za mordy.

Interesującą tezą jest to, że popularność antysemityzmu nie brała się z jakiejś wrodzonej niechęci Polaków do Żydów (co pojawia się często w dyskursie a propos stosunków polsko-żydowskich),tylko jest to kwestia pewnego nurtu endecji, który popularność zyskał dopiero po rewolucji 1905 r.

Książka bardzo ciekawa. Polecam

IG: @somniumscipionis

Obecna polityka ma bezpośrednie związki z PRL-em. O międzywojniu warto zaś czytać, bo to swoista podświadomość współczesnej Polski. Wydaje mi się, że nie sposób zrozumieć wielu rzeczy obecnie bez odniesienia się do tamtych czasów.

Osią książki Brykczyńskiego jest wybór Gabriela Narutowicza na urząd prezydenta Polski, a następnie jego zabójstwo i wpływ tego wydarzenia na...

Paul Brykczynski pokazuje w jaki sposób rodziła się przemoc , antysemityzm , nacjonalizm w Polsce miedzywojennej. Wydarzeniem, które stało się kulminacją tego splotu był zamach w roku 1922 na prezydenta Gabriela Narutowicza. Ta książka powinna stać się przestrogą tego , co się dzieje gdy radykalna prawica zaczyna rządzić w Polsce i nie tylko. To przestroga przed ksenofobią , antysemityzmem, nacjonalizmem, mowa nienawiści i milczącą zgodę na to wszystko.

Paul Brykczynski pokazuje w jaki sposób rodziła się przemoc , antysemityzm , nacjonalizm w Polsce miedzywojennej. Wydarzeniem, które stało się kulminacją tego splotu był zamach w roku 1922 na prezydenta Gabriela Narutowicza. Ta książka powinna stać się przestrogą tego , co się dzieje gdy radykalna prawica zaczyna rządzić w Polsce i nie tylko. To przestroga przed ksenofobią...

Przedstuletnia historia współczesnej Polski. Polecam!
______________
9 grudnia 1922 Rzeczpospolita wybrała swojego pierwszego prezydenta- Gabriela Narutowicza.
Do jego zwycięstwa przyczyniły się głosy Bloku Mniejszości Narodowych, w tym Żydów. Fakt ten wywołał oburzenie nacjonalistycznej prawicy, znanej wówczas jako Narodowa Demokracja (endecja). Już kilka godzin po wyborach Warszawę zalała fala antysemickich zamieszek, która nie ustawała przez kolejnych kilka dni. Sytuacja była na tyle poważna, że zmusiła rząd do wprowadzenia stanu wyjątkowego.

Zaledwie tydzień po wyborach prezydent został zamordowany. Sprawca, Eugeniusz Niewiadomski- był przekonany, że zabijając Narutowicza, ratuje Polskę przed poddaniem jej żydowskiej dominacji.

Po ośmiu dniach wybrano nowego prezydenta- Stanisława Wojciechowskiego. Po raz kolejny głosy Bloku Mniejszości zdecydowały o zwycięstwie. Tym razem protesty z prawej strony nie nastąpiły.
Można by pomyśleć, że endecja dokonała refleksji swojej antysemickiej działalności.
Nic bardziej mylnego. Początkowo odcięła się od zabójcy, jednak szybko upatrzyła w nim narzędzie do krzewienia swojej nacjonalistycznej i nienawistnej retoryki.

Lewica nie podjęła próby dokonania przewrotu bezpośrednio po zabójstwie. Nie wykorzystała momentu, kiedy zabójstwo Narutowicza było jeszcze kłopotliwe dla prawicy. Nie wykorzystała szansy do wymierzenia sprawiedliwości tym, którzy do tego zabójstwa się przyczynili. Swoim wycofaniem wygasiła rewolucyjne nastroje swoich radykalnych zwolenników, przyczyniając się tym samym do rozwoju nacjonalistycznego dyskursu.
_____
Polska międzywojenna. Czas wzmożonego antysemityzmu. Retoryka nienawiści. Polska dla „prawdziwych” Polaków. Arbitralnie wyłoniony wróg, którego eliminacja stanowić ma remedium na wszelkie bolączki i niepowodzenia. Brzmi znajomo…

/ 8_strona

Przedstuletnia historia współczesnej Polski. Polecam!
______________
9 grudnia 1922 Rzeczpospolita wybrała swojego pierwszego prezydenta- Gabriela Narutowicza.
Do jego zwycięstwa przyczyniły się głosy Bloku Mniejszości Narodowych, w tym Żydów. Fakt ten wywołał oburzenie nacjonalistycznej prawicy, znanej wówczas jako Narodowa Demokracja (endecja). Już kilka godzin po...

Nierówna książka, abstrahując od lewoskrętności, wszelkie fragmenty faktograficzne są ciekawe, natomiast inwencja twórcza autora w wyciąganiu wniosków jest straaaasznie przeciągnięta. Od 100-120 strony miałem wrażenie ze narracja kręci się w kółko, z krótkimi wyjątkami.

Zabawne ze przez cała ksiazke nie można spotkać się z stwierdzeniem ze lewica tez miała miejscami postawę antysemityzmu, pomimo tego ze podane przykłady na to wskazują. Dodatkowo próba dowodzenia ze endecy sympatyzowali z faszystami nijak się ma do faktów gdzie to lewicowy Piłsudski wprowadził władze autorytarna.

Muszę tez przyznać ze wyjątkowo rozbawiło mnie stwierdzenie „wyjątek potwierdza regule” w jednym z przypisów.
W miejscu gdzie stwierdzono ze prawica miała wyłącznie poglądy polityczne oparte na antysemityzmie brakuje podania przykładów jakie to konkretne rozwiązania społeczne i gospodarcze miała lewica. Jest tylko sugestia ze ich postulaty były lepsze.

Nierówna książka, abstrahując od lewoskrętności, wszelkie fragmenty faktograficzne są ciekawe, natomiast inwencja twórcza autora w wyciąganiu wniosków jest straaaasznie przeciągnięta. Od 100-120 strony miałem wrażenie ze narracja kręci się w kółko, z krótkimi wyjątkami.

Zabawne ze przez cała ksiazke nie można spotkać się z stwierdzeniem ze lewica tez miała miejscami...

Opracowanie warte uwagi z jednego choćby powodu; kompletnie rozbija, tworzoną przez lata przez prawicowe kręgi polityczne, wizję II Rzeczypospolitej. Paweł Brykczyński dowodzi, że tamta Polska to był kraj mordów politycznych, intryg, kolesiostwa, antysemityzmu oraz dominacji skrajnej prawicy idącej pod rękę z Kościołem i Piłsudczykami. Książka nie pozostawia czytelnika obojętnym. Wstrząsa i skłania do przewartościowań w wmyśleniu o Najjaśniejszej II RP.

Opracowanie warte uwagi z jednego choćby powodu; kompletnie rozbija, tworzoną przez lata przez prawicowe kręgi polityczne, wizję II Rzeczypospolitej. Paweł Brykczyński dowodzi, że tamta Polska to był kraj mordów politycznych, intryg, kolesiostwa, antysemityzmu oraz dominacji skrajnej prawicy idącej pod rękę z Kościołem i Piłsudczykami. Książka nie pozostawia czytelnika...

Pozycja Brykczyńskiego bardzo skrupulatnie analizuje nie tylko same przyczyny zamachu na Gabriela Narutowicza (język prasy prawicowej, nastroje społeczne, wyimaginowanego wroga),ale również przedstawia nieumiejętność ówczesnych władz z poradzeniem sobie z samymi konsekwencjami zamachu. Czytając, ma się wrażenie absolutnej aktualności tej pracy i tzw. koła historii. Niestety, niekiedy można zakopać się w gąszczu nazwisk, tytułów, nazw etc., co spowalnia czytanie.
Osobiście bardzo polecam.

Pozycja Brykczyńskiego bardzo skrupulatnie analizuje nie tylko same przyczyny zamachu na Gabriela Narutowicza (język prasy prawicowej, nastroje społeczne, wyimaginowanego wroga),ale również przedstawia nieumiejętność ówczesnych władz z poradzeniem sobie z samymi konsekwencjami zamachu. Czytając, ma się wrażenie absolutnej aktualności tej pracy i tzw. koła historii....

Książka niezwykle aktualna i ważna.

Książka niezwykle aktualna i ważna.

Przyglądając się naszej scenie polityczne, niekończącym się i bezproduktywnym sporom, dzieleniu obywateli na gorszych lub lepszych, postanowiłem spojrzeć na politykę w II Rzeczypospolitej Polskiej. W taki oto sposób sięgnąłem po książkę „Gotowi na przemoc.”, która już od jakiegoś czasu czekała na swoją kolej w mojej biblioteczce e-booków.

Autor Paweł Brykczyński historyk, politolog, absolwent Uniwersytetu w Toronto. Pracownik naukowy na Uniwersytecie Michigan. Nagrodzony przez The Kulczycki Book Prize in Polish Studies za najlepszą publikację dotyczącą Polski wydaną w 2017 roku. Uhonorowany Nagrodą Historyczną Polityki 2018 za najlepszy debiut, którym okazała się omawiana książka.

Gabriel Narutowicz został zamordowany w dniu 16 grudnia 1922 r. przez malarza Eligiusza Niewiadomskiego, raptem siedem dni po tym jak został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na pierwszego prezydenta II Rzeczypospolitej Polskiej. Paweł Brykczyński twierdzi że zamach ten, nie był tylko tragicznym epizodem w historii Polski, ale miał znaczący wpływ na ówczesną scenę polityczną.

Wydarzenia z grudnia 1922 r. przedstawione są w szerszym kontekście niż jest to robione w innych opracowaniach historycznych. Czytając poszczególne rozdziały dowiadujemy się jakie stronnictwa polityczne i ideologie funkcjonowały w Polskiej polityce okresu międzywojennego. Jakie przypadkowe i nieprzypadkowe wydarzenia, doprowadziły do wyboru Gabriela Narutowicza na prezydenta, który został wybrany głosami szerokiej koalicji w tym Bloku Mniejszości Narodowych. Ponieważ w skład bloku wchodzili żydowscy posłowie, prawica miała idealne paliwo dla swojej antysemickiej narracji politycznej. Atmosfera zagrożenia, nienawiść, antysemityzm, straszenie żydowskim spiskiem przeciwko narodowi polskiemu, miał istotny wpływ na tragiczne wydarzenie, jakim było zabójstw Prezydenta Gabriela Narutowicza. Oczywiście Autor zwraca uwagę na fakt, że w tamtym okresie nacjonalizm i antysemityzm nie objawiał się tylko w Polsce ale i w innych krajach europy.

Omawiana książka jest dobrze opisaną historią polityki w II Rzeczypospolitej Polskiej. Czytając ją dowiadujemy się jakimi kwestiami zajmowali się Polacy w tamtym okresie (niestety niektóre z tych tematów pojawiają się w współczesnej polityce). Przedstawione mamy fakty podparte wieloma źródłami: archiwa, kolekcje biblioteczne, druki sejmowe, gazety, książki (sama bibliografia zajmuje około ¼ objętości książki). Warto przeczytać, wyciągnąć wnioski i nie powielać błędów poprzednich pokoleń.

Przyglądając się naszej scenie polityczne, niekończącym się i bezproduktywnym sporom, dzieleniu obywateli na gorszych lub lepszych, postanowiłem spojrzeć na politykę w II Rzeczypospolitej Polskiej. W taki oto sposób sięgnąłem po książkę „Gotowi na przemoc.”, która już od jakiegoś czasu czekała na swoją kolej w mojej biblioteczce e-booków.

Autor Paweł Brykczyński...

Kronika wydarzeń związanych z zabójstwem prezydenta Narutowicza wraz z subiektywną interpretacją skutków tego wydarzenia dla polskiej międzywojennej polityki. W zakresie opisu wydarzeń od wyborów prezydenckich do procesu i pogrzebu Niewiadomskiego, książka jest dość rzetelna, oparta na stosunkowo licznych źródłach i opisująca wydarzenia na szerokim tle. Odnośnie interpretacji wydarzeń w mojej ocenie autor zbytni stopniu skupia się na antysemityzmie i jego roli w polskiej polityce upraszczając wiele kwestii zwłaszcza w kontekście ideowego profilu polskich partii i obozów politycznych. Szczególnie dotyczy to obozu narodowodemokratycznego, którego światopogląd autor właściwie sprowadza do niechęci do Żydów, co jednak jest niesprawiedliwym nadużyciem. Niemniej jest to książka przystępnie i zgrabnie napisana, do tego niezbyt obszerna (pochłonąłem w jeden dzień) i warta uwagi dla osób zainteresowanych polityką w II RP nawet jeśli ma się inne poglądy na wiele kwestii niż autor w tym wypadku warto bowiem poznać odmienny punkt widzenia.

Kronika wydarzeń związanych z zabójstwem prezydenta Narutowicza wraz z subiektywną interpretacją skutków tego wydarzenia dla polskiej międzywojennej polityki. W zakresie opisu wydarzeń od wyborów prezydenckich do procesu i pogrzebu Niewiadomskiego, książka jest dość rzetelna, oparta na stosunkowo licznych źródłach i opisująca wydarzenia na szerokim tle. Odnośnie...

Moje przemyślenie po przeczytaniu tej książki jest takie, że żadnej lekcji jako naród nie wyciągnęliśmy z historii i że historia mówiąc przysłowiowo lubi się powtarzać.
Poza tym bardzo rzetelnie udokumentowane i przedstawione zostało zabójstwo prezydenta Narutowicza oraz przyczyny i uwarunkowania, które do tego doprowadziły. Bardzo polecam, również w ramach lekcji historii.

Moje przemyślenie po przeczytaniu tej książki jest takie, że żadnej lekcji jako naród nie wyciągnęliśmy z historii i że historia mówiąc przysłowiowo lubi się powtarzać.
Poza tym bardzo rzetelnie udokumentowane i przedstawione zostało zabójstwo prezydenta Narutowicza oraz przyczyny i uwarunkowania, które do tego doprowadziły. Bardzo polecam, również w ramach lekcji historii.