Dziękuje wam chłopcy za to, co zrobiliście na Euro. Jak słusznie powiedział po meczu Zbigniew Boniek, wracamy z Francji z podniesiony czołem, mając w świadomości fakt, że walczyli ze wszystkich sił...
Jestem zupełnie spokojny o naszą reprezentację, bo przede wszystkim stworzyli zespół wspaniałych piłkarzy, dla których gra z "Orzełkiem na piersi" to najwyższe sportowe wyróżnienie, a jednocześnie powód do dumy, coś bezcennego. Mamy zespół, który nie poddaje się, tylko podnosi się i walczy dalej. Oni nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa. Wierzę w naszych chłopaków...:)
Słuchałem Roberta i Łukasza, naszego wspaniałego bramkarza, udzielających wywiadu po porażce z Portugalią. Od smutku i żalu po przegranej, łamał im się głos, łzy cisnęły się z oczu i to pokazuje jak bardzo im zależało.
Wszystkie mecze naszej reprezentacji na Euro dostarczyły mi niebywałych emocji, przeżywanych w pełnym napięciu, od początku meczu, do ostanich minut. Za to im po raz kolejny dziękuję
Natomiast jeśli chodzi o mecz jeśli chodzi o sam mecz z Portugalią, to jestem wściekły jedynie na to, że piłka nożna, tak samo jak życie jest szalenie niesprawiedliwa. W żadnym meczu na Euro Portugalia nie pokazała nic wielkiego, a jest w półfinale. W meczu z Polakami powinni dostać przynajmniej ze 3:0... Moim zdaniem nasi chłopcy dominowali w meczu, grając piękną piłkę i przy odrobinie szczęścia powinni wygrać zdecydowanie. Przydałoby się utrzeć nosa tym narcystycznym ignorantom, no ale jak mówiłem sprawiedliwości niestety nie ma i trzeba się z tym po prostu pogodzić i jak powiedział nasz heroicznie walczący Kuba, podnieść się i walczyć dalej...
Mamy drużynę..., to "Orły Nawałki"...

*************************

A teraz przejdźmy do książki
No nie mam pytań... Jak to mogło w ogóle się stać...? Do czego to w rzeczy samej doszło...? Żeby, ahhh.... Najnormalniej w świecie nie potrafię się z tym pogodzić...? Jak można napisać taką książkę...? Przecież to jest skandal, jakich mało...? Jeszcze się nie spotkałem z tym, żeby książka doprowadziła mnie...., ahh nie będę nawet kończył tej myśli, bo inaczej posypią się same niecenzuralne słowa... Dla mnie to jest nie do pomyślenia, że taki pisarz jak King..., no nie mogę dokończyć tego, co mam na myśli...przez wzgląd na wszystkie, wcześniej przeczytane książki, pod szyldem jego nazwiska...., Nie potrafię, tak prosto z mostu powiedzieć, że..., ajajajajaj..., szok, niedowierzanie, wstrząs, osłupienie..., w głowie mam jeden wielki zamęt, ale jakby mogłobyć inaczej, skoro ta książka...., ahhh, znowu ten wewnętrzny hamulec się odzywa, nie pozwalając powiedzieć mi to, co mam do powiedzenia...Do tej pory nie mogę wyjść ze zdumienia, że czytając ją doświadczyłem czegoś..., ajjj, lepiej na razie nie będę się wypowiadał..., może później uda mi się poskładać myśli i zebrać je wszystkie do kupy..., ale jak na razie dodam te oto następujące słowa...

...a mianowicie - ...ta książka to literacki majstersztyk, naładowana symboliką, absurdem, rozmaitymi metaforami. Rozmaite kwestie dotyczące wiary, walki dobra ze złem, tego jak zło próbuje zdominować dobro, które próbuje się bronić na wszelkie możliwe sposoby... Jest także pełna walki o samego siebie, o przetrwanie wszelkich przeszkód, problemów, trudności, przezwyciężenia własnego cierpienia, stawienia czoła wszelkim próbom, które nas kształują w lepszy, bądź gorszy sposób, szlifując nasz charakter, osobowość, wartości, którymi w życiu się kierujemy. Są pobrzebierane w tak metaforycznie genialne, literackie kostiumy, że szczena opada do samej ziemi. Nie sztuką jest napisać o życiu i zmaganiach z naszą codziennością, z czymś, co nas otacza. Są książki, które mówią o tym wprost i one mają ukryty w sobie sens, spełniają to, co mają spełniać. Mają jasny, klarowny obraz fabuły i tkwiących w niej postaci, ale czyż nie warto podnosić sobie poprzeczkę, mierząc się z książkami, w których te wszystkie prawdy, idee, koncepcje ludzkiej egzystencji są tak świetnie pochowane w metaforach. Inetrpretując takie książki wbogacamy własną wyobraźnie, która staje pełna rozwiązań niekonwencjonalnych, pełnych rozmachu, kreatywności, pomysłowości, poszerzając w ten sposób wszystkie swoje horyzonty, podnosząc sprawność mechanizmów jej działania, wpływania na myślenie i postrzeganie rzeczywistości w określony, ujednolicony sposób. Jednak przeczytanie, zinterpretowanie i właściwie odczytanie to jedno, ale zastanówmy się jakiej wyobraźni,pomysłowości, oryginalności, by je tworzyć i za każdym razem zaskakiwać...

Nie wiem, gdzie tkwi szkopuł tak niskiej oceny tej książki..., może akurat ci czytelnicy, którzy nie zobaczyli w niej nic niezwykłego, a niekiedy coś koszmarnie głupiego, nie lubią anagażować się w treść, gdyż nie dostrzec tak wielu ważnych i wartościowych rzeczy, o których głosi ta książka, to wielka sztuka, tylko trochę innego gatunku...
Nikt normalny, przy zdrowych zmysłach nie przeczyta tej książki. To treść dla prawdziwych wariatów, dla których nie straszne są mroczne, brutalne, pełne cierpienia treści, które mimo, bijącego ze swej głębi zła, mówią o rzeczach tak prawdziwych, jak nasze życie....

Zło się szerzy....
...i rozrasta na wszystkie strony świata!!!
Próbuje opanować jak największą ilość dusz, zarazić je nienawiścią, wszelką złością, agresją. A to wszystko, by zadać człowiekowi jak najokrutniejsze cierpienie, by przeżywał prawdziwe katusze, które prędzej czy później wykończą psychicznie bądź fizycznie. By zawładnąć duszą i ciałem człowieka "ZŁO" jest zdolne do wszystkiego.., jak to mówią, "po trupach do celu"...
Wystarczy, żeby tylko w człowieku znalazło się choć malutkie ziarenko z odrobiną zła i z każdym dniem zaczyna rosnąć, rosnąć i ciągle rosnąć, a gdy w pełni dojrzeje obrośnie wnętrze człowieka koszmarnie wielkim i gęstym chwastem, badylem najgorszego rodzaju. A czym się żywi?... grzechem, nienawiścią, krzywdą, którą człowiek jest w stanie zadać drugiemu człowiekowi, po prostu wszystkim tym, co złe...

Swoim klimatem do złudzenia przypomina "Bastion", w pewnej części także "To", troszkę "Mroczną Wieżę", a nawet "Talizman". W "Desperacji" nie tylko klimat przypomina wcześniej wymienione książki Kinga, ale podobne jest także metaforyczne przebranie, które swoją stylizacją mówi o praktycznie tych samych kwestiach naszej codzienność, o moralnych dylematch, o tym co zło jest w stanie zrobić z człowiekiem i jego życiem, ale także pokazuje jak można przetrwać zło, które nas spotyka, jak się przed nim bronić i co zrobić, by je zniszczyć, jeśli w naszym pobliżu zacznie się panoszyć.
Poza tym ta ukryta metafora porusza kwestie istniejącego w człowieku dobra, bowiem jego obecności w człowieku też nie można wykluczyć...

Dziękuje wam chłopcy za to, co zrobiliście na Euro. Jak słusznie powiedział po meczu Zbigniew Boniek, wracamy z Francji z podniesiony czołem, mając w świadomości fakt, że walczyli ze wszystkich sił...
Jestem zupełnie spokojny o naszą reprezentację, bo przede wszystkim stworzyli zespół wspaniałych piłkarzy, dla których gra z "Orzełkiem na piersi" to najwyższe sportowe...