"Czysta architektura. Struktura i design oprogramowania. Przewodnik dla profesjonalistów" autorstwa Roberta C. Martina to kamień milowy dla każdego programisty dążącego do doskonałości w projektowaniu oprogramowania. Martin nie tylko kładzie nacisk na zasady czystego kodu, ale również przewodzi czytelnikowi przez ścieżki tworzenia spójnej i skalowalnej architektury.

Jego jasne wyjaśnienia i praktyczne przykłady pomagają zrozumieć skomplikowane koncepcje związane z projektowaniem oprogramowania. Książka ta nie tylko przedstawia teoretyczne aspekty architektury, ale również dostarcza praktyczne wskazówki, jak stosować te zasady w codziennej pracy programisty.

Dla mnie osobiście, "Czysta architektura" stała się niezastąpionym źródłem wiedzy, które pomogło mi podnieść jakość moich projektów programistycznych. Martin nie tylko skupia się na technicznych aspektach, ale również zwraca uwagę na etyczne i społeczne odpowiedzialności programisty. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie tworzyć oprogramowanie na najwyższym poziomie.

"Czysta architektura. Struktura i design oprogramowania. Przewodnik dla profesjonalistów" autorstwa Roberta C. Martina to kamień milowy dla każdego programisty dążącego do doskonałości w projektowaniu oprogramowania. Martin nie tylko kładzie nacisk na zasady czystego kodu, ale również przewodzi czytelnikowi przez ścieżki tworzenia spójnej i skalowalnej architektury.

Jego...

Mimo szacunku do autora i jego dorobku zawodowego, z punktu widzenia osoby bardziej doświadczonej nie jestem w stanie ocenić tej pozycji pozytywnie. Strasznie mi się dłużyło to czytanie. Z przydatnych (dla mnie i ogólnie nadal aktualnych) tematów mogę wskazać jedynie podział na warstwy i metody komunikacji między nimi.

Mimo szacunku do autora i jego dorobku zawodowego, z punktu widzenia osoby bardziej doświadczonej nie jestem w stanie ocenić tej pozycji pozytywnie. Strasznie mi się dłużyło to czytanie. Z przydatnych (dla mnie i ogólnie nadal aktualnych) tematów mogę wskazać jedynie podział na warstwy i metody komunikacji między nimi.

Pozycja bardzo średnia, a ocena mocno naciągana. Opisywane zasady o zależności komponentów zostają do dziś niezmienne, ale nie wymagają tak obszernego opisu. Książka w niektórych przypadkach nieaktualna jak w rozdziale o zasadach komponentu i konfliktach występujących przez wielu programistów - czułem się jakbym czytał o chęci wynalezieniu systemu kontroli wersji. Elementy dość często się powtarzają, brak konkretnych przykładów. Plus za ciekawe historyjki z życia Boba

Pozycja bardzo średnia, a ocena mocno naciągana. Opisywane zasady o zależności komponentów zostają do dziś niezmienne, ale nie wymagają tak obszernego opisu. Książka w niektórych przypadkach nieaktualna jak w rozdziale o zasadach komponentu i konfliktach występujących przez wielu programistów - czułem się jakbym czytał o chęci wynalezieniu systemu kontroli wersji. Elementy...

Nie jest to typowa recenzja. Poniżej przedstawiam parę wiadomości, przemyśleń z programowania na bazie lektury, które chciałbym zapamiętać:

- Dobrze omówiony podział paradygmatów: strukturalny, obiektowy i funkcyjny. Idealna realizacja funkcyjnego jest event sourcing systemów w których każdego dnia zapisywany jest stan bieżący, a każda zmiana jest trzymana jako transakcja - tak jak działa system git
-Do powstania paradygmatu strukturalnego doprowadziły trudności z “goto”, a do paradygmatu obiektowego wynalezienie sposobu na to, by zmienne lokalne mogły istnieć po zakończeniu funkcji (dzięki przeniesieniu na “styrte”). W ten sposób powstał konstruktor.
- Znane z javy break i wyjątki to współczesne “goto”, czyli przekazywanie sterowania. Tak to trzeba rozumieć,
-Zasada SRP jest powszechnie źle interpretowana. W tej zasadzie dzielimy funkcjonalności w zależności od aktorów.
-Rozdział o miarach stabilności komponentów jest zbyteczny. Nikt nie ma czasu na liczenie i rozmyślanie nad wskaźnikami stabilności i abstrakcyjności komponentów.
-Wpływ architektury na samo działanie aplikacji jest przeceniany. Ma ona wpływ na rozwój instalowanie i utrzymanie systemu.
-Prawo Conway - system odwzorowuje strukturę organizacji (i to jak bardzo!)
-Mikroserwisy tylko pozornie pozwalają na osobny development (sam tego doświadczyłem w życiu)
- Testy jednostkowe stanowią zewnętrzny krąg architektury
- Problem Fragile tests problem - pamiętam przypadek z życia wzięty, w którym mała zmiana w logowaniu spowodowała, że testy selenium padały, a naprawa ich była koszmarem.
-Najlepszym sposobem na dobry system jest testowanie rzeczy nieulotnych jak reguły biznesowe, a nie ulotnych jak UI
- Idealne warstwy według Uncle Boba na serwerze: oprogramowanie, OSAL, syste, operacyjny, HAL, firmware i sprzęt.
-Nie wolno wpuścić frameworków do naszych obiektów biznesowych. Im ich mniej tym lepiej. A jak już musimy to lepiej tworzyć wtyczki komunikacyjne.
-Springowy atrybut Autowired to przykład zbyt dużej ingerencji w obiekty biznesowe.
-Według autora dyski zostaną zastąpione przez pamięć ram.

Nie jest to typowa recenzja. Poniżej przedstawiam parę wiadomości, przemyśleń z programowania na bazie lektury, które chciałbym zapamiętać:

- Dobrze omówiony podział paradygmatów: strukturalny, obiektowy i funkcyjny. Idealna realizacja funkcyjnego jest event sourcing systemów w których każdego dnia zapisywany jest stan bieżący, a każda zmiana jest trzymana jako transakcja...

Zawiera kilka błędów w tłumaczeniu i merytorycznych. "Wujek Bob" uważa się za wynalazcę np. poczty głosowej, podobnie jak autor książki "Pan raczy żartować, panie Feynman" wynalazł radio i inne niesamowite rzeczy. Książka mówi o architekturze stosowanej do lat 90. Brakuje omówienia architektury stosowanej w latach późniejszych.
Pomimo błędów i rozdziałów jaki to Martin jest zajebisty watro przeczytać książkę bo w ogólny i przystępny sposób opisuje architekturę oprogramowania. Książkę czyta się jak opowiadanie, jest pełna anegdot z pracy autora nad aplikacjami.

Zawiera kilka błędów w tłumaczeniu i merytorycznych. "Wujek Bob" uważa się za wynalazcę np. poczty głosowej, podobnie jak autor książki "Pan raczy żartować, panie Feynman" wynalazł radio i inne niesamowite rzeczy. Książka mówi o architekturze stosowanej do lat 90. Brakuje omówienia architektury stosowanej w latach późniejszych.
Pomimo błędów i rozdziałów jaki to Martin...

"Czysta architektura" jest reklamowana jako poradnik dla programistów odnośnie procesu projektowania oprogramowania, a przynajmniej takie było moje wyobrażenie o niej w momencie zakupu. Po części tak jest, autor porusza kilka aspektów planowania, jednak nie należy liczyć że zostaniemy poprowadzeni przez proces "za rączkę" od początku do końca.

Pod tym względem trochę się zawiodłem, jednak nie żałuję czasu spędzonego na przeczytanie jej. Książka bardzo wpłynęła na to jak podchodzę do projektowania aplikacji. Przede wszystkim autor skutecznie sprzedał mi architekturę modułową: podział aplikacji na wiele niezależnych komponentów, separację funkcjonalności poprzez interfejsy. Do tej pory miałem mgliste pojęcie co zyskuję poprzez np. odseparowanie dostępu do bazy danych interfejsem. Był to dla mnie czasochłonny proces generujący niepotrzebnie nadmiarowy kod. Obecnie robię to w większości moich projektów.

Czytelnik zostanie ponadto wprowadzony w kilka powszechnie stosowanych paradygmatów, chociażby w SOLID. Na plus zasługuje tu umiejętność klarownego tłumaczenia koncepcji. Autor pisze bardzo technicznym językiem (biegłość w programowaniu obiektowym jest ze strony czytelnika konieczna),ale na tyle obrazowo że czyta się to dość przyjemnie, a lektura nie męczy.

"Czysta architektura" jest reklamowana jako poradnik dla programistów odnośnie procesu projektowania oprogramowania, a przynajmniej takie było moje wyobrażenie o niej w momencie zakupu. Po części tak jest, autor porusza kilka aspektów planowania, jednak nie należy liczyć że zostaniemy poprowadzeni przez proces "za rączkę" od początku do końca.

Pod tym względem trochę...

Taka sobie, jeżeli architektura ports&adapters nie jest obca to tutaj wiele poza tym nie ma, całość niestety mocno powtarzana po rozdziałach. Sytuację ratuje "zaginiony rozdział" i ciekawe anegdotki z dziejów Wujka Boba.

Taka sobie, jeżeli architektura ports&adapters nie jest obca to tutaj wiele poza tym nie ma, całość niestety mocno powtarzana po rozdziałach. Sytuację ratuje "zaginiony rozdział" i ciekawe anegdotki z dziejów Wujka Boba.

Następna książka Wujka Boba. W moim rankingu książek autora jest na 2 miejscu po Czystym Kodzie.
Martin w przejrzysty sposób pokazuje jak budować/projektować aplikację by miała jak najmniej zależności. Przedstawia parę rozwiązań oraz ze dwie metryki sprawdzające jakość architektury sprawdzanej aplikacji.
Polecam.
PS> Dodatek odnośnie historii programistycznej dla ciekawych, którzy chcą poznać karierę programistyczną Wujka Boba.

Następna książka Wujka Boba. W moim rankingu książek autora jest na 2 miejscu po Czystym Kodzie.
Martin w przejrzysty sposób pokazuje jak budować/projektować aplikację by miała jak najmniej zależności. Przedstawia parę rozwiązań oraz ze dwie metryki sprawdzające jakość architektury sprawdzanej aplikacji.
Polecam.
PS> Dodatek odnośnie historii programistycznej dla...

Chcesz zrozumieć czym jest prawdziwe programowanie obiektowe?Zadajesz sobie pytanie czym jest dobra architektura przy wykorzystaniu oop? To ta książka należy do kanonu wiedzy oop i na pewno znajdziesz w niej odpowiedź na wyżej postawione pytania.

Chcesz zrozumieć czym jest prawdziwe programowanie obiektowe?Zadajesz sobie pytanie czym jest dobra architektura przy wykorzystaniu oop? To ta książka należy do kanonu wiedzy oop i na pewno znajdziesz w niej odpowiedź na wyżej postawione pytania.

świetna książka dla praktyków - zwraca uwagę na istotne aspekty przy projektowaniu architektury oprogramowania.

świetna książka dla praktyków - zwraca uwagę na istotne aspekty przy projektowaniu architektury oprogramowania.